ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Θέμα: «Αίτημα διευκρινίσεων σχετικά με την ύπαρξη ή μη πολιτικής βούλησης προς αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας του θεσμού της “παράλληλης στήριξης” στα σχολεία τυπικής ανάπτυξης, ενόψει της τραγικά ανεπαρκούς τρέχουσας εφαρμογής του»

Αξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ & Κοι Υπουργοί,
Είμαστε, εδώ και αρκετούς μήνες, θεατές μιας τραγικά ανεπαρκούς εφαρμογής (ενίοτε και παντελούς ανυπαρξίας) του θεσμού της «παράλληλης στήριξης» στην Α’βάθμια & Β’βάθμια εκπαίδευση των μαθητών που πάσχουν από προβλήματα αναπτυξιακών διαταραχών ή μαθησιακών δυσκολιών ή αναπηριών. Για πολλούς μαθητές που τυγχάνει να εμπίπτουν, μεν (πχ) στο φάσμα του αυτισμού, καταλαμβάνουν, δε, μια κάπως πιο υψηλή θέση στην κλίμακα λειτουργικότητας των σχετικών περιστατικών (πχ: βλ. περιπτώσεις “asperger”), είτε έχουν μια μέτρια λειτουργικότητα, είτε πάσχουν από συναφείς του αυτισμού νοητικές παθήσεις και αναπηρίες, είτε έχουν κινητικές αναπηρίες, είτε έχουν προβλήματα όρασης, είτε έχουν προβλήματα ακοής, είτε υποφέρουν από διάσπαση προσοχής (ΔΕΠΥ), είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο αλλά και ενδεδειγμένο ότι, τόσο προς βελτιστοποίηση της κανονικής ένταξής τους στον κοινωνικό περίγυρο, όσο και προς επίτευξη της βέλτιστης δυνατής προόδου τους, είναι επιβεβλημένη η ένταξή τους σε πλαίσιο σχολείου, που αφορά σε συνύπαρξη με παιδιά τυπικής ανάπτυξης.
Η ένταξη των παιδιών με τα ως άνω προβλήματα στο δημόσιο σχολείο ευεργετεί οικονομικά το κράτος, καθώς, τα παιδιά αυτά μέσω της ένταξης στο σχολικό περιβάλλον ξεπερνούν σε μεγάλο βαθμό προβλήματα της όποιας αναπηρίας τους και γίνονται λειτουργικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ενώ αργότερα θα βρεθούν σε θέση να σπουδάζουν και να εργάζονται. Δεν θα είναι υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι, η ένταξή τους στο σχολείο τυπικής ανάπτυξης αποτελεί και μακροπρόθεσμο οικονομικό κίνητρο βιωσιμότητας της Κοινωνικής Ασφάλισης και των υπηρεσιών Πρόνοιας.
Η δε επιτυχής ένταξη των ως άνω παιδιών σε σχολείο τυπικής ανάπτυξης επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, όταν παρίσταται κοντά τους, κατά την ώρα της διδασκαλίας στην τάξη ή ακόμα, ενίοτε, και κατά την ώρα του διαλείμματος, συνοδός εκπαιδευτικός ή επιστήμονας εξειδικευμένος στην Ειδική Αγωγή, ώστε με κατάλληλες διακριτικές επεμβάσεις να αποκαθίσταται η πολύ πιθανή ενδεχόμενη (μικρή ή μακρά) διακοπή της επαφής του μαθητή με το γνωστικό αντικείμενο που διδάσκεται επιτόπου ή η απομόνωσή του από τα άλλα παιδιά ή η για διάφορους λόγους απομάκρυνσή του από τον ρου μιας διδασκαλίας μέσα στην τάξη, λόγω πιθανής φασαρίας και του αναμενόμενου αποπροσανατολισμού του μαθητή-φορέα αναπτυξιακών διαταραχών ή λοιπών αναπηριών ή μαθησιακών προβλημάτων.
