Ο 17χρονος που κέρδισε υποτροφία για το καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου μιλά στη “Μακεδονία της Κυριακής”

Η περίπτωση του 17χρονου Φίλιππου Ιλαρίωνα Συτιλίδη, του μαθητή της Γ’ Λυκείου των εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη που έγινε δεκτός στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου, το Χάρβαρντ, και μάλιστα με ετήσια υποτροφία που φτάνει τα 69.000 δολάρια, ενσαρκώνει εκείνα τα χαρακτηριστικά που θέλουν την επιτυχία να είναι αποτέλεσμα του ταλέντου, της σκληρής δουλειάς και της απαιτούμενης “θυσίας” των προσωπικών στιγμών για την επίτευξη του στόχου.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καστοριά και στη Β’ Γυμνασίου ανακάλυψε πως μπορεί να λύνει δύσκολες ασκήσεις μαθηματικών μέσα σε λίγα λεπτά. “Κατάλαβα ότι είχα έφεση στα μαθηματικά, αν και άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά κάπως μεγάλος. Ξεκίνησα διαβάζοντας κάποια βιβλία και άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο. Δεν ήταν υποχρέωση αλλά ένα κομμάτι από τον χρόνο μου, που το αξιοποιούσα εκεί, και έχτισα γερές βάσεις, αργά αλλά σταθερά. Έτσι ήρθε η επιτυχία μου. Αν δεν διάβαζα συγκεκριμένα βιβλία και μεγάλα προβλήματα μαθηματικών που μου διέγειραν τη φαντασία, μπορεί και να μην ξεκινούσα ποτέ”, εξηγεί ο Φίλιππος για το πώς ανακάλυψε ο ίδιος την έφεσή του στα μαθηματικά. Το ταλέντο του δεν άργησαν να αναγνωρίσουν και οι δάσκαλοί του, που τον ενθάρρυναν να συμμετέχει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και να κερδίζει διακρίσεις. Ένα χρόνο αργότερα συμμετέχει στη Βαλκανιάδα Μαθηματικών Νέων στην Αττάλεια και κατακτά έπαινο.

Η ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Εκεί τον ανακαλύπτουν εκπαιδευτικοί από το σχολείο του Μαντουλίδη και του εξασφαλίζουν υποτροφία για τη φοίτησή του στο λύκειο. Σε ηλικία 15 χρόνων ο Φίλιππος παίρνει την απόφαση να έρθει στη Θεσσαλονίκη μαζί με τη μητέρα του και η οικογένεια να χωριστεί, καθώς ο πατέρας και η μεγαλύτερη αδερφή του συνεχίζουν να ζουν στην Καστοριά. Όπως λέει, αναγκάστηκε να κάνει σημαντικές επιλογές αρκετά νωρίς, αλλάζοντας τη ζωή του και ολόκληρης της οικογένειας για χάρη των… μαθηματικών. “Ήταν απόφαση ζωής, γιατί αφήνεις την οικογένεια, τους φίλους σου, και έρχεσαι έφηβος σε μια μεγάλη πόλη όπου δεν ξέρεις κανέναν. Ήταν ουσιαστικά μια απόφαση και μια αλλαγή που με έκανε να δω κάποια πράγματα πολύ πιο σοβαρά. Το όνειρο των πανεπιστημίων της Αμερικής, το οποίο μέχρι τότε δεν ήταν στο μυαλό μου, έγινε πλέον μέρος του προγράμματος. Όταν άλλαξα τη ζωή μου στην Α’ λυκείου, ήξερα πια ότι ήθελα να κάνω και διαφορετικές επιλογές από αυτές που μπορούσα να κάνω στην Καστοριά”.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΝΕΙΡΟ

“Από τότε που άφησα πίσω μου την Καστοριά είχα πάρει την απόφαση να κάνω αίτηση σε πανεπιστήμια της Αμερικής. To Χάρβαρντ ήταν πάντα το όνειρό μου, γιατί είναι το καλύτερο. Δούλεψα πάρα πολύ την αίτησή μου αλλά δεν περίμενα να με δεχτούν” εξηγεί χωρίς να μπορεί να κρύψει τη χαρά του. Η ανάρτηση των αποτελεσμάτων έγινε στις 12 τα μεσάνυχτα και ο Φίλιππος ξενύχτησε να λέει τα ευχάριστα. “Στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω, ήθελα να το δει και κάποιος ακόμα για να πειστώ κι εγώ. Οι γονείς μου έτυχε να είναι στην Καστοριά και τους τηλεφώνησα να τους το ανακοινώσω. Ήταν σοκ, η συγκίνηση διαδεχόταν το χαμόγελο και μαζί και η αγωνία για αυτό που θα ακολουθήσει. Το ίδιο συνέβη και στο σχολείο, οι συμμαθητές και οι καθηγητές μου δεν σταμάτησαν να χαίρονται με την επιτυχία μου, είναι όλοι ενθουσιασμένοι”.

