Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σε παλαιότερο άρθρο μας , εν μέσω του πρώτου κύματος της πανδημίας, είχαμε τονίσει ” ότι οι κορωνοϊοί δεν αντιμετωπίζονται με ΚΥΑ και αστυνομικά μέτρα ενώ σίγουρα η ίαση δεν επιτυγχάνεται με εξορκισμούς, προσευχές και θρησκόληπτες συμπεριφορές” για να προσθέσουμε λίγο αργότερα ΄”την στιγμή που οι εκκλησιομάχοι της μεταπολιτικής έστελναν διμοιρίες των ΜΑΤ συλλαμβάνοντας πιστούς και ιερείς, δεν είδαμε την ίδια ετοιμότητα να επιβληθούν ποινές σε όσους συμμετείχαν στον χλευασμό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΑ στην περίπτωση του Αλανκουγιού αλλά και στους ηθικούς αυτουργούς.”

Λίγες μέρες αργότερα με αφορμή την σίγαση των εκκλησιαστικών σημάντρων είχαμε αναρωτηθεί ” Άραγε οι καμπάνες των Ορθόδοξων Ναών ταυτίζονται με ιεροπραξία ενώ το μεγαφωνικό Εζάν είναι ΚΑΛΕΣΜΑ σε ιεροπραξία;Να σημειωθεί ότι μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφεται το κείμενο στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη και στον Έβρο ακούγεται το κάλεσμα του Μουεζίνη 5 φορές την ημέρα, στον δε Έβρο 2-3 φορές γίνεται το κάλεσμα από τον Μουεζίνη ενώ στα άλλα δύο συμμετέχουν παιδιά 10-12 ετών.Η εκκλησία πρέπει να δώσει απαντήσεις”

Βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο κύμα της πανδημίας και ετοιμαζόμαστε για το τρίτο με την κοινή γνώμη ν’ανησυχεί (όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις) και να βιώνει μεγάλη ανασφάλεια τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο κύμα της πανδημίας ενώ μετατοπίζεται και η εμπιστοσύνη των Ελλήνων προς τους Θεσμούς με την Εκκλησία (κι εδώ εννοούμε το τους επίγειους εκπροσώπους της, την Ιερά Σύνοδο και τους προβεβλημένους Ιεράρχες) να βλέπει να “πέφτουν” τα ποσοστά της ενώ ο Ελληνικός Στρατός παραμένει στην πρώτη θέση!

Η σημερινή Ηγεσία της Ελληνικής Εκκλησίας φάνηκε ανέτοιμη ν’αντιμετωπίσει όχι μόνον την φύση της πανδημικής νόσου αλλά και να διαχειρισθεί την ψυχοσυναισθηματική διάσταση του Εκκλησιάσματος που σε μία πρώϊμη κι ανώριμη ψυχική αντίδραση είδαν το Ναό και την Θεία Ευχαριστία ως το μόνο αντίδοτο στον κορονοϊό. Το κυριότερο δεν κατάφερε να κοινωνήσει στους πιστούς τους λόγους για τους οποίους συναίνεσε στα κυβερνητικά μέτρα.

Η ανούσια και ασεβής αντιπαράθεση που ακολούθησε για την (μη) μετάδοση του ιού με την Θεία Κοινωνία προκάλεσε τεράστια ζημιά αφού έδωσε την αφορμή στους πολέμιους της Ορθοδοξίας να την κατηγορήσουν για αναχρονισμό κι αναλγησία.

Η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τεράστια πίεση από τους κύκλους εκείνους που την πολεμούν με το πρόσχημα ότι έχει τροφοδοτήσει την επέλαση της πανδημίας ενώ την ίδια στιγμή ο Covid19 προσβάλλει κληρικούς και με την ασθένεια να απλώνεται ανάμεσα σε κληρικούς καθώς 6 εκ των 82 Μητροπολιτών έχουν μολυνθεί ενώ οι Μητροπολίτες Λαγκαδά και Καστοριάς , Ιωάννης και Σεραφείμ εκοιμήθησαν. Μέχρι στιγμής όμως δεν ξέρουμε τον ακριβή αριθμό των κληρικών που έχουν μολυνθεί.