Η τακτική της παράλληλης στήριξης είναι, κατά γενική παραδοχή, η πιο καταξιωμένη μέθοδος αποκατάστασης των εκπαιδευτικών προβλημάτων που εμφανίζουν τα παιδιά με τα παραπάνω αναφερόμενα εκκρεμή ζητήματα, σε πολλά εκ των Ευρωπαϊκών Εκπαιδευτικών Συστημάτων (πχ Γαλλίας). Αποτελεί με βάση τα ακαδημαϊκά προβλεπόμενα την ιδανικότερη μέθοδο ένταξης ενός παιδιού με σχετικά προβλήματα στον κοινωνικό περίγυρο των συνομηλίκων του, που είναι το σχολικό περιβάλλον της τάξης και του διαλείμματος. Ως εκ τούτου, με δεδομένο ότι για τα παιδιά φορείς των παραπάνω προβλημάτων είναι επόμενο, βάσει των διεθνών συνθηκών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πως δεν μπορεί να απουσιάζει η παράλληλη στήριξη από το εκπαιδευτικό σύστημα μιας χώρας που ανήκει στην ΕΕ.
Παρόλα τα παραπάνω, παρατηρείται, εδώ και κάποια χρόνια, στη χώρα μας, μια άνευ προηγουμένου “κακοποίηση” του εν λόγω εκπαιδευτικού θεσμού. Σε αντίθεση με κάθε καταγραμμένη επιστημονική πρακτική, προφανώς για λόγους καθαρά και στεγνά “λογιστικούς”, προς ελάττωση του κόστους της προϋπολογισμένης αμοιβής των όποιων σε αριθμό εν δυνάμει “εκπαιδευτικών” συνοδών, το ελληνικό Δημόσιο δεν ανταποκρίνεται στο ύψος των ευθυνών του, απέναντι στα παιδιά με τα παραπάνω εκκρεμή ζητήματα, που χρήζουν παράλληλης στήριξης. Η απαράδεκτη αυτή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποποίηση των κρατικών ευθυνών διαφαίνεται, κυρίως, με τρεις ειδεχθείς πρακτικές/τεχνάσματα: Είτε αποφεύγεται με νομιμοφανείς προφάσεις από τον αρμόδιο φορέα αξιολόγησης (ΚΕΔΔΥ=ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΦΟΡΟΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ) ο ορισμός εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης, εκεί όπου μια αντικειμενική διάγνωση παιδο-ψυχιάτρου θα το επέβαλε, είτε καθυστερεί για απαράδεκτα μεγάλο χρονικό διάστημα ο διορισμός ειδικού εκπαιδευτή-συνοδού, με αποτέλεσμα να προχωράει η σχολική χρονιά και ο μαθητής με αναπτυξιακή διαταραχή να έχει δραματικές απώλειες από τα τεκταινόμενα στην τάξη, είτε διορίζεται συνοδός εκπαιδευτικός για λίγες μόνον ώρες από το σύνολο των σχολικών ωρών, με το ίδιο ακριβώς οικτρό αποτέλεσμα, που αναφέραμε προηγούμενα.
Σε κάθε περίπτωση, όποια επιπλοκή και να έχει λάβει χώρα, συνέπεια είναι ο μαθητής με αναπτυξιακά προβλήματα, επί της ουσίας, να “τιμωρείται”, χάνοντας εντελώς το αγαθό της εκπαίδευσης, ως μη όφειλε, προς εξυπηρέτηση κάποιων λογιστικής φύσης σχεδίων ή οδηγιών “απ’ έξω”, γεγονός που αντίκειται στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπως αυτά έχουν ψηφισθεί και κατοχυρωθεί προς προστασία όλων ανεξαιρέτως των Ευρωπαίων πολιτών.

Επειδή ο σεβασμός στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπως αυτά οριοθετούνται στον Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της ΕΕ, είναι υποχρεωτικός και επιβεβλημένος σε κάθε κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, που αναδεικνύεται με δημοκρατικές διαδικασίες, βάσει του ισχύοντος Συντάγματος, παρά τις όποιες αντίθετες υποδείξεις από ξένα κέντρα,
Επειδή από 5.000 εγκεκριμένες (μέχρι το καλοκαίρι του 2017) αιτήσεις από το Υπουργείο Παιδείας, που βασίζονται σε ισάριθμες γνωματεύσεις των δημόσιων ΚΕΔΔΥ, ικανοποιήθηκαν μόλις 1377, ενώ υποτίθεται ότι, μέχρι τέλους του Νοεμβρίου του 2017, θα έχουν διατεθεί άλλες 923 πιστώσεις για ένα επτάμηνο.
