Μια ακόμα δύσκολη σχολική χρονιά έκλεισε με την παταγώδη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των μαθητικών επιδόσεων της Α Λυκείου. Η τράπεζα θεμάτων (των 1.570.000€) και ο νέος τρόπος υπολογισμού του βαθμού προαγωγής (1^η προϋπόθεση: Μέσος όρος 10 όπου συνυπολογίζονται όλα τα μαθήματα, 2^η προϋπόθεση: 10 σε Ελληνική Γλώσσα και Μαθηματικά και 8 στα άλλα) εκτίναξε τα ποσοστά σχολικής αποτυχίας μέχρι και 50% στον νομό μας, όταν πέρυσι ήταν μονοψήφια. Βεβαίως και ο περυσινός πληθωρισμός αριστούχων αλλά και εύκολη προαγωγή χωρίς γνώσεις ήταν παθογένεια του συστήματος. Αλλά και στη φετινή περίπτωση έχουμε έναν τεχνητό τρόπο να αποσπαστούν μαθητές στην διαλυμένη Τεχνική εκπαίδευση με το στίγμα του αποτυχόντος και όχι με επαγγελματικό προσανατολισμό. Η γνωστή συνταγή στην μετά-τρόικα εποχή: βρίσκουμε μια στρέβλωση και στη θέση της εφαρμόζουμε μια λύση που πάει τα πράγματα στα άκρα και στο τέλος είναι χειρότερη από την προηγούμενη στρέβλωση.

Έτσι, λοιπόν, είδαμε στη τράπεζα …θυμάτων τυποποιημένα, επουσιώδη και όχι πάντα εύστοχα θέματα. Και επιπλέον μια μεγάλη αδικία για τους φετινούς μαθητές, οι οποίοι είδαν τα θέματα μια βδομάδα πριν από τις εξετάσεις, ωστόσο ο βαθμός τους θα τους ακολουθεί και στη Γ Λυκείου. Είδαμε τεράστια ύλη που καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε προσπάθεια εμβάθυνσης και αναστοχασμού. Θα δούμε τη διδασκαλία των μαθημάτων να εξαντλείται σε επίλυση θεμάτων της τράπεζας με τρόπο μανιεριστικό.

Θα δούμε, επίσης, να ενισχύεται ο εξεταστικοκεντρικός χαρακτήρας του Λυκείου και τους μαθητές όλων πια των τάξεων να αφήνουν το σχολείο από τα τέλη Μαρτίου, για να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις.

Σίγουρα δεν είδαμε αυτές οι μεγάλες αλλαγές να δοκιμάζονται πιλοτικά και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το Υπουργείο, όταν αξιολογεί έτσι τους μαθητές του, τι προτίθεται να κάνει με την αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού. Μια εκπαιδευτική πολιτική, λοιπόν, εχθρική απέναντι σε μαθητές, οικογένειες, δασκάλους και τελικά σε κάθε έννοια μόρφωσης.