Ο λόγος που παρακινήθηκα να κάνω αυτή την έγγραφη διαμαρτυρία στην δημοτική αρχή, είναι η υπερβολική αγανάκτηση που νιώθω ως πολίτης από την παρατεταμένη αδιαφορία των αιρετών, στην πόλη μου, την πόλη μας. Όλοι μας, αυτές τις δύσκολες περιόδους που βιώνουμε, έχουμε ανάγκη να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε και να εκφράσουμε τις απόψεις μας δημόσια. Αυτό το αγαθό, της δημόσιας αναφοράς, μας το παρέχει η δημοκρατία. Ποια δημοκρατία όμως;;; Αυτή που βλέπουμε στους τοίχους των κτιρίων;;; Συγνώμη, αλλά αυτή η έκφραση δεν αποτελεί δείγμα δημοκρατίας, αλλά υπέρμετρης ασυδοσίας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

Περπατώντας λοιπόν πρόσφατα στο πάρκο της Περιφέρειας, αντίκρισα για πολλοστή φορά της κακοτεχνίες της αναρχίας, των 5-10 ατόμων που φοιτούν στην πόλη μας, πάνω σε ένα μνημείο που εξυμνεί αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να έχουμε αυτό το χώμα ελεύθερο. Σε όλο το μνημείο μαύρες μουτζούρες που σκίαζαν το χαρακτήρα του, λέρωναν τα ονόματα και περνούσαν το μήνυμα της Αναρχίας, όπως αυτή εκφράζεται από τους Μπαχαλάκηδες στις μέρες μας.

Βλέπω δυστυχώς από τη δημοτική αρχή μια απάθεια απέναντι στα μνημεία του λαού μας και μάλιστα σε σημεία κεντρικά όπου επί μήνες παραμένουν στιγματισμένα από την ‘τέχνη’ της αναρχίας που κάνει το ‘κομμάτι’ της πάνω σε δημόσια αλλά και ιδιωτική περιουσία, καθώς υπάρχουν πολλά συνθήματα πάνω σε τοίχους, για όποιος κάνει μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.

Έμμεσος αρωγός βέβαια σε όλο αυτό, είναι και η δημοτική αρχή που αντί να πάρει το σαπούνι και το σφουγγάρι και να πάει να καθαρίσει αυτούς τους χώρους, αναλώνεται σε φληναφήματα και πολιτικολογίες. Μη ξεχνάμε βέβαια πως αυτοί που τα κάνουν, έχουν αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους αγώνες τους, από τον επικεφαλής της Δημοτικής αρχής. Δεν πάει πολύς καιρός άλλωστε, που στην κατάληψη της Δημαρχίας, δήλωσε αλληλέγγυος απέναντι στους αναρχικούς, με αφορμή την υπόθεση Ρωμανού. Τι μπορούμε εμείς όμως να περιμένουμε ως πολίτες, από έναν πολιτικάντη που εκλέχθηκε από το ΠΑΣΟΚ, συνεργάστηκε με τη ΝΔ, δήλωση συμπάθεια στο Σύριζα και στήριξε τον αγώνα της Αναρχίας. Όπως λέει και ο στίχος του Ρασούλη : όλοι μαζί μας είμαστε…

Όπως και να έχει, ο κόσμος βλέπει και κρίνει, όμως όποιος επέλεξε να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και να διαχειριστεί από μια θέση που του ανέθεσαν οι πολίτες, θα πρέπει να λογοδοτεί και να κάνει τα πάντα ώστε το δημόσιο χρήμα να γυρίζει πίσω στον λαό. Έτσι λοιπόν, ελπίζω μετά από αυτό το άρθρο, να ανοίξει τα μάτια του, να αφήσει τα πανηγύρια και τις θάλασσες και να εργαστεί υπέρ του συνόλου αφήνοντας τα πολλά πάρε δώσε με τους γνωστούς Μπαχαλάκηδες .

Περιμένουμε έργα για μια πόλη καθαρή και πάνω απ’όλα , με αξιοπρέπεια.

Πολίτης Κομοτηνής