Συμβολική διαμαρτυρία επιφύλαξε στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη οι εμβολιασμοί κατά του κορονοϊού.
Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου κρατούσαν πλακάτ, στα οποία αναγράφονταν συνθήματα σχετικά με την ενίσχυση των νοσοκομείων και του ΕΣΥ.
Οι γιατροί και νοσηλευτές παρέμειναν πριν αλλά και μετά την παρουσία της Προέδρου στο Νοσοκομείο, παρά την προσπάθεια του Διοικητή, των ανθρώπων της Προεδρίας αλλά και πολιτικών που βρίσκονταν εκεί να τους κάνουν να αποχωρήσουν.
Τελικά, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας συναντήθηκε μόνο με τον πρόεδρο του Σωματείου, Ηλία Σιώρα ο οποίος και της επέδωσε το υπόμνημα με τα αιτήματα των εργαζομένων υγειονομικών, τα οποία και δέχθηκε.
Σημειώνεται πως αντίστοιχη κινητοποίηση θα πραγματοποιήσουν και σήμερα την ώρα του εμβολιασμού του υπουργού Υγείας.
Το υπόμνημα του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός»:
«Η πανδημία Covid-19 έδειξε με τον πιο σκληρό, τον πιο δραματικό τρόπο ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας ήταν αθωράκιστο. Ο λαός μας πλήρωσε και πληρώνει βαρύτατο τίμημα.
Το σύνολο των εργαζομένων στα νοσοκομεία, όλων των ειδικοτήτων, μόνιμοι και συμβασιούχοι, καθένας από τη θέση του, έδωσαν και δίνουν με αυτοθυσία και φιλότιμο αυτή τη μάχη. Θρηνήσαμε νεκρούς υγειονομικούς που προσβλήθηκαν στους χώρους εργασίας. Έχουμε συναδέλφους που εδώ και εβδομάδες προσπαθούν να αναρρώσουν από τις επιπλοκές της νόσου. Συναδέλφους, με χρόνια και σοβαρά προβλήματα υγείας, που αναγκάστηκαν λόγω της έλλειψης προσωπικού να παραμείνουν στη θέση τους για να μην καταρρεύσει η λειτουργία των νοσοκομείων, εκθέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή τους.
Τις τελευταίες μόνο μέρες μετράμε πάνω από 30 συναδέλφους θετικούς στον ιό, ενώ εκκρεμούν απαντήσεις σε σχεδόν 150 δείγματα ακόμη. Άγνωστος είναι ο αριθμός των συναδέλφων που είναι ήδη σε καραντίνα. Παρά τις προειδοποιήσεις μας, δεν υπήρξε σχέδιο εφεδρειών του προσωπικού με αποτέλεσμα να κλείνουν προσωρινά κλινικές (σήμερα, χειρουργικό τμήμα), ενώ ακόμη κι η λειτουργία της κλινικής covid τίθεται εν αμφιβόλω.
Οι υγειονομικοί ήδη από το πρώτο κύμα του Μαρτίου είχαμε προειδοποιήσει την κυβέρνηση, είχαμε προτείνει μέτρα για τη θωράκιση του συστήματος υγείας καθώς ήταν βέβαια η έλευση και νέας έξαρσης. Ο λαός μας με την πειθαρχία που επέδειξε τότε, της έδωσε και τον απαραίτητο χρόνο ώστε να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Αυτό που σχεδόν μονότονα παρακολουθούμε μέχρι και σήμερα, είναι μια προσπάθεια μετακύλισης των δικών της (κρατικών) ευθυνών στη λεγόμενη “ατομική ευθύνη”.
Η άρνηση π.χ. της κυβέρνησης να επιτάξει πραγματικά τις δομές και το προσωπικό του ιδιωτικού τομέα της Υγείας και να το εντάξει σε έναν κεντρικό κρατικό σχεδιασμό αντιμετώπισης της πανδημίας, οδήγησε τους εργαζόμενους πέρα από τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και τα νοσοκομεία σε τρομερή συμφόρηση, δημιουργώντας και όρους διασποράς της νόσου.
Ταυτόχρονα, παρά τα δημοσιευμένα στοιχεία (από την εμπειρία του Μαρτίου) που τεκμηρίωσαν σοβαρή επιδείνωση και στις άλλες νόσους λόγω του σημαντικού περιορισμού της δυνατότητας παρακολούθησης – έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας των ασθενών, εξακολουθούν να λειτουργούν υποτυπωδώς τα τακτικά ιατρεία των νοσοκομείων, τα χειρουργεία και ταυτόχρονα, να φυτοζωούν Πρόληψη – Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας – Αποκατάσταση.
Η πίεση από την αυξημένη προσέλευση στα μεγάλα νοσοκομεία – και ειδικά στα ονομαζόμενα “αναφοράς”, όπως ο “Ευαγγελισμός” – εξακολουθεί να διογκώνει σοβαρά προβλήματα στην ίδια τη λειτουργία τους, όσο και στην ασφαλή αντιμετώπιση των ασθενών μας. Όπως π.χ. σε τμήματα του εργαστηριακού τομέα (Ακτινολογικό, Αξονικός Τομογράφος, Μικροβιολογικό ή το τμήμα μοριακού ελέγχου της Αιμοδοσίας) που έδωσαν και δίνουν αγώνα για να πετύχουν κάτι εξαιρετικά δύσκολο: Να λειτουργήσουν με επάρκεια και ασφάλεια ταυτόχρονα, τόσο ως εργαστήρια για ασθενείς με Covid-19, όσο και για μη-Covid ασθενείς
Οι μετακινήσεις γιατρών από νοσοκομεία της Αττικής προς νοσοκομεία της Β. Ελλάδας, όταν οι δημόσιες δομές Υγείας του Λεκανοπέδιου αγκομαχούν κάτω από το βάρος των ελλείψεων προσωπικού, δεν αποτελεί λύση. Δημιουργεί κινδύνους και νέα προβλήματα, ιδιαίτερα τώρα που τα κρούσματα στη Δυτική Αττική αυξάνονται επικίνδυνα.
Δεν πρέπει να ξαναζήσουμε αυτά που συνέβησαν. Το σίγουρα απαραίτητο “όπλο” του εμβολιασμού ακόμη και αν (και όταν) πραγματοποιηθεί μαζικά, αφού ξεπεραστούν τα προβλήματα επάρκειας, δεν αποτελεί πανάκεια και προφανώς δεν λύνει τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο σύστημα Υγείας και οι εργαζόμενοι σε αυτό.
Μένουμε δυνατοί, στην πρώτη γραμμή της μάχης με αυτήν, αλλά και τις άλλες νόσους και παράλληλα, διεκδικούμε την ικανοποίηση των παρακάτω αιτημάτων που είναι άρρηκτα δεμένα με την παροχή όλων των αναγκαίων και ασφαλών υπηρεσιών περίθαλψης και θεραπείας.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, για την συλλογή στατιστικών στοιχείων και την διασφάλιση της καλύτερης εμπειρίας σας.
Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Tι είναι τα Cookies;