Να υπενθυμίσουμε ότι στις 30 Νοεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος βγήκε από νοσοκομείο των Αθηνών έπειτα από 12ημερη νοσηλεία για τον ιό καλώντας τους Έλληνες να δείξουν πειθαρχία και να ακολουθήσουν τους κανόνες, όπως και ο Αναστάσιος Αλβανίας, έχοντας, ενδεχομένως, υποβληθεί σε θεραπεία στην οποία δεν μπορεί να ελπίζει ο μέσος Έλληνας ασθενής.

Στον αντίποδα έχουμε κάποιους Ιεράρχες που συμπεριφέρονται σαν να είναι άτρωτοι νομίζοντας ότι έχουν ανοσία απέναντι στον ιό συμπαρασύροντας κι όσους πιστούς συμμερίζονται τις ίδιες πεποιθήσεις και σ’αυτούς αναφέρθηκε ο Άνθιμος Αλεξανδρούπολης, ο οποίο καταδίκασε εκείνους που επιδόθηκαν σε «εγκληματικά κηρύγματα» και έχουν καλέσει τους πιστούς να αγνοήσουν τις απαγορεύσεις.“Πιστεύαμε ότι ήμασταν υπεράνθρωποι. Κρύψαμε το γεγονός ότι είχαμε μολυνθεί από τον ιό και οδηγηθήκαμε στον τάφο” έγραψε χαρακτηριστικά σε ένα πύρινο άρθρο του.

Η ανεύθυνη στάση ορισμένων εκ της Ηγεσίας της Ελληνικής Εκκλησίας έδωσε την αφορμή για τον αντισυνταγματικό έμμεσο διωγμό της με το κλείσιμο των Ναών και την κατασυκοφάντηση της Ορθοδοξίας από εκείνους που αυτό έχουν ως αποστολή τους..

Δεν είναι βεβαίως άμοιροι ευθυνών κι όσοι κινούνται στο περιβάλλον των Ιεραρχών της Ιεράς Συνόδου και εμπλέκονται σε παιχνίδια διαδοχής και ενδοεκκλησιαστικής εξουσίας ικανοποιώντας στόχους και επιδιώξεις παραεκκλησιαστικών συστημάτων.

Η ασθένεια του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου, η εκδημία του αοιδίμου Μητροπολίτη Λαγκαδά Ιωάννη, οι πληροφορίες για ιεράρχες που μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία χωρίς να δημοσιοποιούν την ασθένειά τους, οι ιερείς, οι διάκονοι, οι ιεροψάλτες, οι οδηγοί που έχουν νοσήσει και ορισμένοι έχουν φύγει και από τη ζωή, πολλά μοναστήρια που έκλεισαν τις πύλες τους γιατί οι μοναχές και οι μοναχοί νοσούν, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα Μετέωρα, έχουν προκαλέσει τριγμούς στο εσωτερικό της ιεραρχίας. Η πλειονότητα των αρχιερέων επιλέγουν αυτή την ώρα τη σιωπή λόγω της έκρυθμης κατάστασης.

Κορυφαίοι επιστήμονες που συνδέονται με πνευματικούς ισχυρούς δεσμούς και αποτελούν το «οπλοστάσιο» της Εκκλησίας προσπάθησαν να προειδοποιήσουν τους ιεράρχες, όμως εισακούστηκαν μόνο μετά τη διόγκωση του προβλήματος.

Χαρακτηριστικό του τί μπορεί να συμβεί ή συμβαίνει φαίνεται από το γεγονός ότι 15 κάτοικοι του χωριού Ανυφί, στην Αργολίδα, κόλλησαν κορονοϊό, παρακολουθώντας τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία. Ο ιερέας, μάλιστα, νοσηλεύεται ήδη στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Καλαμάτας!Νοσηλεύονται, επίσης, οι ηλικιωμένοι γονείς του ιερέα, ενώ άλλα τέσσερα μέλη της οικογένειάς του διαγνώστηκαν με τον ιό.Η ιχνηλάτηση έδειξε ότι όσοι εντοπίστηκαν θετικοί είχαν παρακολουθήσει τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία στην εκκλησία του χωριού.