ΔΙΑΡΡΟΗ ΕΓΚΕΦΑΛΩΝ

“Δεν υπάρχει τίποτα πιο πικρό από το να λησμονείς τη χώρα σου, ενώ ζεις στη χώρα σου”. Με τους στίχους του Σεφέρη ο 17χρονος μαθητής εξηγεί πώς βλέπει την κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και απαντάει παράλληλα στο ενδεχόμενο επιστροφής του πίσω στην πατρίδα. “Η κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε είναι θλιβερή. Υπάρχουν αυτοί που επιλέγουν τη φυγή στο εξωτερικό γιατί θέλουν να εργαστούν πάνω στο αντικείμενο που σπούδασαν, ευκαιρία που δεν υπάρχει στη χώρα μας, και υπάρχουν εκείνοι που φεύγουν για ερευνητικούς λόγους, καθώς η Ελλάδα λόγω οικονομικών δυσκολιών δεν επενδύει σε ερευνητικά κέντρα”, λέει για το φαινόμενο της “διαρροής εγκεφάλων” που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης. Ο ίδιος μιλώντας για το δικό του μέλλον το σκέφτεται μακριά από την Ελλάδα, στην οποία, όπως λέει, θα επιστρέψει για να βοηθήσει όταν θα έχει αποκτήσει εκείνα τα εφόδια που θα του το επιτρέπουν. Με χαρακτηριστική ωριμότητα και καθαρότητα στον λόγο του ο Φίλιππος δεν μοιάζει με παιδί της ηλικίας του. Οι ευθύνες και οι επιλογές τον ωρίμασαν πρόωρα, και ο ίδιος -ανήσυχο πνεύμα- προσπαθεί να εκμεταλλευτεί κάθε πτυχή των δώρων που φανερώθηκαν εξαιτίας της μαθηματικής ιδιοφυΐας του.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

“Σπάζοντας” τη σοβαρότητα που τον διακρίνει χαμογελάει πλατιά όταν τον ρωτούν για το μυστικό της επιτυχίας του. “Αγάπη και θέληση για αυτό που κάνεις και φυσικά πολλά ξενύχτια για διάβασμα” είναι τα στοιχεία που τον έφτασαν στην κορυφή, χωρίς να παραλείπει να τονίσει την αξία των δικών του ανθρώπων. “Η οικογένειά μου και το σχολείο υπήρξαν το στήριγμά μου, χωρίς αυτούς δεν θα τα είχα καταφέρει” εξηγεί έχοντας δίπλα του τη μητέρα του, που υπερήφανη δεν σταματά να δέχεται συγχαρητήρια. Ο ίδιος μοιάζει να μην επαναπαύεται στις δάφνες τις επιτυχίας του και ετοιμάζεται να πάρει μέρος μαζί με τους συμμαθητές του στις πανελλαδικές εξετάσεις, μόνο που για εκείνον μοιάζουν με… περίπατο, καθώς, όπως εξηγεί, δεν έχει καθόλου άγχος.

Ο Φίλιππος μοιάζει με εκείνους τα χαρακτήρες των ταινιών που έχουν το χάρισμα να ξεχωρίζουν. Εκτός από τα μαθηματικά ασχολείται και με τη λογοτεχνία, που διαβάζει και γράφει συστηματικά. Το διαμέρισμά του στη Θεσσαλονίκη είναι γεμάτο από μετάλλια και επαίνους από μαθηματικούς διαγωνισμούς και φυσικά πολλά βιβλία, ενώ πάνω στο γραφείο του ξεχωρίζει ένας φάκελος που με μεγάλα γράμματα αναγράφει “Harvard” και αποτελεί την επίσημη απάντηση του πανεπιστημίου, για να του θυμίζει, όπως λέει, τη σημαντική προσωπική του νίκη. “Ο άνθρωπος δεν παραδίνεται ούτε στους αγγέλους μήτε και στο θάνατο, παρά μόνο στην αδυναμία της ισχνής του θέλησης”. Αυτό το ρητό, που αποδίδεται στον Ιωσήφ Γκλάνβιλ και χρησιμοποίησε ο Φίλιππος στην έκθεση που παρέδωσε στο Χάρβαρντ μαζί με την αίτησή του, είναι, όπως εξηγεί, το αγαπημένο του ρητό, καθώς φανερώνει τη δύναμη της θέλησης στην επίτευξη ενός στόχου, που στην περίπτωσή του μοιάζει να βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή.

Πηγή: makthes.gr