Το 1872 ο Σέρβος βοτανικός Ιωσήφ Πάντσιτς (Josip Pančić) ανακάλυψε στο όρος Ρτάνγι, κοντά στην πόλη Νις της νότιας Σερβίας ένα φυτό που είχε σωθεί από την εποχή των παγετώνων. Τα λουλούδια του έχουν την μορφή κυπέλλου, με χρώματα ρόδινο και βιολετί. Περιγράφτηκε το 1974 και του δόθηκε το όνομα Ραμόντα η σερβική (Ramonta serbica).

Πρόκειται για παλαιοενδημικό της Βαλκανικής, υπολειμματικό της Τριτογενούς περιόδου, που εξαπλώνεται στην Σερβία, το Μαυροβούνιο, το Κοσσυφοπέδιο, την π. ΠΓΔΜ/Β. Μακεδονία, στην Αλβανία και την Ελλάδα (κυρίως στην Ήπειρο).

Το λουλούδι αυτό έγινε σύμβολο του δράματος του σερβικού λαού κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και των εκατομμυρίων νεκρών που βίωσε. Συμβολίζει την ελπίδα, αλλά και την τελική έκβαση μετά την τραγωδία, που ήταν θετική, με την Σερβία ελεύθερη και ανεξάρτητη και πάλι, στο πλευρό των νικητών.

Στο video clip του Ramonda βλέπουμε και τον “ Γαλάζιο Τάφο” (Plava Grobnika), αλλά και έναν βράχο μέσα στην θάλασσα που συμβολίζει τη νήσο Βίδο, τον τόπο όπου πέθαναν και ενταφιάσθηκαν χιλιάδες Σέρβοι.
Ραμόντα
Δεν έχω, δεν έχω, δεν έχω
Δεν έχω ησυχία, δεν έχω ύπνο
Η νύχτα δεν θα αφήσει την αυγή να ‘ρθει
Αλίμονο σε αυτόν που είναι μόνος
Όλα είναι ήσυχα, σαν την υποβρύχια ησυχία
Ωρύομαι αλλά δεν ακούγεται
Πίσω από τα όρη, μια λευκή λάμψη
Κι όμως, δεν βλέπω το τέλος
Αυτός, είναι ο δρόμος για τους λαβωμένους
Και δεν υπάρχει κανείς να με καθοδηγήσει
Στον λαμπερό αυγερινό (Danicа)
Ο κόσμος φλέγεται, καίγοντας κάθε άνθος
Πού πήγαν οι βιολετιές ραμόντες;
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Και δεν υπάρχει κανείς να με καθοδηγήσει
Επειδή όλα τα άστρα κοιμούνται
Ούτε οι προσευχές δεν βοηθούν
Πού πήγαν οι βιολετιές ραμόντες;
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Βιολετιά ραμόντα
Αναδύεται από τις στάχτες
Μία βιολετιά ραμόντα