Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σε μία παλαιότερη “δημόσια αντιπαράθεση” με τους αμφισβητίες των πατροπαραδότων ηθών και εθίμων στην Αγιοτόκο Λέσβο είχαμε επισημάνει ότι “Στις κρίσιμες εποχές της πολυεπίπεδης κρίσης, εσείς βλέπω ότι κινείσθε στη φάση της μεταπολιτικής συμπεριφοράς η οποία δεν αποτελεί κατ’ανάγκη και ένδειξη δημοκρατικής ωρίμανσης αφού βασίζεται σε μηχανισμούς ταύτισης και κατασκευής μιας «αντιδραστικής ταυτότητας», μέσα από διαδικασίες «αποταυτοποίησης» που ναι μεν οδηγούν σε μια εκτόνωση θυμού και διαμαρτυρίας αλλά ταυτόχρονα ευνοούν την ανάπτυξη μηχανισμών και ομάδων πίεσης με ανεξέλεγκτη δράση και με πρόσχημα το καλό του έθνους, την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, την ασφάλεια των πολιτών, κοκ.”

Στην παρούσα φάση του τρόμου που σκορπίζει η πανδημική νόσος Covid19 , και με τις παλινωδίες που παράγει η πολιτική διαχείριση μίας υγειονομικής κρίσης που σκορπίζει τον θάνατο και την αβεβαιότητα, ο ανίσχυρος πολίτης βρίσκεται αντιμέτωπος και με μία σειρά αστοχιών που επιτείνουν το χάος και ενισχύουν αντιπαραγωγικές συμπεριφορές.

Ας ξεκινήσουμε για την οικονομία του παρόντος κειμένου, με την απλή διαπίστωση ότι οι κορωνοϊοί δεν αντιμετωπίζονται με ΚΥΑ και αστυνομικά μέτρα ενώ σίγουρα η ίαση δεν επιτυγχάνεται με εξορκισμούς, προσευχές και θρησκόληπτες συμπεριφορές.

Για τον Έλληνα Χριστιανό Ορθόδοξο ,όμως, η Θεία Ευχαριστία ή Θεία Κοινωνία ή Αγία Κοινωνία ή Θεία Μετάληψη ή το Δείπνο του Κυρίου αποτελεί «φάρμακον αθανασίας, αντίδοτον του μη αποθανείν αλλά ζην εν Χριστώ Ιησού δια παντός», αποτελεί το κυρίαρχο Μυστήριο, κι οι μεταλαβόντες συμμετέχουν στο κοινό σώμα της εκάστοτε εκκλησίας.

Για τον Έλληνα Χριστιανό Ορθόδοξο της Θράκης, με την μακραίωνη αρμονική συμβίωση μετά αλλοθρήσκων, που μόλις προσφάτως βγήκε από μία περιπέτεια “ανορθόδοξου πολέμου“, οι “σφραγισμένες Εκκλησίες” με την ταυτόχρονη απαγόρευση της μέθεξης στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας του δημιουργούν συναισθήματα περίεργα , οδηγούν σε μία ολιστικού τύπου “εθνική κατάθλιψη” την ίδια στιγμή που η φωνή του Μουεζίνη ακούγεται πέντες φορές την ημέρα σε κάθε γειτονιά της Θράκης.

Την στιγμή που οι εκκλησιομάχοι της μεταπολιτικής έστελναν διμοιρίες των ΜΑΤ (τις ίδιες ισως που ήταν στις Καστανιές στην Μάχη του Έβρου) δεν είδαμε την ίδια ετοιμότητα να επιβληθούν ποινές σε όσους συμμετείχαν στον χλευασμό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΑ στην περίπτωση του Αλανκουγιού αλλά και στους ηθιούς αυτουργούς.

“Τα Ρομά δεν φοβούνται τον κορωνοϊό”, αψηφούν τους νόμους της Ελληνικής Πολιτείας, θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία με την ανοχή όλων την ίδια στιγμή που οι Έλληνες Ιερείς διώκονται ως κοινοί εγκληματίες με διαπόμπευση και δολοφονία χαρακτήρα από αυτόκλητους τιμητές και μάλιστα για κάτι που δεν ξέρουν!

