Συγκέντρωση για το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου πραγματοποιήθηκε και στην Κομοτηνή, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα από την ΕΝΙΔΥΚ, τον Σύλλογο Γυναικών Ροδόπης (μέλος ΟΓΕ) και τον Σύλλογο Φοιτητών Κοινωνικής Εργασίας.

Κινητοποίηση της ΕΝΙΔΥΚ για το “ναυάγιο της Πύλου”

Οι διαδηλωτές, με ιδιαίτερη συμμετοχή φοιτητών και νεολαίας που κρατούσαν πικέτες με συνθήματα όπως «Πόλεμος στη στεριά, στη θάλασσα πνιγμένοι, οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι» και «Υγροί τάφοι και θάλασσες νεκρών, κράτη και ΕΕ φονιάδες των λαών», έστειλαν μήνυμα:

Δε συμβιβαζόμαστε με τη βάρβαρη “κανονικότητα” των χιλιάδων νεκρών και αγνοουμένων προσφύγων στις θάλασσες της Μεσογείου και του Αιγαίου. Δεν ξεχνάμε ποιοι ευθύνονται για τους πολέμους και τις επεμβάσεις που σπρώχνουν χιλιάδες στον ξεριζωμό. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες και διεκδικούμε την ουσιαστική προστασία των δικαιωμάτων τους στο άσυλο, κόντρα στους νόμους της καταστολής και του εγκλωβισμού της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Στη συγκέντρωση στη κεντρική πλατεία χαιρετισμό απεύθυναν η Κλειώ Χρυσοχοΐδου από τον σύλλογο γυναικών Ροδόπης, η Χριστίνα Αλεξοπούλου από τον Σύλλογο Φοιτητών Κοινωνικής Εργασίας του ΔΠΘ, ενώ την ομιλία έκανε ο πρόεδρος της ΕΝΙΔΥΚ και μέλος του ΔΣ του ΕΚΚ, Βαγγέλης Ευαγγελόπουλος.

Που βρίσκονται οι απαντήσεις για την “τραγωδία της Πύλου”;

Ο Βαγγέλης Ευαγγελόπουλος τόνισε στην ομιλία του:

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώγια να βροντοφωνάξουμε πως δεν συμβιβαζόμαστε με την «κανονικότητα» των χιλιάδων νεκρών και αγνοούμενων στις θάλασσες της μεσογείου, του Αιγαίου και αλλού.

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να σταματήσει εδώ και τώρα η εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον πόλεμο.

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους ξεριζωμένους φτωχοδιάβολους που αφήνουν τις χώρες τους προσπαθώντας να γλυτώσουν από το αδηφάγο τέρας του πολέμου και της φτώχιας.

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ διεκδικώντας την ουσιαστική προστασία των δικαιωμάτων όλων αυτών των ανθρώπων στο άσυλο, στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους. Απαιτούμε να καταργηθούν όλες οι συμφωνίες, οι νόμοι της καταστολής και του εγκλωβισμού αυτών των ανθρώπων!

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ γιατί είμαστε άνθρωποι!

Η οργή καιη θλίψη πλημμυρίζει τις καρδιές και τη σκέψη όλων των εργαζομένων και του λαού στη χώρα μας, βλέποντας τις εικόνες από το νέο πολύνεκρο ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου.

Όμως, το ναυάγιο αυτό δεν είναι απλά ένα «δυστύχημα». Είναι ακόμα ένα έγκλημα, μέρος του διαρκούς εγκλήματος που συντελείται στη Μεσόγειο και το Αιγαίο όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Έχει την υπογραφή των ιμπεριαλιστών και των κυβερνήσεων τους, που εξαπολύουν επεμβάσεις, σκορπούν τον πόλεμο και καταληστεύουν τους λαούς και τις χώρες τους. Όλα αυτά οδηγούν στα εκατομμύρια καραβάνια ξεριζωμένων, διαμορφώνοντας το έδαφος για την ασύδοτη δράση των κυκλωμάτων διακινητών και τα ταξίδια του τρόμου.

Και για να απαντήσουμε και σε όλους αυτούς που πέφτουν δήθεν από τα σύννεφα για το τι έφταιξε για το ναυάγιο, για το αν φύσαγε και βούλιαξε το σαπάκι που ξεκίνησε από τη Λιβύη, τους απαντάμε.

Ναι. Φυσάει πάρα πολύ καιρό τώρα στη Λιβύη και σε όλη τη Βόρεια Αφρική. Μόνο που δεν σφυρίζει ο άνεμος, αλλά οι σφαίρες και τα μαχητικά αεροσκάφη. Σφυρίζουν και ακούγονται μέχρι τη Σούδα της Κρήτης, από όπου απογειώθηκαν αυτά τα μαχητικά.

Φυσάει πάρα πολύ καιρό τώρα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, στην Κύπρο και στη Μάλτα. Δεν είναι ο αέρας, αλλά, οι φωνές των ανθρώπων που παλεύουν να κρατηθούν στην επιφάνεια, κρατώντας σανίδες.

Ως εδώ με την υποκρισία. Το Αιγαίο το έκανε θάλασσα νεκρών η Συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας το 2016. Τη Μεσόγειο την έκανε θάλασσα νεκρών η Ευρωπαϊκή Ενωση και η πολιτική της για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που κλείνοντας τη στρόφιγγα ανεβάζει τις τιμές των δουλεμπόρων, που σηκώνοντας φράχτες χαράζει τα νέα, πιο επικίνδυνα δρομολόγια των διακινητών οι οποίοι έχουν «άκρες» στα εμπλεκόμενα κράτη. Είναι η πολιτική που δίνει αέρα σε κυβερνήσεις, κυκλώματα και διάφορες «ΜΚΟ» να εργαλειοποιούν και να κερδοσκοπούν πάνω στην ανάγκη των ανθρώπων να βρεθούν σε ένα μέρος όπου δεν θα σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους τα F-16, όπου δεν θα τους θερίζουν η φτώχεια και η καταπίεση.

Βρισκόμαστε, σήμερα εδώ γιατί η πολιτική που δημιουργεί τους υγρούς τάφους των κατατρεγμένων, είναι η ίδια πολιτική που δημιουργεί τα καθημερινά Τέμπη και στη χώρα μας. Είναι η πολιτική του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων που υπολογίζει τις ζωές μας ως κόστος. Δε θα συνηθίσουμε τα Τέμπη, δεν θα συνηθίσουμε τα εργοδοτικά εγκλήματα, τους θανάτους περιμένοντας ασθενοφόρο, τους πολέμους. Καταδικάζουμετηνπολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και όλων των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ που την αποδέχονται σαν «ευαγγέλιο».

Τέλος, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για στο ερώτημα «ή οι ζωές μας ή τα κέρδη τους» εμείς απαντάμε με μια φωνή πως είμαστε με τις ζωές των ανθρώπων και θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει.

Ευχαριστώ…»