Ορθή και αναγκαία χαρακτήρισε τη νέα πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης στα κράτη μέλη που δεν δέχονται πρόσφυγες στο πλαίσιο των προγραμμάτων μετεγκατάστασης, η Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κυρία Ελίζα Βόζεμπεργκ – Βρυωνίδη, κατά τη διάρκεια παρέμβασής της στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο στη συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, παρουσία του Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Φρανς Τίμερμανς και του Έλληνα Επιτρόπου για θέματα Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας, κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Μία εβδομάδα μετά την ανακοίνωση της Επιτροπής για την επικείμενη αναθεώρηση του παρωχημένου πλέον συστήματος του Δουβλίνου, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας νέος ευρωπαϊκός μηχανισμός ισότιμης αντιμετώπισης των συνεπειών της προσφυγικής κρίσης, η κυρία Βόζεμπεργκ επέκρινε για ακόμη μία φορά τα κράτη μέλη, που αρνούνται τη δίκαιη κατανομή προσφύγων σε όλη την Ε.Ε.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παρέμβασης της Ελληνίδας Ευρωβουλευτού:

«Η Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου προσπαθεί αυτή τη στιγμή με μόλις 280 υπαλλήλους να διαχειριστεί τις αιτήσεις ασύλου, που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα μετά τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό της 18ης Μαρτίου. Διότι όλοι ζητούν να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, αρνούμενοι να επιστρέψουν στην Τουρκία. Η κατάσταση όμως είναι μη διαχειρίσιμη, αφού έχουν διευθετηθεί μόνο 89 αιτήσεις επί συνόλου 6.605 που έχουν υποβληθεί.

Η νέα πρόταση της Επιτροπής για τις μεταρρυθμίσεις στο κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου έχει σημαντική προστιθέμενη αξία, για να αποκλιμακωθεί η πίεση σε συγκεκριμένα Κράτη – Μέλη, εφόσον η αναθεώρησή του συστήματος του Δουβλίνου ήταν αναμφίβολα απαραίτητη. Από το Μάιο του 2015, όταν η Επιτροπή ανακοίνωσε για πρώτη φορά τα προσωρινά μέτρα για τη διαχείριση του προσφυγικού, επιμείναμε ότι οι νέοι μηχανισμοί μετεγκατάστασης και επανεγκατάστασης έπρεπε να έχουν μόνιμο και δεσμευτικό χαρακτήρα για όλους.

Ένα χρόνο μετά, με δεδομένη την αποτυχία της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στην πράξη, η πρόταση της Επιτροπής για νομοθέτηση οικονομικής εισφοράς αλληλεγγύης για όσα κράτη μέλη αρνούνται να δεχτούν πρόσφυγες, προβάλλει πιο αναγκαία από ποτέ. Πρόκειται για ένα ορθό μέτρο, προς συμμόρφωση όλων, με τη διευκρίνιση ότι δεν αποτελεί πρόστιμο ή ποινή ούτε έχει κυρωτικό χαρακτήρα αλλά είναι ένα μέτρο ισορροπίας, που στοχεύει στην αναλογική και με κριτήρια κατανομή των βαρών του προσφυγικού. Δεν νοείται ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, αν δεν χαρακτηρίζεται από αλληλεγγύη και Δικαιοσύνη».