Η παροχή υπηρεσιών πρόληψης, θεραπείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα λαϊκά στρώματα συνέχεια χειροτερεύει. Ο προϋπολογισμός του 2018, η συμφωνία με τους θεσμούς για την Τρίτη αξιολόγηση το επιβεβαιώνει.
Το επιβεβαιώνει η μέχρι τώρα πορεία του συστήματος υγείας. Περιορισμός δαπανών για τη λειτουργία ,στελέχωση και εξοπλισμό των δημόσιων μονάδων υγείας. Έτσι ο πολίτης βάζει το χέρι πιο βαθειά στην τσέπη για υπηρεσίες υγείας, ενισχύονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο χώρο της υγείας, χειροτερεύουν οι όροι εργασίας και αμοιβής για τους απασχολούμενους στο χώρο της υγείας, οι δημόσιες μονάδες υγείας λειτουργούν όλο και περισσότερο με επιχειρηματικά κριτήρια, η υγεία μετατρέπεται σε όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα.
Ο «εξορθολογισμός» των δαπανών, το «νοικοκύρεμα», η καταπολέμηση της «σπατάλης και της διαφθοράς», οι παροχές με βάση τις «πραγματικές ανάγκες», αποτελούν τον «Δούρειο Ιππο», για να εισάγουν στη λαϊκή συνείδηση ως «κανονικότητα» τις επιπλέον κρατικές και ασφαλιστικές περικοπές και τις επιπλέον πληρωμές σε φάρμακα, ιατρικές, εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικό υλικό κ.λπ.
Όλα τα αστικά κόμματα υποστηρίζουν τη στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία και το Φάρμακο, και εστιάζουν την αντιπαράθεσή τους στα ζητήματα της «ικανότητας», της «αποτελεσματικότητας», της ύπαρξης «σχεδιασμού», της «διαφάνειας», των «σκανδάλων» κ.λπ. Παρακάτω, παρουσιάζονται ορισμένες βασικές εξελίξεις και μέτρα που επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις που αναφέρονται πιο πάνω.
Οι ανασφάλιστοι, όπως και οι άποροι, δεν «πέσανε από τον ουρανό», ούτε είναι αποτέλεσμα «ακραίων καιρικών φαινομένων». Είναι το αντικειμενικό αποτέλεσμα της καπιταλιστικής οικονομίας και ανάπτυξης, που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει «κορόνα στο κεφάλι της».
Ουσιαστικά, η «χοντρή» διαφορά ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και την προηγούμενη είναι ο τρόπος της πληρωμής για να έχουν υπηρεσίες Υγείας οι ανασφάλιστοι. Προηγούμενα έπρεπε να πληρώσουν ατομικά ο καθένας, ενώ τώρα η πληρωμή «μοιράζεται» σε όλους τους εργαζόμενους μέσω του ΕΟΠΥΥ. Και στις δυο περιπτώσεις ο κρατικός προϋπολογισμός δεν βάζει σχεδόν ούτε ευρώ.
Τα 100 εκατ. ευρώ, που προπαγανδίζει η κυβέρνηση ότι δίνει για τους ανασφάλιστους στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018Επιπλέον, σε καμία περίπτωση δεν φτάνει να καλύψει τις ανάγκες των περίπου 1,5 εκατομμυρίων ανασφαλίστων.
Ενδεικτικά, με τα 67 ευρώ που αναλογούν σε κάθε ανασφάλιστο, καλύπτεται η δαπάνη των δύο εποχικών εμβολίων (γρίπη και πνευμονιόκοκκος). Προβάλλει τη δωρεάν παροχή Υγείας στους ανασφάλιστους, κρύβοντας ότι στη μεγάλη πλειοψηφία τους πληρώνουν όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι συμμετοχή στις δαπάνες ή και εξολοκλήρου, σύμφωνα με τον κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ, με εξαίρεση μόνο όσους έχουν ατομικό εισόδημα έως 2.400 ευρώ το χρόνο.
Για το 2018 προβλέπεται περαιτέρω μείωση από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 363 εκατ. ευρώ, που προστίθεται στη μείωση κατά 22,5% του 2016. Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων Μονάδων Υγείας προβλέπεται τελικά να υπερκαλυφθεί από την αύξηση των πληρωμών του ΕΟΠΥΥ προς τις Μονάδες Υγείας λόγω αύξησης των εσόδων του. Αυτό κυρίως επιτυγχάνεται από τα αυξημένα έσοδα του ΕΟΠΥΥ λόγω της επιβολής ή αύξησης των εισφορών των συνταξιούχων στον κλάδο Υγείας, Γι΄ αυτό πανηγυρίζουν οι τοπικοί αρμόδιοι παράγοντες για τη δωρεά κατασκευής Νοσοκομείου στην Κομοτηνή και τη δωρεά ανακαίνισης της Παιδιατρικής του Γ.Ν. Κομοτηνής, δωρεά ασθενοφόρων κτλ, γιατί έτσι όλοι βολεύονται κι ο λαός δυσκολεύεται να δεί την αλήθεια.
Για το 2018 παραμένει στα 1,94 δισ. ευρώ, όπως και τα δυο προηγούμενα χρόνια. Η συμμετοχή των ασθενώ έχει εκτιναχθεί από το 9%, στο 30% περίπου.
Τη διαφορά μεταξύ ασφαλιστικής και λιανικής τιμής την πληρώνουν οι ασθενείς, όπως επίσης και το 1 ευρώ ανά συνταγή, όπου τελικά η συμμετοχή του ασθενή, από το 25%, μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 80%!
