Π​​ολλές φορές, όταν κάνουμε παρουσίαση ή κριτική κινηματογραφικών ταινιών, μιλάμε για ανάλυση χαρακτήρων, βάθος, ψυχογραφία κ.ο.κ. Και πράγματι δεν είναι λίγα τα φιλμ που πετυχαίνουν αξιοπρόσεκτα στον συγκεκριμένο τομέα, αν και συνήθως αναγκάζονται να αναλώσουν το περισσότερο από το δημιουργικό τους απόθεμα για κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, ο συγκεκριμένος τομέας είναι η «χαρά» του τηλεοπτικού σεναριογράφου. Το θέμα είναι προφανώς καθαρά πρακτικό.

Μια τηλεοπτική σειρά με σεζόν των 23, 15 ή ακόμα και οι μοντέρνες των 10 επεισοδίων έχει πολύ περισσότερο χρόνο για να αναπτύξει τις πτυχές ενός χαρακτήρα.

Με αφορμή το πρόσφατο «Legion», το οποίο αποτελεί πολύ καλό παράδειγμα αναφορικά με την παραπάνω παρατήρηση, ρίχνουμε μια ματιά σε σειρές που φτάνουν σε βάθος την ανάλυση των κεντρικών (ακόμα και περιφερειακών) χαρακτήρων τους, δημιουργώντας παράλληλα και μερικούς από τους πιο αξέχαστους ήρωες της μικρής οθόνης. Μιας και μιλήσαμε για το «Legion», ας πιάσουμε και το υπόλοιπο  υπερηρωικό  σύμπαν.

Εδώ είναι αξιοσημείωτο πως οι σύγχρονες σειρές δεν ασχολούνται τόσο με τους κλασικούς χαρακτήρες (Μπάτμαν, Σούπερμαν, Σπάιντερμαν κτλ.)· εναλλακτικά, προτιμούν λιγότερο γνωστές μορφές, που όμως παρουσιάζουν ιδιαίτερο ψυχογραφικό ενδιαφέρον.

Τέτοιοι είναι ο Daredevil, η Jessica Jones, o ντετέκτιβ Γκόρντον, ο Ironfist κ.ά., οι οποίοι έχουν όλοι τις δικές τους ιστορίες και βέβαια τα αντίστοιχα τηλεοπτικά σόου.

Οσο για τα υπόλοιπα, τι να πρωτοθυμηθούμε: από τους εμβληματικούς Dr. House του Χιου Λόρι και Heisenberg του Μπράιαν Κράνστον («Breaking Bad») μέχρι τον Ντον Ντρέιπερ από το «Mad Men» και τον ανεκδιήγητο Σέλντον του «Big Bang Theory», μιλάμε για χαρακτήρες που όχι απλώς αγαπήθηκαν, αλλά βρήκαν τη δική τους ξεχωριστή θέση στην ποπ κουλτούρα. Και οι σπουδαίοι χολιγουντιανοί ηθοποιοί, άλλωστε, δεν ασχολούνται τυχαία τα τελευταία χρόνια με την τηλεόραση.

Πέρα από τις μεγάλες αμοιβές (που έτσι κι αλλιώς βρίσκουν στις ταινίες) η τελευταία δίνει τη δυνατότητα σε σταρ όπως οι Κέβιν Σπέισι, Μάθιου Μακόναχι, Νικόλ Κίντμαν, Τζέιμς Φράνκο κ.ά. να πλάσουν χαρακτήρες περίπλοκους  και  συναρπαστικούς,  με τους  οποίους το κοινό  δένεται,  πλουτίζοντας  έτσι  ακόμα  περισσότερο  τον  μύθο τους.