Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Η Θράκη φοβάται μία νέα Μόρια!

Αυτή είναι η μονολεκτική απάντηση όλων όσοι εμπλέκονται στην θωράκιση του περιβάλλοντος ασφαλείας στην περιοχή και αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση τις υβριδικές απειλές της Τουρκίας με την εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών των οποίων τα χαρακτηριστικά έχουν αναβαθμισθεί δημιουργώντας νέα επιχειρησιακά δεδομένα για τις Ελληνικές Αρχές.

Οι πρόσφατες επισημάνσεις του Ευρ. Στυλιανίδη για την “Βόρεια Ροδόπη” βλέπουν το φως της δημοσιότητας μάλλον καθυστερημενα όπως και η αντίστοιχη “ήπια” κριτική στους χειρισμούς της Κυβερνησης σε μια στιγμή που θα έπρεπε να συνεδριάσει η (περίφημη) Διακομματική Επιτροπή για την Θράκη ή έστω να υπάρξει μια κοινή παρουσία και των τριών βουλευτών της Ροδόπης ώστε να τοποθετηθούν επί του ζητήματος. Άλλωστε, το φαινόμενο της (λαθρο)μετανάστευσης γίνεται αντιληπτό σε κάθε γωνιά της Θράκης και της Ροδόπης επηρεάζοντας τους ρυθμούς της τοπικής καθημερινότητας “γκριζάροντας” την Θράκη . Χαρακτηριστική, επίσης, είναι η σιωπή των βουλευτών του γειτονικού Έβρου που σε καθημερινή βάση καλείται ν’αντιμετωπίσει αυξημένες ροές και προετοιμάζεται για μία νέα Μάχη του Έβρου.

Είναι εμφανής η ανησυχία της Ελληνικής Κυβέρνησης η οποία έχει προχωρήσει στη φάση της προπαρασκευής ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ανησυχία των ΗΠΑ για τις επικείμενες εξελίξεις ψάχνοντας ίσως άλλοθι για όσα η πολιτική της παράγει. Σε αυτή την ιστορική συγκυρία θα φανεί ο ρόλος των ΗΠΑ στην περιοχή και κατά πόσο θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει το τοπικό πολιτικό δυναμίκό για την στρατηγική σχέση των δύο κρατών.

Το μειονοτικό παραϊερατείο, προφανώς, θα ακολουθήσει τα κελεύσματα του μέντορά του και αυτός είναι ο λόγος που η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει να επενδύσει τόσο στους φιλήσυχους Μουσουλμάνους της Θράκης όσο και στην θρησκευτική, πνευματική και πολιτική ηγεσία από τους κόλπους της Μειονότητας που μπορούν να συμβάλλουν στην διαχείριση μιας ενδεχόμενης εισροής οπαδών κι εκπροσώπων του σιϊτικού ριζοσπαστικού Ισλάμ. Άλλωστε, έχουμε το προηγούμενο της Μόριας…

Ταυτοχρόνως, υπαρχει μία ακόμη μοναδική ιστορική ευκαιρία ν’ανασυνταχθούν οι Μουφτείες και οι εποπτευόμενοι μηχανισμοί με σκοπούμενη την ενίσχυση των Μουσουλμάνων της Θράκης και βεβαίως την συμβολή στον εμπλουτισμό της θεώρησης που έχει το Κράτος των Αθηνών για το Ισλάμ. Η Θράκη διαθέτει διακεκριμένους θεολόγους, θρησκευτικούς λειτουργούς, εκπαιδευτικούς που μπορούν να φανούν χρήσιμοι στο να καλύψουν πολυεπίπεδες ανάγκες Μουσουλμάνων που ζουν εκτός Θράκης, εντός κι εκτός προσφυγικών δομών, κέντρα υποδοχής κοκ

Σε μία ευρύτερη θεώρηση θεμάτων ασφαλείας θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για να παραμερισθεί το αναδυόμενο “πολιτικό Ισλάμ” και να μην αναμειχθεί με διάφορες μορφές “ριζοσπαστικού Ισλάμ” που ίσως βρίσκονται εν υπνώσει στην Ελληνική Επικράτεια. Σε αυτή την προσπάθεια σίγουρα θα βρεθούν αρωγοί και στην διεθνή κοινότητα , ειδικά σε κράτη της ΕΕ που έχουν από καιρό αντιληφθεί τις δράσεις που ανέπτυσσαν δομές του αναθεωρητικού τουρκικού πολιτικού ισλάμ μέσω οργανώσεων των Γκρίζων Λύκων και διαφόρων παραθρησκευτικών λειτουργών.

Παρενθετικά να επισημάνουμε  ότι σύμφωνα με τους θεολόγους της Μουσουλμανικής θρησκείας ο όρος πολιτικό Ισλάμ ( Siyasal İslam – İslamizm) αναφέρεται στην ανάληψη των εξουσιών σ’ ένα κράτος για τη δημιουργία θεοσεβούμενης και ενάρετης κοινωνίας . Ανάλογα με τον τρόπο δράσης για την επίτευξη του τελικού στόχου , δηλαδή την ανάληψη της εξουσίας διακρίνεται :
– Στο “Δημοκρατικό Πολιτικό Ισλάμ” που επιχειρεί με δημοκρατικές διαδικασίες , όπως οι «Μουσουλμάνοι αδελφοί» στην Αίγυπτο.
-Στο ” Επαναστατικό Πολιτικό Ισλάμ” το οποίο κινείται επαναστατικά ( Ιράν).
– Στο “Τζιχαντιστικό Πολιτικό Ισλάμ” το οποίο χρησιμοποιεί τη βία ( Αλ Καιντά , Μπόκο Χαράμ και Ισλαμικό κράτος ) ενώ πλέον γίνονται συγκεκριμένες αναφορές και
-Στο Νεοθωμανικό Πολιτικό Ισλάμ της Τουρκίας όπου υπάρχουν πάνω από 30 θρησκευτικά τάγματα με 400 περίπου υποδιαιρέσεις και τα οποία έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην επικράτηση του πολιτικού Ισλάμ στη γειτονική χώρα .
– Στην δική μας θεωρητική προσέγγιση είχαμε αναφερθεί παλαιότερα και “Βαλκανικό Πολιτικό Ισλάμ” τονίζοντας ότι “τμήμα του μουσουλμανικού στοιχείου των Βαλκανίων άρχισε να αναζητά μία εκ νέου έκφραση και ταυτότητα αναιρώντας το παρελθόν και προτείνοντας ένα «νέο» οικουμενικό μοντέλο, αυτό του “μετα-ισλαμισμού” που κινείται ανάμεσα στον ” ισλαμο-εθνικισμό” και “ριζοσπαστικό ισλαμισμό” συνδέοντας άτομα μέσω της μουσουλμανικής κουλτούρας ανεξαρτήτως της κουλτούρας καταγωγής (Βοσνιακή, Τουρκική, αραβική), μετατρέποντας τη θρησκεία πλέον σε συνθετικό κρίκο των πολιτισμών αυτών.”

Τέλος, η Ελληνική Εκκλησία καλείται για ακόμη μία φορά να ασχοληθεί με μία πραγματική απειλή για το ποίμνιο της και σε αυτή την ιστορική καμπή θα κριθεί και η Εκκλησιαστική Ηγεσία όπως και οι Έλληνες Ιεράρχες στην Θράκη.