Επειδή τα παιδιά που πάσχουν από προβλήματα αναπτυξιακών διαταραχών ή μαθησιακών δυσκολιών ή αναπηριών δικαιούνται τη μέγιστη δυνατή φροντίδα από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία,
Επειδή τα αδιέξοδα που καταγράφονται καθημερινά στην βασική εκπαίδευση των ελληνόπουλων απαιτούν άμεσες απαντήσεις και λύσεις,
Επειδή, στο Άρθρο 21, παρ. 1, του Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρώπης, απαγορεύεται κάθε δυσμενής διάκριση εις βάρος των παιδιών που αντιμετωπίζουν τα ως άνω προβλήματα, σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης,
Επειδή, στο Άρθρο 24, παρ. 2, του Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρώπης, οφείλεται να δίνεται πρωταρχική σημασία στο συμφέρον των οιωνδήποτε παιδιών σε σχέση με άλλα ζητήματα προς επίλυση, ιδίως δε, όταν πρόκειται για δαπάνες που αφορούν στην άρτια εκπαίδευσή τους και την ομαλή ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο,
Επειδή είναι ανάγκη να σταματήσει επιτέλους η κοροϊδία προς τους γονείς μαθητών που υποφέρουν από τα ως άνω προβλήματα ή αναπηρίες,
Επειδή, βάσει του Άρθρου 26, του Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρώπης, τα παιδιά ΑμεΑ πρέπει να βρίσκονται σε θέση να επωφελούνται από μέτρα που θα εξασφαλίζουν την αυτονομία, την κοινωνική & επαγγελματική τους ένταξη στον κοινωνικό περίγυρο, με την παράλληλη στήριξη στο σχολείο να είναι, κατά γενική ομολογία, το ιδανικότερο σχετικό μέτρο,
Επειδή, βάσει του Άρθρου 16, παρ. 4, του Συντάγματος … “To Kράτoς ενισχύει τoυς σπoυδαστές πoυ . . . έχoυν ανάγκη από βoήθεια ή ειδική πρoστασία, ανάλoγα με τις ικανότητές τoυς”, με τη μεγαλύτερη ενίσχυση στην περίπτωση των παιδιών με

αναπτυξιακές διαταραχές ή λοιπές αναπηρίες να είναι, αναμφίβολα, η “παράλληλη στήριξη” στην βασική εκπαίδευση,
Επειδή, βάσει του Άρθρου 21, παρ. 6, του Συντάγματος … “Τα άτομα με αναπηρίες (εν προκειμένω), εκείνα τα παιδιά που όντας ΑμεΑ, μπορούν να φοιτήσουν σε σχολείο τυπικής ανάπτυξης, μέσω του θεσμού της παράλληλης στήριξης) έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική . . . ζωή της Χώρας” (εκ των οποίων, το βέλτιστο μέτρο είναι η “παράλληλη στήριξη” στην βασική εκπαίδευση),
Ερωτάσθε:
