Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Την ώρα που σύρονται αυτές οι γραμματοσειρές όλα δείχνουν ότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας στην Ελλάδα επελαύνει ανεξέλεγκτο με το φράγμα των 5.000 θανάτων να σπάει, τους νεκρούς να ανέρχονται συνολικά στους 5.011 από τις 12 Μαρτίου 2020, όταν και δηλώθηκε ο πρώτος θάνατος από COVID-19 στη χώρα μας, και τις πρώτες τέσσερις ημέρες του Ιανουαρίου να έχουν φύγει από τη ζωή ήδη 173 άνθρωποι.

Την ίδια στιγμή, οι διασωληνωμένοι παραμένουν η «αχίλλειος πτέρνα» της αισιοδοξίας για την επιτροπή των λοιμωξιολόγων, η οποία παρουσιάζεται επιφυλακτική ως προς την σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων. Κι αυτό γιατί, ο συνολικός αριθμός των διασωληνωμένων δεν λέει να πέσει κάτω από 400, παρά το lockdown των δύο και πλέον μηνών. Άνω των 65 ετών είναι 249 άνθρωποι (61,2%) από το σύνολο των 407 διασωληνωμένων και 40-64 ετών είναι οι 151 από αυτούς.

Και τα δύο παραπάνω στοιχεία είναι και τα ΄μόνα πιο αξιόπιστα, αφού δεν έχουμε σαφή επιδημιολογική εικόνα καθώς μόνον το τελευταίο 24ωρο διενεργήθηκαν 8.282 έλεγχοι, με τους ειδικούς να προειδοποιούν πως με λιγότερα από 15.000 τεστ ημερησίως δεν μπορούμε να έχουμε ένα αντιπροσωπευτικό και αξιόπιστο δείγμα.

Το “μαγικό εμβόλιο” φαίνεται ότι εξελίσσεται σε “μαγική εικόνα” καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της 3/1, έχει χρησιμοποιηθεί  μόλις το 3,2% των εμβολίων που προς το παρόν έχει παραλάβει η χώρα (έχουν παραληφθεί 94.000 δόσεις ).

Να σημειώσουμε ότι ο κ Μάριος Θεμιστοκλέους παρέθεσε στην σημερινή ενημέρωση  (4/1)μερικά από τα στοιχεία που έχουν προκύψει από τους εμβολιασμούς για τον κορωνοϊό στην Ελλάδα. Οπως είπε, από τις 27 Δεκεμβρίου έχουν γίνει 9.528 εμβολιασμοί στη χώρα μας, ενώ το απόθεμα στις ελληνικές αποθήκες αυτή τη στιγμή είναι 152.580 δόσεις, δηλ. έχει χρησιμοποιηθεί το 16% των διαθεσίμων δόσεων.

Είναι δεδομένο ότι χάνονται πολύτιμα εικοσιτετράωρα, ο εμβολιασμός προχωρά αργά, οι υγειονομικοι αγωνιούν, δεν έχει ξεκαθαρισθεί ακόμη το τοπίο με του ςιδιώτες ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς, δεν γνωρίζουμε ακόμη τον τρόπο προσδιορισμού ειδικών ομάδων, δεν έχουν συνταχθεί φάκελλοι ασθενών, δεν έχουν γίνει τεστ αντισωμάτων σε όσους έχουν νοσήσει και δεν είναι σίγουρο αν πρέπει να γίνεται πρώτα τεστ αντιγόνων και μετά εμβολιασμός….

Είναι σαφές ότι η ανασχηματισθείσα Κυβέρνηση Μητσοτάκη έχοντας δημιουργήσει προϋποθέσεις πολιτικής συναίνεσης στο ευρύτερο ιδεολογικό της χώρο, προσπαθεί να ανακάμψει και να διαχειρισθεί μία δύσκολη περίοδο που διαφαίνεται στον ορίζοντα σε συνάρτηση με την επιδημιολογική επιδείνωση που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε ανατροπή της μέχρι τώρα κυβερνητικής πολιτικής για την πανδημία.

Καθίσταται επιτακτική πλέον η ανασύνταξη του μηχανισμού της υγειονομικής άμυνας εν όψει του τρίτου κύματος μέσω ενός μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης και ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας με εξασφάλιση φαρμάκων και θεραπειών για τη μείωση της βαριάς νόσησης και την αποφυγή διασωληνώσεων.

Το σύστημα υγείας πλέον έχει φθάσει στα όριά του και τα νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις επιστημονικές παρατηρήσεις για τα «τυφλά» χτυπήματα του ιού, ανεξάρτητα από την ηλικία, αλλά και την απρόβλεπτη τροπή που μπορεί να έχει η νόσηση σε κάθε οργανισμό. Μόνον χθες,5/1/2021 πέντε άνθρωποι, ηλικίας 35 έως 58 χρόνων, έχασαν τη μάχη με τον κορωνοϊό και τις επιπλοκές του..

Σε αυτό το δυστοπικό περιβάλλον η Κυβέρνηση “παίζει με το lockdown” , δίνοντας την αίσθηση ότι πειραματίζεται χωρίς όμως να τεκμηριώνεται επαρκώς αυτή η κίνηση κι αυτό φαίνεται και στην περίπτωση του ανοίγματος ή μη των σχολείων που είναι κλειστά πάνω από έναν μήνα και παραμένει ασαφές για το αν θα ανοίξουν την 11/1/2021.

