ΟΜΙΛΙΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ π.ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΣΚΑΠΑΡΟΤΙ: «Η ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΓΓΥΗΣΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΟΙ ΗΠΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ…»

Διαδικτυακή συζήτηση με θέμα τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή διοργάνωσε η Ελληνική Έκδοση του Αμερικανικού περιοδικού FOREIGN AFFAIRS. Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο π. Αρχηγός του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη Αμερικανός Στρατηγός Σκαπαρότι, ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Αφάλειας του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη Ναύαρχος Αλέξανδρος Διακόπουλος, ο Στρατηγός ε.α. Ηλίας Λεοντάρης και ο Βουλευτής Ροδόπης της Νέας Δημοκρατίας και επί μακρόν επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας στο ΝΑΤΟ Δρ Ευριπίδης Στ. Στυλιαν’ιδης. Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος του MEGA και του Βήματος Μαριλένας Γεραντώνη και παρακολούθησαν πολλοί ειδικοί περί των γεωπολιτικών θεμάτων από όλο τον κόσμο.

Ο Ευριπιδης Στυλιανίδης ευχαριστώντας τον αμερικανό στρατηγό για την συνεργασία όλα τα προηγούμενα χρόνια με την Ελλάδα τόνισε:

Η γεωπολιτική παγκόσμια ισορροπία μεταβάλλεται ραγδαία. Η Κινα εμφανίζεται ως ένας νέος απειλητικός πόλος, διεκδικώντας το ρόλο της πρώτης οικονομικής δύναμης. Ανταγωνίζεται ευθέως τις ΗΠΑ στα θέματα τεχνητής νοημοσύνης ΑΙ και προσπαθεί να καταλάβει κάθε κενό που αφήνει η υπερδύναμη. Αυτή η εξέλιξη μεταφέρει το επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος πρωτίστως από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό Ωκεανό και την Κινεζική θάλασσα. Η AUKUS Alliance αυτό το επιβεβαιώνει.

Η AUKUS Alliance αποδεικνύει ότι το BREXIT δεν ήταν ατύχημα, αλλά μια διαφορετική συνειδητή στρατηγική της Μεγάλης Βρετανίας που επιδιώκει με τους παραδοσιακούς της συμμάχους να ξεπεράσει τα εσωτερικά της προβλήματα, να προσπεράσει τη βραδυκίνητη και γραφειοκρατική ΕΕ και να ξαναμπεί επιθετικά στο διεθνές γεωπολιτικό παιχνίδι.

Η ΕΕ βρίσκεται στην αρχή μιας δύσκολης μεταβατικής περιόδου. Είναι χαρακτηριστική η κρίση ηγεσίας που αντιμετωπίζει. Η Γερμανία πιθανόν για μεγάλο διάστημα θα προσπαθεί να σχηματοποιήσει μια νέα κυβέρνηση. Η Γαλλία προσπαθεί ήδη να βρει ξανά το βηματισμό της και τα υπόλοιπα κράτη δυσκολεύονται να συνεννοηθούν και να εμπιστευτούν ένα σύστημα αποφάσεων που πάει να καταργήσει το δικαίωμα του βέτο στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Υπάρχει σταθερά ο φόβος επιστροφής στον εθνοκεντρισμό των μεγάλων κρατών της Ευρώπης. Η Ελλάδα για παράδειγμα έζησε κατά την οικονομική κρίση την προσπάθεια Σόιμπλε για γερμανική Ευρώπη που αντιστρατεύονταν την ευρωατλαντική φιλοσοφία του Χέλμουτ Κόλ για ευρωπαϊκή Γερμανία.

Η ΕΕ με την παρότρυνση των ΗΠΑ και φυσικά την κρυφή επιθυμία της Γερμανίας και άλλων Κ-Μ που δεν ήθελαν να πληρώνουν όπως η Ελλάδα το 2%, δεν ανέπτυξε Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλειας και Αμυνας παράλληλα με το ΝΑΤΟ. Βασίστηκε κυρίως στο ΝΑΤΟ και φυσικά στις δυνάμεις της Μ. Βρετανίας που αποχώρησε, της Γαλλίας και σε στρατούς σαν τον Ελληνικό που προστάτευαν και την χώρα τους λόγω της Τουρκικής απειλής. Είναι άγνωστο τι θα αποφασιστεί τώρα. Είναι κατά τη γνώμη μου λάθος οι ΗΠΑ να εγκαταλείψουν το ΝΑΤΟ και την ευρωατλαντική συμμαχία διότι ο Ευρωπαϊκός χώρος συναποτελεί όχι απλά μια ζώνη ασφάλειας προς ανατολάς αλλά και μια σταθερή αξιακή κοινότητα.