Σε σχετικό του σχόλιο και ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ στον ΣΚΑΪ τόνιζε ότι «Δεν έχει απαγορευτεί από την ΚΥΑ η Θεία Κοινωνία. Διαχωρίστηκε γιατί είναι η ουσία της πίστεώς μας. Η Θεία Κοινωνία δεν μπορεί να μεταδώσει κανενός είδους ασθένεια γιατί είναι ο Χριστός ο ζωντανός Θεός. Το βιώνουμε χρόνια τώρα, με τα θαύματα, με το υπερβατικό. Υπάρχει σύγχυσις και κάποιοι πρέπει να ξεπεζέψουν από κάποιο καλάμι. Διάφορα καλάμια κυκλοφορούν. Να ξεπεζέψουν. Τους παρακαλώ θερμώς είναι άγιες ημέρες δεν επιτρέπεται να συγχέουμε τα πράγματα. Είναι άλλο πράγμα ο συγχρωτισμός και άλλο η κοινωνία», τόνισε, και συμπλήρωσε «αν με καλέσουν να κοινωνήσω κάποιον ασθενή σε ένα σπίτι δεν θα πάω;».

«Είμαι και εγώ νομικός και μπορώ να διαβάζω τους νόμους. Η ΚΥΑ δεν αφορά τη Θεία Κοινωνία. Αφορά τον συγχρωτισμό και τη μεγάλη συνάθροιση. Είναι άλλο πράγμα να μαζευτούν 500 άτομα και άλλο πράγμα το μυστήριο.Η Θεία Κοινωνία διαχωρίστηκε γιατί είναι το Μυστήριο. Είναι η ουσία της πίστεώς μας και όποιος την προσβάλει δημόσια διαπράττει ένα κακούργημα, προσβάλει τη θρησκευτική μας ελευθερία»

Στο ίδιο πνεύμα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Β επεσήμανε ότι «Έχουμε δυο στοιχεία εδώ: Το στοιχείο της Θείας Ευχαριστίας και το θέμα της συναθροίσεως. Είναι διαφορετικά πράγματα αυτά. Στη Θεία Ευχαριστία δεν χωρά έκπτωση, δεν χωρά ασθένεια, αλλά δεν είναι από αυτά που συζητούνται. Αυτό της συναθροίσεως όμως είναι θέμα που έχει σχέση με τη νοημοσύνη, με την προληπτική πολιτική σε κάθε χώρα. Εδώ στην Ελλάδα, όπως είναι τα πράγματα, υπάρχει μια καλή σχέση εκκλησίας και πολιτείας και πρέπει σε αυτά τα σημεία να συμβαδίζουμε και να συμπορευόμαστε» τόνισε.

Αντί επιλόγου, ξεσκονίζοντας τα ξεχασμένα νομικά μου βλέπω ότι σύμφωνα με το άρθρο 285 του ΠΚ παρ.1 Περ. β τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή, οποιος παραβιάζει μέτρο- απαγόρευση που έχει θεσπιστεί από αρμόδια αρχή για την αποφυγή μετάδοσης ασθένειας (Άρθρο 285 – Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019) – Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών). Στην περίπτωσή μας η σχετική ΚΥΑ απαγορεύει την ιερουργία και τέλεση οποιασδήποτε λατρευτικής σύναξης μέχρι 20-4-2020 με παρουσία πιστών. Ρητή όμως απαγόρευση της Θείας Μετάληψης δεν υπάρχει πουθενά.

Συνεπώς μπορεί άνετα να ισχυριστεί κάποιος, ότι ο εγκληθείς ιερέας δεν παρέβη την ΚΥΑ , δηλαδή τα μέτρα που θεσπίστηκαν από αρμόδιο όργανο για να υπέχει και ποινικές ευθύνες, εφόσον δεν εισήλθε κόσμος εντός του Ναού αλλά και έξω τηρήθηκαν τα απαιτούμενα μέτρα με αποστάσεις ασφαλείας.

Αν δεν τηρήθηκαν αυτά τα μέτρα θα μπορούσε να είναι υπόλογος μόνον αν η Θεία Κοινωνία περιλαμβάνεται στις ιερουργίες,.κάτι φυσικά που εκτιμώ ότι δεν ισχύει. (κάθε συνδρομή από νομομαθείς ευκταία)

Ας ελπίσουμε ότι οι όψιμοι αρνησίθεοι θα μας επιτρέψουν να βαδίσουμε προς το μονοπάτι της Αναστάσεως με ταπείνωση, μετάνοια, πένθος και ανείπωτη Χαρά.

Καλή Ανάσταση!