Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στην Ετήσια Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών για την κατάσταση των Δήμων και των Περιφερειών του 2022 διαπιστώνουμε ότι η ΕΕ επιθυμώντας να ισχυροποιήσει την αποτίμηση της ανωτέρω απαίτησης «σύγκλισης», προτείνει συγκεκριμένες εφαρμοστέες πολιτικές που όμως “σκοντάφτουν” στα δείγματα ενδογενούς ανεπάρκειας του τοπικού δυναμικού (πολιτικό προσωπικό και πολίτες).

Την ίδια στιγμή μελετώντας σε βάθος τα (ενδεικτικά) στοιχεία Δημοσίων Συμβάσεων, όπως καταγράφονται από την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ.), για τα έτη 2019 – 2022, διαπιστώνεται ότι το 79% των συμβάσεων ανατέθηκαν με διάφορες μορφές απευθείας αναθέσεων (αναθέσεις άρθρου 118, αναθέσεις άρθρου 128, αναθέσεις χωρίς απαίτηση δημοσιότητας κ.λπ.) και μόνο το 21% με ανοικτή – κανονική διαδικασία

Ανάλογες είναι και οι διαπιστώσεις, για τον τρόπο με τον οποίοι οι Δήμοι (και) της Θράκης προχωρούν στις απευθείας αναθέσεις, όπως φαίνεται από τα πρακτικά των δημοτικών συμβουλίων. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις διατυπωνονται παράπονα από μέλη της (εκάστοτε) αντιπολίτευσης για το αν διασφαλίζεται η ποιότητα του προσφερόμενου έργου, και αν όντως υπάρχουν αρκετές άτυπες προσφορές, για να εξασφαλιστεί η ακεραιότητα της διαδικασίας, και να μην δημιουργούνται εντυπώσεις.

Εάν ληφθούν μάλιστα συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως η Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας Θράκης (ΠΑΜΘ) ή η Περιφέρεια Ηπείρου (ΠΗ), παρατηρούνται εντονότερες αποκλίσεις παρά οι ευρωπαϊκές προτεραιότητες και στόχοι.

Πέρα , όμως, από την όποια μικρή ή μεγάλη “διαπλοκή” και “αλληλοεξυπηρέτηση” συντεχνιακών συμφερόντων, παρατηρούμε ότι μεγάλη μερίδα αυτοδιοικητικών στην Θράκη (Δημάρχων, Περιφερειάρχης) επιδίδονται στο προφιλές σπόρ των απευθείας αναθέσεων τις οποίες πραγματοποιούν δρώντας ουσιαστικά ανεξέλεγκτα, αφού κανείς δεν δίνει την απαραίτητη σημασία, καίτοι δημοσιεύονται στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ ή στον Τύπο.

Υποτίθεται βεβαια, ότι έχει γίνει έρευνα αγοράς, έχουν υποβληθεί προσφορές και ο “μέγας εκλεγμένος ηγέτης” μοιράζει χιλιάδες ευρώ σε πρόσωπα φυσικά ή νομικά που παράγουν ή παρέχουν έργο προς όφελος των πολιτών.

Εντοπίζουμε λοιπόν απευθείας αναθέσεις για θεάματα (θεατρικά έργα, παραστάσεις, φεστιβάλ κλπ) από τον Περιφερειάρχη μας προς συγγενή πρώην εκλεγμένου αυτοδιοικητικού που δραστηριοποιείται παρασκηνιακά και σε περιφερειακό Δήμο της Ροδόπης.

Ελπίζουμε να είναι ζήτημα δημοσίου συμφέροντος και αντικειμενικής επιλογής και φυσικά όχι ρουσφέτι και προνομιακή μεταχείριση μεταξύ ομοιδεατών με κομματικά κριτήρια.

Διότι διαφορετικά τείνει να παγιωθεί η διαπίστωση ότι όταν μια φορά περάσεις από την εξουσία, συνεχίζεις να απολαμβάνεις προνόμια και ειδική μεταχειριση τόσο ο ίδιος όσο και συγγενικά σου πρόσωπα που φυσικά έχουν και οικονομικό όφελος.

Γίνεσαι παράγοντας άσκησης και νομής της εξουσίας στο παρασκήνιο και από την εξέδρα, που σε ευνοεί διαχρονικά πολύ περισσότερο από όταν ήσουν στο προσκήνιο.

Τελικά οι έξυπνοι βρισκουν τρόπους να εκμεταλλεύονται ευκαιρίες και αξιώματα.

Οι υπόλοιποι μένουμε θεατές στα πληκτρολόγια μας αναπαράγοντας την μιζέρια και την γκρίνια μας την ίδια ώρα που κάποιοι απολαμβάνουν την ζωή στην πλάτη μας.

Ας προσέξουμε λοιπόν μέρες που είναι και ας είμαστε περισσότερο ψιλιασμένοι από όσα μας πουλάνε οι υποψήφιοι (κομματάρχες και μη)

[σ.σ. Το έναυσμα για το παρόν άρθρο μας έδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο με τίτλο Η Ελλάδα των δύο ταχυτήτων που υπογράφει ο πρόεδρος του Συλλόγου Μελετητών Ελλάδας (ΣΜΕ), Πολιτικός Μηχανικός MSc κ. Αργύρης Πλέσιας και παρουσιάζεται στο Εργοληπτικόν Βήμα Νο_135 ]