Κοινή παρέμβαση όλων των φορέων για τη διασφάλιση των εργαζομένων στο πρώην εργοστάσιο ζάχαρης ΕΒΖ Ξάνθης ζήτησε το περιφερειακό συμβούλιο ΑΜ-Θ.  

Κατά τη συνεδρίαση της Τετάρτης το περιφερειακό συμβούλιο ΑΜΘ αποφάσισε τη συγκρότηση διαπαραταξιακής επιτροπής η οποία με την συμμετοχή των δύο Προέδρων θα επεξεργαστούν τη σύνταξη ψηφίσματος για την διασφάλιση των εργαζόμενων στο πρώην εργοστάσιο ζάχαρης της Περιφέρειας ΑΜ-Θ.

Ψήφισμα συμπαράστασης προς τους εργαζομένους των εργοστασίων ΕΒΖ στην περιφέρεια εξέδωσε η Περιφερειακή Αναγέννηση με αφορμή τη συζήτηση για τη διασφάλιση των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Ξάνθης.

Παυλίδης: «Δε θα πρέπει να θυσιαστούν τα πάντα»

Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο περιφερειακός συμβούλιο, Γιώργος Παυλίδης σε δηλώσεις του τόνισε πως «δε θα πρέπει να θυσιαστούν τα πάντα μέσα σ’ αυτήν την λαίλαπα του Μνημονίου. Θα πρέπει σ’ αυτές τις περιοχές, όπως είναι η ανατολική Μακεδονία και Θράκη αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα να μείνουν σημεία αναφοράς κι ένα από αυτά μπορεί να είναι η βιομηχανία ζάχαρης που μπορεί να είναι πολύτιμη για όλη τη χώρα. Μπορεί να γίνει μια εξυγίανση σε σωστή βάση. Τα περιουσιακά της στοιχεία εκτιμώνται κοντά στα 100 εκατομμύρια ευρώ. Υπάρχει προοπτική, ας διασφαλιστούν όμως και οι θέσεις εργασίας όλων των εργαζομένων όχι μόνο στην Ξάνθη αλλά και στην Ορεστιάδα και σε όλη τη χώρα γιατί κανείς μας δεν πιστεύει ότι μπορεί ένα μεμονωμένο εργοστάσιο να διαχωριστεί και να λειτουργήσει χωριστά από όλα τα άλλα».

Γιαννακίδης: «Το  κλείσιμο ενός συνεταιριστικού εργοστασίου δημιουργεί άλλο ένα αναπτυξιακό κατρακύλημα στην περιοχή μας»

Για διατάραξη του παραγωγικού προτύπου της περιοχής έκανε λόγο ο Περιφερειάρχης. Σχολίασε πως το συνεταιριστικό εργοστάσιο κυρίως στην Ξάνθη που είχε την ταυτότητα και τη σφραγίδα ενός ευρηματικού ηγέτη του Αλέξανδρου Μπαλτατζή εδώ και περίπου επτά χρόνια έχει τελείως αποσαρθρωθεί κι αυτό έχει αντανάκλαση στη μείωση ή την εξάλειψη του συνεταιρισμού . «Η παραγωγική διάρθρωση της Ξάνθης ήταν σε πλήρη εναρμόνιση μ’αυτό που λέμε το παραγόμενο προϊόν, πρώτη ύλη από τον αγροτικό τομέα και η μεταποίησή, τα συνεταιριστικά εργοστάσια  που ήταν από τα πιο εξωστρεφή σε ολόκληρη τη χώρα. Μια σειρά από λαθεμένες κεντρικές επιλογές που συνεχίζουν διακομματικά στην τρέχουσα περίοδο, σ’ αυτήν τη συγκυρία αυτό που προέχει είναι να διατηρήσουμε τη βιωσιμότητα των εργοστασίων που δραστηριοποιούνται στη ζάχαρη και τα τεύτλα. Παρά τις επικοινωνιακές πομφόλυγες και τους διθυράμβους εάν εκλείψει η συγκεκριμένη παραγωγή θα αντικατασταθεί από τη βιοαιθανόλη, αυτά ήταν προσχηματολογίες και υπεκφυγές πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε δύσκολη θέση κι εάν προκύψει ζήτημα που το απευχόμαστε θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν. Έχω πάρει μια πρωτοβουλία σε συνεργασία με όλη τη θεσμική κοινωνία να πάμε στα αρμόδια υπουργεία και στον πρόεδρο της ΑΤΕ ώστε να γνωστοποιήσουμε ότι το  κλείσιμο ενός συνεταιριστικού εργοστασίου δημιουργεί άλλο ένα αναπτυξιακό κατρακύλημα στην περιοχή μας».

