Η βασανιστική – περισσότερο από ένα έτος- αναμονή για την υπογραφή μιας συμφωνίας διάσωσης του ΕΔΟΕΑΠ (Ενιαίος Δημοσιογραφικός Οργανισμός Επικουρικής Ασφάλισης & Περίθαλψης) μεταξύ εργοδοτών, κυβέρνησης και εργαζομένων κι η απελπισία των τελευταίων οι οποίοι νοιώθουν ότι εμπαίζονται, οδήγησε σε μια σκυταλοδρομία απεργίας πείνας που άρχισε πριν από μέρες από τον δημοσιογράφο Θοδωρή Βαρίκο.

Μετά την αποχώρηση του πρωτοπόρου Θοδωρή Βαρίκου για λόγους υγείας, τη σκυτάλη πήρε η δημοσιογράφος Αφροδίτη Υψηλάντη και στη συνέχεια άλλες τέσσερις γενναίες και αποφασισμένες γυναίκες, η Τζόρτζια Κοντράρου, η Μαρίνα Βήχου, η Ελένη Ανδριανού και η Ευαγγελία Πατεράκη, αποφάσισαν να συνεχίσουν τον ύστατο αγώνα για να βρεθεί λύση διάσωσης του ασφαλιστικού ταμείου που καλύπτει περισσότερους από 17000 ανθρώπους!

Ο αγώνας των δημοσιογράφων για τον ασφαλιστικό τους φορέα έχει ξεφύγει πλέον από τα στενά πλαίσια του επαγγέλματος και των συντεχνιακών χαρακτηριστικών και έχει προστεθεί στον αγώνα που δίνουν οι Έλληνες εργαζόμενοι ενάντια στην μνημονιακή ισοπέδωση των δικαιωμάτων τους.

Οι πέντε γυναίκες με την απεργία πείνας έρχονται – με καθυστέρηση λόγω ελπίδων που διαψεύστηκαν- να καλύψουν το κενό που έχει δημιουργήσει η αμηχανία και η έλλειψη σωστής αντίδρασης των συνδικαλιστικών εκπροσώπων και των διοικήσεων του ΕΔΟΕΑΠ, οι οποίες αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων και δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών.

Ο θάνατος του ΕΔΟΕΑΠ είχε προαναγγελθεί, αρχής γενομένης από το 2012 με το περιβόητο PSI ή “Εθελοντικό κούρεμα” των αποθεματικών του, όταν η τότε “αποπλανημένη” διοίκηση ετύρβαζε περί άλλων και δεν αντιλήφθηκε – ούτε καν υποψιάστηκε- τι θα επακολουθούσε, με αποτέλεσμα να χαθούν περισσότερα από 90 εκατομμύρια ευρώ για τον οργανισμό.

Στη συνέχεια η κατάργηση του αγγελιόσημου είχε επίσης προαναγγελθεί και συζητιόταν έντονα, τουλάχιστον δύο χρόνια πριν από την πραγματοποίησή της, αλλά και σε αυτή την περίπτωση η συμπεριφορά των αρμοδίων συνδικαλιστών ήταν αποκαρδιωτική καθώς άφησαν να χαθεί ο σωστός χρόνος αντίδρασης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η εφημερίδα “Αυγή” από τις 20/4/2016, δηλαδή πέντε μήνες πριν από την κατάργησή του, είχε αναγγείλει σε άρθρο της “Στο ίδιο μοντέλο με το σύνολο των μισθωτών εντάσσει και τους δημοσιογράφους το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατέθεσε προς διαβούλευση η κυβέρνηση. Στο ίδιο νομοσχέδιο προβλέπεται ρητώς η κατάργηση του αγγελιοσήμου (αρ. 38 παρ. 9), φόρου επί της διαφήμισης που απαλλάσσει τους εργοδότες… ” (ΕΔΩ).

Γι’ αυτό ο αρμόδιος τότε υπουργός, Γιώργος Κατρούγκαλος, είχε δηλώσει – μία ημέρα μετά την κατάργηση του αγγελιόσημου στις 17/9/2016 -, έκπληκτος σε όσους τον κατηγορύσαν για αιφνιδιαστική κατάργηση του αγγελιόσημου.

Έτσι φτάσαμε στο “ως εδώ μη παρέκει”, δηλαδή στην ανάγκη δυναμικών αντιδράσεων από τη βάση οι οποίες γίνονται εκτός χρόνου και είναι λιγότερο ισχυρές απ’ ότι θα ήταν συντονισμένες και συγχρονισμένες απέναντι στις θανατηφόρες αποφάσεις.

Σε κάθε περίπτωση αξίζει ο σεβασμός στις γυναίκες απεργούς πείνας και η συμπαράσταση όλων των μετόχων-μελών του ΕΔΟΕΑΠ, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.