Στα παραπάνω πρέπει να υπολογιστούν τα φάρμακα της λεγόμενης «αρνητικής λίστας» (συνταγογραφούνται, αλλά δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ), τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ), που η τιμή τους πρόσφατα «απελευθερώθηκε» και πληρώνονται 100% από τους ασθενείς. Με όλα αυτά, κατέληξε το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν κατά 57,7% λιγότερα, ενώ οι ασφαλισμένοι να πληρώνουν σε συμμετοχή κατά 43,1% περισσότερα σε σχέση με το 2009.
Οι προσλήψεις με μόνιμη σχέση εργασίας είναι ελάχιστες, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των όποιων προσλήψεων αφορά προσωρινά εργαζόμενους (επικουρικοί, δελτίο παροχής υπηρεσιών, ατομικές συμβάσεις), οι οποίοι στην ουσία δεν προστίθενται στο προσωπικό που υπάρχει, αλλά αντικαθιστούν αυτούς των οποίων λήγει η σύμβαση.
Το αποτέλεσμα είναι να παραμένουν οι τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό σχεδόν όλων των ειδικοτήτων ( είναι από χρόνια γνωστή η χρησιμοποίηση γιατρών των Κ. Υ του νομού για την κάλυψη αναγκών του νοσοκομείου) σε νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό, με τα γνωστά αποτελέσματα, τόσο στις συνθήκες δουλειάς των υγειονομικών, όσο και στους ασθενείς (μακρόχρονα ραντεβού, λίστες χειρουργείων, λίστες για θεραπείες, διαγνωστικές εξετάσεις κ.λπ.). Γι ΄αυτό το λόγο γιατροί του Κ.Υ Σαππών καλύπτουν και τη Σαμοθράκη
Η ίδια η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι κυβερνήσεις, επιστημονικοί σύλλογοι και εταιρείες, αστοί επιστήμονες με αντικείμενο τα οικονομικά της Υγείας, έχουν κοινή θέση ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών αποκατάστασης της υγείας για το λαό.
Στη βάση αυτή, ο οικογενειακός γιατρός «θα ενεργεί ως φύλακας (gatekeeper) που θα είναι υπεύθυνος για παραπομπές σε ειδικούς », ορίζει η συμφωνία για την τρίτη «αξιολόγηση». Δηλαδή, θα λειτουργεί σαν «κόφτης», ώστε πρακτικά να διασφαλίζει – και μάλιστα έναντι ποινής – ότι αυτά που θα «στοιχίζει» ο ασφαλισμένος στα ασφαλιστικά ταμεία, δεν θα υπερβαίνουν το όριο των πετσοκομμένων προϋπολογισμών.
Η κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι οι Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤοΜΥ) αποτελούν επιπλέον ενίσχυση της δημόσιας ΠΦΥ. Αυτό θα ίσχυε εάν αποτελούσαν αποκεντρωμένες μονάδες ενός αναπτυγμένου κρατικού συστήματος ΠΦΥ, με επαρκή σε αριθμό, σε στελέχωση και εξοπλισμό κρατικών Κέντρων Υγείας, που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης, εξειδικευμένα κατά φύλο, ηλικία, πάθηση, έγκαιρα και αποτελεσματικά κοντά στον τόπο κατοικίας, σπουδών, άθλησης, εργασίας κ.λπ. Κάτι τέτοιο, όμως, όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα ενισχύεται ο χαρακτήρας του δημόσιου «συστήματος» ΠΦΥ ως καρικατούρα και υποκατάστατο, που θα καλύπτει υποτυπωδώς το 30% του πληθυσμού, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες και όπως φαίνεται από τον προγραμματισμό που υπάρχει για την Κομοτηνή. Επίσης οι ΤοΜΥ θα λειτουργούν με προγράμματα ΕΣΠΑ, όπως το Βοήθεια στο σπίτι και σ΄ ένα βαθμό οι παιδικοί σταθμοί.
Τα Κέντρα Υγείας που διακηρύσσει ότι θα δημιουργήσει, δεν είναι τίποτα άλλο από τα σημερινά ΠΕΔΥ, στα οποία απλά αλλάζει την ταμπέλα. Με λίγα λόγια <<τι είχες Γιάννη΄μ, τι είχα πάντα>> ΄Οποιος πληρώνει, έχει πρωτοβάθμια, φροντίδα, υγείας.
Το πλαίσιο πάλης σε Υγεία – Φάρμακο
Στον καπιταλισμό σήμερα η υγεία μόνο εμπόρευμα μπορεί να είναι , που όποιος έχει το αγοράζει. Η υγεία σαν κοινωνικό αγαθό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο σε μια κοινωνία όπου τον πλούτο που παράγεται το διαχειρίζεται ο λαός , με κεντρικό σχεδιασμό κι εργατικό έλεγχο, με ένα καθολικά σύγχρονο, δωρεάν, αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας και έναν κρατικό φορέα έρευνας, παραγωγής και δωρεάν διάθεσης φαρμάκων, εμβολίων κ.λπ. Με βάση αυτό τον προσανατολισμό το λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει:
Για τη Δ.Π.Κ Ιατρών: Μιχάλης Δημητρίου Γενικός Γιατρός, Νίκος Φακιρίδης συν/χος παιδίατρος
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, για την συλλογή στατιστικών στοιχείων και την διασφάλιση της καλύτερης εμπειρίας σας.
Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Tι είναι τα Cookies;