Για ξεπούλημα της ΕΒΖ έκανε λόγο ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Χρήστος Τρέλλης. «Αποτελεί μεγάλο πλήγμα, καταστροφή για τη χώρα μας και ιδιαίτερα για την περιοχή μας ότι αφορά κυρίως στους τευτλοπαραγωγούς αλλά και σε όσους συνδέονται με την παραγωγή, τη μετακίνηση, την εμπορία του προϊόντος και τους ίδιους τους εργαζόμενους στη βιομηχανία. Από την άλλη πλευρά πρέπει να γίνει γνωστό ότι σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση επεξεργάζονται νέα πρόταση για τη ζάχαρη, από το 2018 πλήρη απελευθέρωση της παραγωγής που σημαίνει ότι η παράδοση της ΕΒΖ σε μονοπωλιακά συμφέροντα θα δημιουργήσουν όλες τις προϋποθέσεις και τις δυνατότητες ώστε προϊόν που ήταν κερδοφόρο και χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά είχαν εισόδημα να μεταφερθεί σε άλλες χώρες ή περιοχές».

Από την πλευρά του ο Θανάσης Μακρής, επικεφαλής της «Οικολογίας-Αλληλεγγύης», υπογράμμισε πως το θέμα του εργοστασίου της ζάχαρης  και της κατάστασης των εργοστασίων είναι ακριβώς η αντίφαση του καλαθιού αγροτικών προϊόντων. «Το κατά πόσο διαλύεις τις δομές πάνω στις οποίες φιλοδοξείς να στηρίξεις τη γεωργική σου ανάπτυξη και ταυτόχρονα προσπαθείς να αναστήσεις καινούργια πράγματα μέσα σε ερείπια, χρειάζεται αναγέννηση κι όχι κατεδάφιση» ανέφερε.

«Υπάρχουν βαρύτατες διαχρονικές πολιτικές ευθύνες  των κυβερνήσεων για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Βιομηχανία Ζάχαρης» τόνισε ο Δημήτρης Χαρίτου, επικεφαλής της «Αριστερής Οικολογικής Συνεργασίας». Σύμφωνα με τον ίδιο «οι κυβερνήσεις απαξίωσαν τον ρόλο της τευτλοκαλλιέργειας και οδήγησαν τη χώρα μας, από μια χώρα παραγωγής και εξαγωγής ζάχαρης να γίνει χώρα εισαγωγής και αιμορραγίας συναλλάγματος τόσο πολύτιμου για τη χώρα. Συζητούμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, δηλαδή την εκποίηση της ΕΒΖ που γερμανικά ή γαλλικά συμφέροντα είναι έτοιμα να αναλάβουν την ευθύνη και τη διαχείρισή της. Είναι ένα έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας και του τόπου και γι’ αυτό είναι υπόλογοι όσοι οδήγησαν σ’ αυτήν την αρνητική εξέλιξη. Ένα είναι βέβαιο ότι πολύ πριν από το 2002, η βιομηχανία ζάχαρης με την πολιτικής της να αγοράσει τα δύο εργοστάσια στη Σερβία έδειξε την πολιτική της για εισαγωγή ζάχαρης πράγμα που οδήγησε στη συνέχεια στο κλείσιμο των δύο εργοστασίων στο Πλατύ και την Ξάνθη» .