1. Με βάση ποια ακαδημαϊκά και επιστημονικά κριτήρια, πορίσματα ερευνών ή μελέτες αλλά και με ποια σύνθεση αξιολογητών από την πλευρά της ειδικότητας προκρίνεται στα αρμόδια ΚΕΔΔΥ ή μη για έναν μαθητή με εμφανή αναπτυξιακά προβλήματα ή μαθησιακά προβλήματα ή λοιπές αναπηρίες η παράλληλη στήριξη, όταν οι γονείς ως δικαιούνται από τη νομοθεσία, επιλέγουν τη φοίτηση του παιδιού τους σε σχολεία τυπικής ανάπτυξης;
2. Με βάση ποια ακαδημαϊκά και επιστημονικά κριτήρια, πορίσματα ερευνών ή μελέτες προκρίνεται η παράλληλη στήριξη μαθητών με αναπτυξιακά προβλήματα ή μαθησιακά προβλήματα ή λοιπές αναπηρίες μόνον για λίγες ώρες από τις συνολικές ώρες διεξαγωγής των σχολικών μαθημάτων, όπου έχει εγκριθεί η παροχή παράλληλης στήριξης;
3. Τι εκ των δυο παρακάτω θεωρείτε πλέον πρώτιστης σημασίας, όσον αφορά στον πολιτικό επιτελικό σχεδιασμό της ελληνικής παιδείας; την εξοικονόμηση δαπανών, μη καλύπτοντας αμοιβές εκπαιδευτικών-συνοδών των μαθητών με αναπτυξιακά προβλήματα και λοιπές αναπηρίες ή την βέλτιστη δυνατή πρόοδο των ελλήνων μαθητών, που μόνον με την εμπλοκή του θεσμού της παράλληλης στήριξης στην καθημερινή τους επαφή με το σχολικό περιβάλλον μπορεί να επιτευχθεί;
4. Αποτελεί πολιτική βούληση της κυβέρνησης και των αρμοδίων Υπουργείων η αποκατάσταση της λειτουργίας του θεσμού της παράλληλης στήριξης στην 100% πληρότητα των διδακτικών ωρών αλλά και με χρονική συνέπεια, όπως επιβάλουν, τόσο ο σεβασμός στα Ανθρώπινα Δικαιώματα των παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές κλπ αναπηρίες που φοιτούν σε σχολεία τυπικής ανάπτυξης, όσο και οι ισχύουσες παιδαγωγικές επιστημονικές πρακτικές;

Οι υπογράφοντες γονείς:

Dimiva Iveta
Harka Meno Dorina
Αβαγιανού Μελίνα
Αβαγιανού Χριστίνα
Αγάθου Γεωργία
Αγγελάκη Μαρία
Αγγελή Μαρία
Αγγέλου Θεόδωρος
Αδαμοπούλου Φωτεινή
Αθανασιάδης Αναστάσιος
Αθανασιάδης Ιορδάνης
Αλεξίου Ιουλία
Αλέτρα Ειρήνη
Αλοιζος Ευστάθιος
Αναστασιάδου Ηλέκτρα
Απλάδα Μαρίνα
Αποστολέλης Παναγιώτης
Αποστολίδης Κωνσταντίνος
Αποστολοπούλου Σάσα
Αρβανίτης Νικόλαος
Αργυρή Σάββα
Αργυροπούλου Άννα
Ασμακίδου Παρασκευή
Ατζαράκη Ευγενεία
Βαιοπούλου Ζωή
Βαλαβάνης Μιχάλης
Βαλέρια Διονυσίου
Βαλσαμος Αντώνης
Βαλσάμου Αννα
Βασιλάκη Κυριακή
Βασιλακόπουλος Δημήτρης
Βελέντζα Βαία
Βέσαι Νικολέτα
Βλαγκας Ιωάννης