Δυστυχώς η Ελληνική Θράκη δεν εξαιρέθηκε από φαινόμενα ανευθυνότητας Ιεραρχών που ενέδωσαν είτε από ματαιοδοξία είτε από υπερβολική Αγάπη στο Ποίμνιο τους και τέλεσαν Θεία Λειτουργία με 200 άτομα (τα Χριστούγεννα) ή 100 (την Πρωτοχρονιά) ενώ δεν περιόρισαν την κινητικότητα την δική τους ή των Ιερέων των Μητροπόλεών τους καθώς συμμετείχαν σε Συλλείτουργα, Δείπνα και άλλες εκδηλώσεις χωρίς να τηρούνται μέτρα προστασίας.

Σε κάποιους Ναούς, ορισμένοι Ιερείς “κρύβουν” τους πιστούς στον Γυναικωνίτη για να μην εντοπισθούν σε πιθανό έλεγχο…

Σε άλλη Μητρόπολη της Θράκης,ενώ είχαμε τουλάχιστον 5 κρούσματα εντός των Γραφείων αυτής, δεν ανεστάλη η λειτουργία των γραφείων,δεν έγινε η απαιτούμενη ιχνηλάτηση ενώ ο ΕΟΔΥ δεν διενήργησε πλήρη έλεγχο αλλά αρκέσθηκε σε έναν “τυχαίο” δειγματοληπτικό έλεγχο…

Κι όλα αυτά στην Ελληνική Θράκη που ενώ δοκιμάζεται από τον ιό πρέπει να ετοιμάζεται για μία νέα σύγκρουση με τον προαιώνιο εχθρό και επίδοξο εισβολέα εν μέσω φτώχειας, αγωνίας αλλά και υπερηφάνειας.

Κι αυτές τις μέρες ας αφήσουν κατά μέρος τα χρυσοποίκιλτα άμφια και τους λόγους παραμυθίας κι ας σταθούν στο πλευρό της κοινωνίας, των γιατρών αλλά και των παιδιών των Μητροπόλεών τους!

Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία -και ιδιαίτερα στην Θράκη- οφείλει να επανεξετάσει τη σχέση Εκκλησιαστικού Συστήματος και Ιερέων με την Κοινότητα, να αφουγκρασθούν τις ανάγκες των Πιστών και δώσουν απαντήσεις στα νέα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που προκύπτουν! Και οι απαντήσεις θα πρέπει να δοθούν γρήγορα, επειδή η εκκλησία εν μέσω κρίσης απειλείται να χάσει τη σημασία της σε πολλά κοινωνικά στρώματα. Με τη διακοπή των κυριακάτικων συναθροίσεων βγήκε από τη συνήθεια των χριστιανών η εκκλησία, και έτσι μετά την πανδημία θα πηγαίνουν λιγότεροι άνθρωποι στην εκκλησία.

Αντί επιλόγου ας αναλογισθούμε τα όσα μας λέει ο μητροπολίτης Νιγηρίας κ. Αλέξανδρος ο οποίος στα 32 χρόνια ιεραποστολής του στην Αφρική, χρειάστηκε να διαχειριστεί, εκτός από την τρέχουσα πανδημία της COVID-19, και την επιδημία του Εμπολα και απαντά στους “θρησκευτικά αναλφάβητους” με το ακόλουθο ερώτημα:
“Πρέπει να απαντήσει η “άλλη πλευρά”, εκείνη που βλέπει διωγμούς, κατακόμβες, που θέλει να βουτήξουμε το λάβαρο της Αγίας Λαύρας και να βγούμε στους δρόμους, σε μια πάρα πολύ απλή και αγαθή ερώτηση: μέσα στην εκκλησία η κτηστότητα (σ.σ.: ο γήινος, ο ανθρώπινος χαρακτήρας) καταργείται; Αναιρείται; Εχω την αίσθηση πως όχι. Γιατί αν αναιρείται, τότε δεν θα έπρεπε κανένας από εμάς να πεθαίνει. Θα έπρεπε εκατομμύρια άνθρωποι από συστάσεως της Θείας Ευχαριστίας να είχαν παραμείνει ζωντανοί. Και όμως μπαίνουμε, λειτουργούμε, μεταλαμβάνουμε, ξέρουμε ότι μεταλαμβάνουμε σώμα και αίμα Χριστού, όχι κάτι συμβολικό, αλλά ουσιαστικό.”