Οι υποψήφιες εταιρείες για την ΕΒΖ

Τη συμμετοχή δέκα εταιρειών και ομίλων από την Ελλάδα και το εξωτερικό στη β’ φάση του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει η ATEbank για την πώληση του ποσοστού συμμετοχής της (82,33%) στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) ΑΕ, ανακοίνωσε η διοίκηση της τράπεζας στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

Ειδικότερα προκρίθηκαν να συμμετάσχουν στη β’ φάση του διαγωνισμού οι κάτωθι:

1.CEVITAL SPA (ΑΛΓΕΡΙΑ)

2.DAMCO ENERGY SA (ΕΛΛΑΔΑ)

3.ED&F MAN HOLDINGS LIMITED (ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ)

4.LITEX COMMERCE JSC (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ)

5.NORDZUCKER AG (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

6.POLSKI CUKIER SA (ΠΟΛΩΝΙΑ)

7.ROS AGRO PLC (ΡΩΣΙΑ)

8.SUDZUCKER AG (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

9.SUNOKO D.O.O. NOVI SAD (ΣΕΡΒΙΑ)

10.ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ ΑΕΒΕ (ΕΛΛΑΔΑ)

Ως σύμβουλος πώλησης για την ATEbank ενεργεί η Eurobank EFG Equities AE.

Με βάση το ισχύον χρονοδιάγραμμα, οι επιλεγείσες εταιρείες θα κληθούν να καταθέσουν τις δεσμευτικές προσφορές τους μέχρι τα μέσα του Νοεμβρίου, αφού προηγηθεί η διαδικασία του «due diligence» (σ.σ. της ενδελεχούς έρευνας ή ελέγχου των δεδομένων της επένδυσης).

Στόχος είναι η πώληση της ΕΒΖ -που εντάσσεται στο πλαίσιο της απεμπλοκής της ΑΤΕ από τις θυγατρικές της, του μη χρηματοοικονομικού τομέα- να ολοκληρωθεί μέχρι τέλους 2011. Ως σύμβουλος πώλησης για την ATEbank ενεργεί η Eurobank EFG Equities A.E.

Υπενθυμίζεται ότι η ΕΒΖ διαθέτει τρία ζαχαρουργεία, σε Πλατύ, Σέρρες και Ορεστιάδα, ενώ έχει υπό πλειοψηφικό έλεγχο δύο θυγατρικές στη Σερβία, την «AD Fabrica Secera Crvenka», στην οποία κατέχει ποσοστό άνω του 80% και την «AD Fabrica Sajkaska», στην οποία η συμμετοχή της ανέρχεται σε 92,32%.

Τί λένε οι εργαζόμενοι

Στο μεταξύ, για μεθοδευμένη προσπάθεια απαξίωσης της ΕΒΖ, με στόχο το ξεπούλημά της και την πλήρη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι, που ετοιμάζονται να καταθέσουν σχετική αγωγή (ήδη απέστειλαν και εξώδικο στην ATEBank) την επόμενη εβδομάδα.

Παράλληλα, στις 29 Σεπτεμβρίου οι πρόεδροι των οκτώ συλλόγων των εργαζομένων στα ζαχαρουργεία αναμένεται να συναντηθούν στην Αθήνα με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιάννη Δριβελέγκα, προκειμένου να τού παρουσιάσουν τις θέσεις τους για το μέλλον της βιομηχανίας, όπως ο πρόεδρος τη Ομοσπονδίας τους, Μανόλης Λαγογιάννης.

Εξάλλου, αύριο, στις 12 το μεσημέρι, αναμένεται να συζητηθεί στα γραφεία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), στη Θεσσαλονίκη, το θέμα της συλλογικής σύμβασης των εργαζομένων της ΕΒΖ.

Ψήφισμα της  «Περιφερειακής Αναγέννησης» για την Ε.Β.Ζ. στην Α.Μ.Θ.

“Ένα πραγματικά τραγικό γεγονός έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα. Η παρούσα κυβέρνηση δια της αποχής και της απραξίας της αφήνει να μαραζώνει και να σβήνει ένα καίριας σημασίας, ζωτικό και παραγωγικό στοιχείο που ενυπάρχει στην περιφέρεια μας και συγκεκριμένα πρόκειται για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης.