Βλάμης Δημήτριος
Βλαχάκη Μιχαήλ
Βογιατζής Αναστάσιος
Βρεττου Χαραλαμπία
Βροντάκη Βασιλική
Γάζου Ιωάννα
Γεροντή Αικατερίνη
Γεωργόπουλος Λάμπρος
Γιαμαλάκη-Εμαννουήλ Ευαγγελία
Γιαννόπουλος Ανδρέας
Γιούτη Λίτσα
Γιωτακης Ευάγγελος
Γκαρελή Έφη
Γκιώνη Ανδρονίκη
Γκολφινοπούλου Αντωνία
Γκούντη Παναγιώτα
Γούλα Ευαγγελία
Δαπόντα Αλεξάνδρα
Δημητριάδου Ειρήνη
Δημοχρόνη Αικατερίνη
Διβόλη Μαρία
Δρακόπουλος Γεώργιος
Ζαβλάρης Κωνσταντίνος
Ζαννιδάκη Ελένη
Ζαννιδάκης Γεώργιος
Ζαννιδάκης Νικόλαος
Ζαρκαδούλα Ειρήνη
Ζάχου Ευτυχία
Ζέκου Χρυσουλα
Ζιανκα Ρίτσα
Ζούμα Σταυρούλα
Ζωσιμιάδη Βέτα
Ηλιόπουλος Ιωάννης
Ηλιοπούλου Χριστίνα
Θεοδωρόπουλος Φώτης
Θωμα Σοφία
Καβαλλιεράτου Αγγελική
Καϊμακίδου Βίκη
Καίπη Χριστίνα
Καισαρίνη Μέρσίνη
Καλαντζή Βέρα
Καλογεράκου Αμαλια
Καλούδης Παναγιωτης
Καπάλου Κωνσταντίνα
Καπνογιάννη Βασιλική
Καπνογιάννη Ειρήνη
Καπνογιάννη Μαρια
Καραβά Παναγιώτα
Καραβίδα Γλυκερία
Καραγιάννη Βασιλική
Καραγιάννη Συμέλα
Καραίσκου Ελένη
Καραμαλάκης Γρηγόρης
Καραντάνη Σοφία
Καραουγλάνη Αθανασία
Καρδαρά Κων/να Δανάη
Καρπαθάκης Νικόλαος
Καρτσώνης Δημήτρης
Κασαμπαλάκου Μαρία
Κασκαβελιώτη Χρυσούλα
Κατζουράκη Μαρία
Κατζουράκη Τόνια
Κατηφόρη Σταματινα
Κατσανδρεδάκης Γεώργος
Κατσαούνης Δημήτρης
Κατσιγιαννοπούλου Δήμητρα
Κελγιώργη Αθηνά
Κεμερόγλου Παρασκευή
Κεφαλιαννός Ιωάννης
Κεφαλιανός Αδαμάντιος
Κεφαλιανού Ευγενία
Κεφαλιανού Ιωαννα
Κηπιρτίδου Βασιλική
Κίσσας Γεώργιος
Κιτσικίδου Σοφία
Κιτσίνης Διονύσιος
Κόγια Σοφία
Κογκα Φωτεινή
Κόμπου Κρυσταλλία
Κομπούρα Ευαγγελία
Κόντος Αχιλλέας
Κοντός Καλοδούκας
Κόρρος Μιχαήλ
Κορωναίου Ελένη
Κορωνίδου Αλεξάνδρα
Κοτανίδης Γεώργιος
Κοτρώνη Χριστίνα
Κουνελάκη Σοφία
Κούρτη Μαγδαληνή
Κυραλλίδου Αικατερίνη
Κυριακάκου Σοφία
Κυριακοπούλου Γεωργία
Κωστοπούλου Σταυρούλα
Λάμπρος Γεωργόπουλος
Λάμπρου Αργυρώ
Λασκαρίδης Ελευθέριος
Λευτάκη Μαρία
Λευτάκης Διονύσιος
Λιαρού Μαρία
Λιότσικα Αγγελική
Λίτσου Βασιλική
Λοχαίτη Παρασκευή
Μαγκου Μαρία
Μαγνήσαλη Είρηνη
Μαγνήσαλη Συμέλα
Μαζγαλτζίδης Γεώργιος
Μακρή Νίκη
Μακρής Ευστράτιος
Μαλεζά Όλγα
Μαμαλάκης Γεώργιος
Μανωλόπουλος Κωνσταντίνος
Μαούνη Σοφία
Μαραγκός Δημήτρης
Μαραγκού Ιωσηφίνα
Μαραντζίδης Αλέξης
Μαριδάκης Νικόλαος
Μαρκέτου Βαρβάρα
Μάρκου Σπυρίδων
Μέντη Περσεφόνη
Μητάκου Μαρία
Μήτρα Θεοδώρα
Μητσέα Αριστέα
