Συζητώντας με προβεβλημένο πολιτικό μεγάλου κόμματος τον ρώτησα: το όραμα που δίνει η συγκυβέρνηση στους απλούς πολίτες και στους νέους ανθρώπους είναι ότι μετά από χρόνια ανεργίας, ανέχειας, ενδεχομένως και πείνας θα βρουν δουλειά με 500 ευρώ, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς ωράριο, ενδεχομένως και χωρίς ασφάλιση;

Η απάντηση ήταν αποστομωτική: «στα παλιά μου τα παπούτσια τους έχω γραμμένους όχι με 500 και με 300 ευρώ αν θέλουν να δουλέψουν, εμένα με ενδιαφέρει η χώρα». Η συζήτηση σταμάτησε εκεί. Δεν είναι ανάγκη να πιστέψει κανείς την συζήτησή μου φθάνει να κυττάξει γύρω του και να δει τι κάνει η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη για τον πληθυσμό που μαστίζεται από τις συνέπειες της πολιτικής τους.

Περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι λέει η Εκκλησία έχουν απευθυνθεί για να τους προσφέρει βοήθεια. Είναι χιλιάδες κατά κυριολεξία οι συμπολίτες μας που τρώνε στα συσίτια είτε της Εκκλησίας, είτε των Δήμων είτε άλλων φιλανθρωπικών οργανώσεων ενώ πληθαίνουν εκείνοι που ψάχνουν στα σκουπίδια ή περιμένουν το τέλος στις λαικές αγορές για να μαζέψουν ότι είναι για πέταμα. Περί το ενάμισι εκατομμύριο είναι άνεργοι και μεταξύ τους οι νέοι και ότι καλύτερο διαθέτει από άποψη δυναμικού η χώρα, οι συνταξιούχοι δεν έχουν να πληρώσουν τα φάρμακά τους, τα δημόσια νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει και καθημερινά πεθαίνει κόσμος από ελλείψεις σε χειρουργεία και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Για να μην πούμε ότι η Αθήνα κοντεύει να μετατραπεί σε θάλαμο αερίων από το άθλιο μέτρο του πετρελαίου θέρμανσης. Όσο για τις αυτοκτονίες που έχουν γίνει επιδημία αποδίδονται στην κατάθλιψη και σε προσωπικά αίτια που συμπτωματικά… αυξήθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια.

Φυσικά σύμφωνα την νεοφιλελεύθερη λογική των κυβερνώντων που διαχέεται στην κοινωνία, που σταδιακά αποκτηνώνεται και προσχωρεί στον κοινωνικό δαρβινισμό, φταίνε οι άνεργοι που δεν έχουν δουλειά, καλά να πάθουν οι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι, ας πρόσεχαν όσοι χάνουν τα σπίτια τους και μένουν άστεγοι γιατί δεν έκαναν σωστές επιλογές στα χρόνια της ευφορίας.

Πολλές συσκέψεις έχει κάνει ο πρωθυπουργός για την αντιμετώπιση της κρίσης, για τις τράπεζες, για την ρευστότητα στην αγορά, για την προσέλκυση επενδύσεων. Για την αντιμετώπιση της πείνας μόνο δεν έχει κάνει καμία σύσκεψη, για τους ανθρώπους που δεν έχουν τα στοιχειώδη, μία στέγη για να κοιμηθούν, ρούχα για να ντυθούν και ένα πιάτο φαγητό για να φάνε. Είναι δυνατόν ένα κράτος να μην αντιμετωπίζει αυτά κατά προτεραιότητα και να αφήνονται στην δράση των φιλανθρωπικών φορέων; Αλήθεια, αν σε όλη την συμφωνία που έκανε με τους δανειστές είχε προβλέψει πόρους για όσους είναι σε απόλυτη ένδεια ποιος θα του το αρνιόταν; Θα έπαιρναν την ευθύνη οι Βρυξέλλες ή το Βερολίνο για την ανθρωπιστική κρίση; Φυσικά όχι, τώρα όμως το επιχείρημά τους είναι ότι τέτοια θέματα δεν έχει βάλλει η ελληνική κυβέρνηση η οποία αντίθετα επιδεικνύει τις θυσίες, δηλαδή την πείνα και τις αυτοκτονίες του ελληνικού λαού, για να πάρουν κατά προτεραιότητα τα λεφτά τους οι διεθνείς δανειστές κερδοσκόποι. Τι περιμένει η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη για να δείξει στοιχειώδη ευαισθησία απέναντι στον πληθυσμό, να μαζεύουμε νεκρούς στον δρόμο από την πείνα όπως στην Κατοχή; Τότε θα έχει εξαντληθεί το λίπος στην ελληνική κοινωνία όπως λένε με απύθμενο κυνισμό οι βουλευτές τους;

Δεν τέλει δεν τους εξέλεξαν οι πολίτες για να σώσουν τις τράπεζες. Αν δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη, την επιβίωση του πληθυσμού ας αναγνωρίσουν την αποτυχία τους, ας παραιτηθούν και ας μεταναστεύσουν.