Η Ε.ΒΖ. ΑΕ δεν είναι απλά μια συνηθισμένη βιομηχανία. Ιδρύθηκε τη δεκαετία του ’60 (δεκαετία της μετανάστευσης) σε νευραλγικούς νομούς της χώρας, για να παράγει ένα βασικό προϊόν, ενδυναμώνοντας την αγροτική και περιφερειακή ανάπτυξη, προσφέροντας τα μέγιστα στην Εθνική Οικονομία. Πέρα όμως από τα οικονομικά μεγέθη η Ε.Β.Ζ. κράτησε τον αγροτικό κόσμο στον τόπο τους και δημιούργησε μια ιδιαίτερη αναπτυξιακή συναισθηματική σχέση μεταξύ των εμπλεκομένων στο «κύκλωμα» της ζάχαρης. Ιδιαίτερα σε μια ακριτική περιοχή όπως ο Έβρος και συγκεκριμένα η Ορεστιάδα, που αποτελεί το τελευταίο ελληνικό προπύργιο ύπαρξης ελληνικής παραγωγής στα έσχατα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα λοιπόν, η κυβέρνηση έχει πάψει μα προγραμματίζει και να θέτει στόχους όσον αφορά την ζάχαρη, στα πλαίσια της οικείας Κ.Ο.Α. και έτσι η ΑΤΕ και το Δ.Σ. της Ε.Β.Ζ. δρομολογούν την εγκατάλειψη και το ξεπούλημα των εγκαταστάσεων, οι οποίες απαξιώνονται. Ενώ με ένα «καλά μελετημένο σχέδιο» και την απαξίωση της παραγωγικής διαδικασίας, κατάφερε να την κάνει «εμπορικό μαγαζάκι» έτσι ώστε να την ξεπουλήσει έναντι «πινακίου φακής». Την ίδια στιγμή σε όλη την Ευρώπη το τελευταίο διάστημα οι τευτλοπαραγωγοί αλλά και οι ζαχαροβιομηχανίες περνούν μια από τις καλύτερες περιόδους βλέποντας το εισόδημα τους και τα κέρδη τους να αυξάνονται ραγδαία, εδώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι η παραγωγή ζάχαρης είναι μία μη συμφέρουσα διαδικασία.

Παράλληλα δεν υπάρχει εμπεριστατωμένη και υπεύθυνη ενημέρωση λες και επιχειρούν να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και τους αγρότες. Τα νούμερα και οι δείκτες που επικαλούνταν όλο το προηγούμενο διάστημα, τους διαψεύδουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.

Εμείς ωε εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού που κληθήκαμε από τη θέση αυτή να διασφαλίσουμε και να αγωνιστούμε για τα συμφέροντα και της ύπαρξης αυτής της περιοχής, δεν είναι δυνατόν να παραμείνουμε απλοί θεατές στο έγκλημα που διαπράττεται. Δηλώνουμε κατηγορηματικά και στέλνουμε μήνυμα στην κεντρική εξουσία ότι θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να αποτρέψουμε την πώληση και κατ’ επέκταση το οικονομικό έγκλημα που έχει σχεδιαστεί εις βάρος όλου του αγροτικού κόσμου της χώρας και ιδιαίτερα της περιοχής μας.

Γι’αυτό

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

1.Την άμεση παύση της διαδικασίας ξεπουλήματος της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, στην οποία συμπεριλαμβάνονται τα εργοστάσια Ξάνθης και Ορεστιάδας.

2.Τη διασφάλιση λειτουργίας των 3 εργοστασίων που έχουν απομείνει και την αξιοποίηση των 2 ανενεργών (Ξάνθης-Λάρισας).

3. Τη διασφάλιση της εθνικής ποσόστωσης ως περιουσιακό στοιχείο όλου του λαού και την επέκτασή της μέσα από τη διαπραγμάτευση που έχει εξαγγείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013, που αφορά τον κανονισμό ζάχαρης και

4. Να δοθεί το δικαίωμα στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει ως προς το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας, των Ελλήνων αγροτών και εργαζομένων, αξιοποιώντας το σημερινό διεθνές περιβάλλον”.

Ρεπορτάζ: Μπάμπης Καλπάνης