Μιλτιάδου Φλωρεντία
Μιντηλάκης Δημήτριος
Μιχαήλος Θωμάς
Μιχάλη Μαρία
Μουφλουζέλη Δήμητρα
Μουχτάρη Αγγελική
Μπαλαδήμα Αγγελική
Μπαλλή Ξανθίππη
Μπάμπης Δήμος
Μπαναγούδη Σμαρούλα
Μπάρλα Τατιάννα
Μπατσίλα Μαρία
Μπελεγρίνης Ξενοφών
Μπένη Χριστίνα
Μπιζιμινούδη Ευαγγελία
Μπλέτσα Όλγα
Μποσκλαβίτης Κωνσταντίνος
Ναούμ Δανάη
Νάσλη Αικατερίνη
Νασλή Ζωή
Νεγκίζ Σάντρα
Νεοχωρίτης Παναγιώτης
Νικάνδρου Αικατερίνη
Νικοπούλου Δήμητρα
Νομικού Φωτεινή
Ντάνος Ιωάννης
Νταφλου Όλγα
Ντέντε Νικολέτα
Ντερτζή Δανάη
Ντοβα Αναστασία
Ντούτση Ελένη
Ξανθοπόυλου Θεοδώρα
Οικονόμου Ιωάννης
Παδημητρίου Ευαγγελία
Πανάτου Κονδύλω
Πάνος Γιώργος
Παπαγέωργα Γεωργία
Παπαδημητρίου Μαρία
Παπαδοπούλου Μαρία
Παπαθανασίου Δήμητρα
Παπαιωάννου Μαριτίνα
Παπανδρέου Σεβαστός
Παπασταύρου Αγγελική
Παπουτσάκη Στέλλα
Παπουτσάκης Στυλιανός
Πάππα Γεωργία
Πάππα Ραφαέλα
Παππάς Αλέξιος
Παρασκευοπούλου Θεοδώρα
Πασχώνη Παρασκευή
Πάτρας Ιωάννης
Παυλάκος Φίλιππος
Παυλιδάκη Σεβαστή
Παφύλλα Βιβή
Παχούμη Ευαγγελία
Πελαγία Φερεντίδου
Περσίδου Ζίνα
Πιζανια Ελενη
Πινακουλας Μανώλης
Πλάγκα Αριστέα
Πλατσίδου Περσεφόνη
Πλέντζας Νικόλαος
Πολυτάρχου Αρτεμισία
Ποστάρου Άντζελα
Προμπονάς Στέλιος
Ραγια Δέσποινα
Ράτη Μαργαρίτα
Ρεβυθιάδου Άρτεμις
Ρογκοζένκο Λιουντμίλα
Ρούσσου Μαρία
Ρωμανός Σταύρος
Σαγγελέας Νικόλαος
Σακαρίκου Ουρανία
Σαραντίδης Ευάγγελος
Σαραντίδου Αικατερίνη
Σαρόγλου Βασίλης
Σερέτη Αικατερινη
Σιγάλα Μαρία
Σίμου Αγγελική
Σισμανίδου Μαριάννα
Σκλιβάκη Μαρία
Σουμελίδου Ελισσάβετ
Σούρλα Ισαβέλλα
Σπυρίδων Μανώλης
Στεφανίδου Δέσποινα
Στράτου Αργυρή
Συμεωνίδου Ειρήνη
Συμεωνίδου Μαρία
Σωφλου Μαρία
Ταβουλτσίδου Σταυρούλα
Ταγταλιανιδης Χρηστος
Ταμπάκη Αικατερίνη
Τασομηνοπούλου Ζωή
Τέφη Άρτεμις
Τζαβέλλα Μαρία
Τζέμου Αγγελική
Τζήμα Έφη
Τζιατζιου Ολυμπία
Τζιώτη Ανθή
Τζούρτζου Ζωή
Τιάντση Άννα
Τίγκα Ελευθερία
Τουμαζάτου Ειρήνη
Τρουλινου Κυριακή
Τσακίρης Νικόλαος
Τσαουσίδης Αλέξης
Τσιακίρη Αποστολία
Τσίγγου Χριστίνα
Τσινίκα Κωνσταντίνα
Φέκκα Ευαγγελία
Φέκκα Μαρία
Φιωτάκης Γεώργιος
Φλώτσιος Σωτήρης
Φούκα Βάνα
Φουτσά Ελένη
Φώσκολου Γεωργία
Χαρης Γκρέγκοριτς Αλεξάνδρα
Χάρης Φίλιππος
Χατζηπαναγιώτης Λέανδρος
Χρήστος Χατζής
Χριστοπούλου Μαρσελλίνε-Άννα
Χριστοφόρου Αλέξανδρος
Χρυσολωρά Άρτεμις
Χρυσόπουλος Νικήτας
Ψιλογιαννοπούλου Χριστίνα
Ψυχάρη Μαρία