Η αποχώρηση των αμερικανών και των Βρετανών αφήνει χώρο στις κυβερνήσεις της Ρωσίας, της Τουρκίας ακόμα και της Κίνας να εμπλακούν δημιουργώντας νέους επικίνδυνους συσχετισμούς δύναμης στα Βαλκάνια, την Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο με νοοτροπίες απολυταρχικές παρεμβατικές και εντέλει αντιδημοκρατικές. Η απόσπαση της προσοχής στην Ασία και ειδικότερα στην Κίνα δεν πρέπει να αποδυναμώσει την προστασία του Ευρωπαϊκού και Μεσογειακού χώρου.

Η Τουρκία κινείται σε μια κόκκινη γραμμή φλερτάροντας πότε με τη Ρωσία S400, πότε με το ISIS και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και πότε με το Ιράν ή τους Ταλιμπάν. Ο Ερντογάν έχει σταδιακά μετεξελιχθεί από ηγέτης μια μεταρρυθμιστικής Ισλαμοδημοκρατίας στις αρχές του 2004 σε προστάτης του Ισλαμοεθνικισμού και του νεοθωμανισμού. Σπάει συνεχώς τις σχέσεις με τους παραδοσιακούς του συμμάχους Ισραήλ, Αίγυπτο, Σ. Αραβια, Εμιράτα. Πολεμάει τους υποστηρικτες των ΗΠΑ όπως οι Κούρδοι. Απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο αν εφαρμόσει το διεθνες δίκαιο. Παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα στην Κύπρο περιφρονώντας τον ΟΗΕ (ψηφίσματα για Αμμόχωστο). Προσβάλει συνεχώς τον πρόεδρο των ΗΠΑ και ταπεινώνει τους Ευρωπαίους ηγέτες με απαράδεκτο τρόπο, στέλνοντας διεθνώς λάθος μηνύματα.

Η Ελλάδα είναι απογοητευμένη από την ΕΕ, διότι δεν τόλμησε να επιβάλει ούτε κυρώσεις στην Τουρκία, όταν αυτή εργαλειοποίησε το μεταναστευτικό για να τις εκβιάσει ή τις μειονότητες σε βάρος της ΕΕ και της Ελλάδας. Αντίθετα οι ΗΠΑ προχώρησαν αμέσως σε μέτρα, όπως το πάγωμα των F 35 και ελπίζουμε να κρατήσουν μέχρι τέλος αυτή την αποφασιστική στάση.

Η Ελληνική Κυβέρνηση πιστεύει στην ανάπτυξη στενών στρατηγικών σχέσεων με τις ΗΠΑ. Διεκδικεί να της αναγνωριστεί στην πράξη η συμμαχική συνέπεια που επιδεικνύει. Προκρίνει την αναβάθμιση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στο Αιγαίο και τη Αν. Μεσόγειο. Ζητά την ανάπτυξη συμπαραγωγών στη στρατιωτική της βιομηχανία και τις συνέργιες στο χώρο της ενεργειακής αγοράς και ασφαλειας(TAP, IGB κλπ). Προωθεί τη σύμπραξη μαζί με τις ΗΠΑ με άλλα κράτη της περιοχής, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κύπρος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιορδανία, η Σ. Αραβία που δημιουργούν ένα ενιαίο χώρο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα παραμένει δύναμη σταθερότητας και συνεννόησης στην ευρύτερη περιοχή. Η ενίσχυση της από τους συμμάχους θα προστατέψει τα κοινά μας συμφέροντα, θα θωρακίσει τις κοινές μας αξίες και θα αναγκάσει και την ίδια την Τουρκία να επιστρέψει στην λογική.

Μόνο η οικονομική ανάπτυξη, η στρατιωτική ενίσχυση, η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας μπορεί να θωρακίσει τα συμφέροντα της συμμαχίας στα Βαλκάνια, τον Εύξεινο Πόντο και την Ανατολική Μεσόγειο και να επιβάλει το σεβασμό του διεθνούς δικαίου από τη Τουρκία επαναφέροντας την στο δρόμο της λογικής, της σύνεσης και της συνεννόησης. Κάθε ευκαιριακή υποχώρηση σε απαιτήσεις ενός ανατολίτικου παζαριού νεοοθωμανικής αντίληψης θα στείλει διεθνώς λάθος μηνύματα υπονομεύοντας το ρόλο της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας και βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τις διεθνείς ισορροπίες.

Επιθυμία της Ελλάδας είναι να συνεννοηθεί με την Τουρκία επ’ αμοιβαιόν καλό και για το συμφέρον της Συμμαχίας. Αυτό όμως ποϋποθέτει η γείτονα να σεβαστεί απόλυτα το διεθνές δίκαιο και τις αρχές καλής γειτονίας.