Τα Χριστούγεννα πέρα από τη θρησκευτική κατάνυξη και το χαρμόσυνο μήνυμα της έλευσης του Θεανθρώπου στη γη, τα παλαιότερα χρόνια, έδιναν την ευκαιρία για γλέντι και καλό φαγητό, που οι άνθρωποι δεν είχαν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν στην καθημερινότητά τους.

Οι προετοιμασίες ξεκινούσαν από νωρίς και είχαν να κάνουν κυρίως με τη σφαγή του γουρουνιού της κάθε οικογένειας, το οποίο, μήνες πριν, το μεγάλωναν ειδικά γι” αυτόν τον σκοπό. Στη Ροδόπη δεν είναι λίγες οι οικογένειες που λόγω της κρίσης αποφάσισαν να προμηθευτούν ένα γουρούνι νωρίς την άνοιξη, να το θρέψουν και να το σφάξουν τώρα για να έχουν το δικό τους κρέας καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών περιορίζοντας έτσι τα έξοδά τους. Ανάγκα και οι Θεοί πείθονται και η ανάγκη της κρίσης οδήγησε στη σφαγή τις παραμονές των Χριστουγέννων πολλά γουρούνια.

Μπορεί η διαδικασία να ήταν κοπιαστική για τους νοικοκυραίους, ωστόσο, αποτέλεσε και μια αφορμή για ανάπαυλα, χαρά, μεζέδες και ξεγνοιασιά για συγγενείς και γείτονες που έσπευσαν να… βοηθήσουν. Σύμφωνα με δηλώσεις του Βαγγέλη Μουζαλιώτη στην ΕΡΤ Κομοτηνής, κατοίκου Ξυλαγανής , στα παλιά χρόνια οι πιτσιρικάδες του χωριού περίμεναν πως και πώς να πάρουν τη φούσκα (ουροδόχο κύστη) που με ένα καλάμι τη φούσκωναν και την έκαναν μπάλα ποδοσφαίρου. «Παλιότερα, τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες. Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως «γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά» » δηλώνει ο κος Μουζαλιώτης.

Κι επειδή οι παλιές νοικοκυρές γνώριζαν καλά τι θα πει οικονομία κρατούσαν τo λίπος του γουρουνιού και το χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα αντί του ελαιολάδου, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.Μυστικά και συνήθειες που η κρίση σιγά -σιγά επαναφέρει στο προσκήνιο…

Πηγή: ert.gr