Δεν έχουν τέλος τα νέα… ήθη που έχει φέρει στην κτηματαγορά η κρίση. Το νέο φαινόμενο που έχει παρουσιαστεί είναι η ενοικίαση ακινήτων χωρίς να ζητείται… ενοίκιο.

Ειδικά στο κέντρο της Αθήνας όπου χιλιάδες καταστήματα ή παλαιά διαμερίσματα έχουν μείνει στα αζήτητα, οι ιδιοκτήτες τα δίνουν… δωρεάν αρκεί να τα διατηρούν οι ενοικιαστές σε καλή κατάσταση, να πληρώνουν έξοδα και χαράτσια και να μην επιτρέπουν σε αλλοδαπούς ή άλλους περιθωριακούς να κάνουν κατάληψη για πολύ καιρό, όπως αναφέρει το RE+D Magazine

Το πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα φαινόμενο έχει να κάνει ασφαλώς με τη δραματική υποχώρηση των ενοικίων στα ακίνητα αλλά κυρίως με τους υψηλούς φόρους που βαρύνουν την κτηματαγορά. Όπως υπολογίζουν, μάλιστα, οι ιδιοκτήτες ακινήτων, από τα 12 ενοίκια που λαμβάνει ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου, αν αφαιρέσει φόρους, χαράτσια, έξοδα συντήρησης κ.λπ. θα του μείνουν το πολύ τρία ενοίκια μέσα

Σε πολλές περιπτώσεις η «άτυπη» συμφωνία μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή περιλαμβάνει τα εξής: Ο ενοικιαστής είτε θα πληρώνει λίγα χρήματα είτε και καθόλου αρκεί να αναλάβει να πληρώσει τα έξοδα του ακινήτου. Δηλαδή να καλύπτει το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, τα δημοτικά τέλη και τα χαρτόσημα για την ενοικίαση ή ακόμη και τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Επίσης, το κόστος για την έκδοση ενεργειακού πιστοποιητικού το οποίο είναι υποχρεωτικό σε κάθε νέα μίσθωση του ακινήτου για ένα μέσο ακίνητο μπορεί να ξεπερνά τα 200 ευρώ.

Η συμφωνία αυτή, φυσικά, δε μπορεί να αποτυπωθεί σε επίσημα έγγραφα, αλλά πρόκειται για ένα άτυπο «συμβόλαιο» μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή οι οποίοι είναι και οι δύο κερδισμένοι.

Οι ιδιοκτήτες δηλώνουν χαμηλότερα εισοδήματα από ενοίκια, επομένως, φορολογούνται και λιγότερο. Επίσης, γλιτώνουν τα διάφορα χαράτσια που βαρύνουν το ακίνητό τους ενώ στις περιπτώσεις που αυτό βρίσκεται σε υποβαθμισμένες περιοχές, εξασφαλίζουν τη διατήρησή του σε καλή κατάσταση. Αλλωστε, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου καταστήματα ή διαμερίσματα έχουν καταληφθεί από αγνώστους ή έχουν καταστραφεί ανεπανόρθωτα αναγκάζοντας τον ιδιοκτήτη να καταβάλει μεγάλα ποσά για την ανακατασκευή του, αν και αυτό μπορεί να μείνει και πάλι ξενοίκιαστο για χρόνια.

Επίσης, ο ιδιοκτήτης εξασφαλίζει στις περισσότερες περιπτώσεις ένα μικρό εισόδημα σχεδόν… αφορολόγητο και δεν έχει να αντιμετωπίσει «φέσια» σε ενοίκια και κοινόχρηστα τα οποία μπορούν να είναι πολλών μηνών και να επιβαρυνθούν και με δικηγορικά – δικαστικά έξοδα.

Από την πλευρά του ο ενοικιαστής, είτε είναι επαγγελματίας είτε μισθώνει κάποια κατοικία, εξασφαλίζει φθηνή στέγη και σε αρκετές περιπτώσεις και… δωρεάν αρκεί να πληρώνει κάποιους λογαριασμούς.