Στην Ελλάδα κάποιοι έχουν βρει το κόλπο για δωρεάν δημοσιότητα και το εφαρμόζουν κάθε τόσο. Ένας από αυτούς είναι και ο κ. Ν. Δήμου, ο οποίος σε κάθε επέτειο και γιορτή διεκδικεί την προσοχή μας, εκφράζοντας αιρετικές απόψεις για καθετί που αποτελεί κοινή πεποίθηση ή πρακτική. Αυτό δεν είναι δα και κανένα πρόβλημα, αφού όπως πολύ γλαφυρά έχει πει ο επιθεωρητής Κάλλαχαν (κατά κόσμον Κλίντ Ίστγουντ) καθένας μπορεί να έχει και μια γνώμη. Είναι όμως ενοχλητικό για δύο λόγους:

Ο πρώτος είναι η καταφανής πρόθεση του κ. Δήμου να διεκδικήσει τη δημοσιότητα δια της πρόκλησης. Φαίνεται ότι ο κ. Δήμου μην καταφέρνοντας τόσα χρόνια να κερδίσει την εκτίμησή μας για όσα προέβλεψε ή πρότεινε, αποφάσισε εσχάτως να μείνει στη μνήμη μας για όσα αρνήθηκε.

Ο δεύτερος λόγος είναι και ο σοβαρότερος: Αυτά τα περισπούδαστα και δήθεν απελευθερωτικά της ανθρώπινης σκέψης που λέει ο κ. Δήμου είναι αφόρητα απλοϊκά και συχνά εξόχως λαϊκιστικά. Ο καλός διανοούμενος όχι μόνο στερείται μιας ολιστικής θεώρησης των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται, αλλά τις περισσότερες φορές βασίζει τα αυθαίρετα συμπεράσματά του σε συναισθηματικές αναφορές. Για παράδειγμα στο νέο του άρθρο με αφορμή το Πάσχα μας λέει: «Όσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός. Και υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς, που από ότι ξέρουμε, δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα – και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς.»

Τί κρίμα λοιπόν που θα ξοδέψουμε χρήματα για το Άγιο Φως και δεν τα δίνουμε στους φτωχούς; Τί κρίμα όμως που και ο κ. Δήμου εξάντλησε τη φιλανθρωπία του στο Άγιο Φως, προσπερνώντας τόσα άλλα απείρως πιο δαπανηρά που έχουν συμβεί σε αυτή τη χώρα;…

Τώρα, για το αν ο κ. Δήμου δεν καταλαβαίνει ότι το Άγιο Φως έχει έναν συμβολισμό και δεν αποτελεί αυτό καθ’ εαυτό αντικείμενο λατρείας, δεν φταίει η εκκλησία, ούτε ο κλήρος. Φταίνε οι εμμονές και οι ιδεοληψίες του καλού διανοούμενου, ο οποίος στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή (αν όντως οι προθέσεις του είναι τόσο αγαθές…), υποπίπτει σε απλοϊκές ταυτίσεις. Κάποιος να πει όμως στον κ. Δήμου, ότι το Άγιο Φως και η μεταφορά του από τους Άγιους Τόπους, εκτός από θρησκευτικό συμβολισμό, έχει επίσης και τεράστια πολιτική και εθνική σημασία. Εκφράζει την οικουμενικότητα του ελληνισμού και εμμέσως στηρίζει ένα από τα χειμαζόμενα ορθόδοξα Πατριαρχεία. Είναι η ιστορική αντήχηση της ελληνικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο επί αιώνες και υπενθυμίζει ότι το πνευματικό μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ ευρύτερο από το γεωγραφικό.

Οι περισσότερες χώρες του κόσμου θα ξόδευαν πολλαπλάσια χρήματα για μια τέτοια πνευματική και διπλωματική προβολή, ακόμη και αν δεν είχαν καθόλου ως στόχο να προστατεύσουν τις παραδόσεις τους (που όλα τα σοβαρά κράτη σέβονται). Στην Ελλάδα όμως, που οι διανοούμενοί μας «διυλίζουν τoν κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο», σκεφτόμαστε να ξεκινήσουμε την εξοικονόμηση, κατεδαφίζοντας ό,τι μας συνδέει με ένα κοινό δημόσιο παρελθόν. Ίσως όμως, λαμβανομένης υπ’ όψιν και της υπόλοιπης αρθρογραφίας του κ. Δήμου, ο στόχος του είναι ακριβώς αυτός: να πλήξει όλους εκείνους τους θεσμούς και τα έθιμα που υπενθυμίζουν στον ελληνικό λαό την ιδιοσυστασία του. Βεβαίως, ο καλός «διανoούμενος» αυτό δεν το κάνει στα ίσα. Το κάνει με επικλήσεις προοδευτισμού, με φτωχούληδες που θα εξοικονομούσαμε λεφτά για να τους ταΐσουμε και όλα αυτά τα νυσταλέα που μας προβάλλει ως διανόηση. Όλα αυτά που ποτέ δεν μας έλεγε όταν είχε εκπομπή στην κρατική τηλεόραση…

Αρκετά κ. Δήμου. Φτάνει. Μην κουράζεσθε άλλο. Είμαστε λιγότερο αγράμματοι από όσο νομίζετε και περισσότερο υποψιασμένοι απ’ όσο θα θέλατε…