Μέχρι τότε πρέπει να δοθούν πειστικές απαντήσεις για:

1. το ποιος είναι ρόλος του σχολείου στη μετάδοση του νέου κορονοϊού;
2. Πώς επηρεάζει τα παιδιά και με τι ταχύτητα μεταδίδεται;
3. Ποια η πρακτική που ακολουθείται στις ΕΕ;
4. Τί θα συμβεί με τις επιδημιολογικά επιβαρυμένες περιοχές όπως είναι άλλωστε και η Θράκη το σύνολό της;
5. Γιατί δεν εκπονήθηκε σχέδιο αποσυμφόρησης των αιθουσών διδασκαλίας με εκ περιτροπής διδασκαλία;
6. Γιατί δεν καθίσταται υποχρεωτικός ο έλεγχος των εκπαιδευτικών πριν την έναρξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας;
7. Τί θα συμβεί αν από το 6-10% της θετικότητας στα σχολεία ο δείκτης παρουσιάσει κατακόρυφη άνοδο;
8. Πώς θα επηρρεάσει τον δείκτη αυτό η κινητικότητα του οικογενειακού περιβάλλοντος που συμβάλλει κατά ένα 10% την διασπορά του ιού;
9. Ποιός θα καλύψει τα έξοδα στις οικογένειες μαθητών ή εκπαιδευτικών που θα πρέπει να υποβληθούν σε εξετάσεις, ελέγχους και θεραπείες σε περίπτωση νόσησης;
10. Έχει ληφθεί μέριμνα για τα σχολεία εκείνα στα οποία φοιτούν και μαθητές που προέρχονται από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες χωρίς υγειονομική επιτήρηση;
11. Έχουν καταγραφεί οι ευπαθείς ομάδες μαθητών , γονέων, κηδεμόνων και εκπαιδευτικών που πιθανόν να επηρεασθούν από την όλη διαδικασία;
12. Υπάρχει συντονισμός κι αξιολόγηση έργου της κεντρικής διοίκησης με τις Περιφερειακές Μονάδες Εκπαίδευσης;
13. Ποιός θα καλύψει τα έξοδα για ποιοτικά ανώτερου επιπέδου ασφαλείας μάσκες που πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής λειτουργίας;

Σε κάποια από αυτά τα ερωτήματα απαντά η πρωτη τεκμηριωμένη έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) σχετικά με τη λοίμωξη COVID-19 στα παιδιά και τον ρόλο του σχολείου στη μετάδοσή της.

COVID-19-schools-transmission-August 2020

Επισης πρέπει να παραδεχθούμε ότι κανείς από τους εμπλεκομένους στην εκπαιδευτική διαδικασία δεν μπήκε στον κόπο για να κρατήσει τα σχολεία πραγματικά ανοικτά. Μία ανασκόπηση της ευρωπαϊκής εμπειρίας (βλ. Καθώς ο COVID-19 καλπάζει σε πολλές κοινότητες, τα σχολεία προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσα στην κρίση) και η κατανόηση του προβληματισμού στην διεθνή αρθρογραφία ίσως βοηθήσουν τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη.

Επί του πρακτέου με δεδομένες τις κλιματολογικές συνθήκες και το επιβαρυμένο επιδημιολογικό κλίμα σε όλη την Επικράτεια, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι ο κίνδυνος μετάδοσης του κορωνοϊού λόγω του συγχρωτισμού αυξάνεται σημαντικά, αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι οι περισσότερες σχολικές αίθουσες της Χώρας έχουν μέγεθος, περίπου 40 τ.μ., ενώ σημαντικό πρόβλημα δημιουργείται και με τη λειτουργία του ολοήμερου προγράμματος σε Δημοτικά και Νηπιαγωγεία, καθώς οι δραστηριότητες των μαθητών περιλαμβάνουν και τη διαδικασία σίτισης όπου θα σιτίζονται 20-25 μαθητές του ολοήμερου τμήματος εντός της σχολικής αίθουσας σίτισης. Το πρόβλημα εντείνεται και από το γεγονός ότι στα ολοήμερα σχολεία , αλλά και σε όλες τις σχολικές μονάδες, δεν έχει προσληφθεί το αναγκαίο προσωπικό καθαριότητας που να διασφαλίζει τη διατήρηση της απαραίτητης υγιεινής.

Επίσης δεν υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός για τον καθαρισμό αέρα, αφύγρανση, notouch συσκευές απολυμαντικών και καθαριστικών υγρών κοκ που συνίστανται σε τέτοιες περιπτώσεις ενώ δεν έχει ξεκαθαρισθεί πώς θα κάνουν μάθημα οι μαθητές με ανοιχτά παράθυρα σε συνθήκες ψύχους.

Η ψυχωφελής επίδραση του σχολείου είναι δεδομένη, τα παιδιά πραγματικά διψούν για να επιστρέψουν στα θρανία , το ερώτημα είναι ποιός εγγυάται την ασφάλειά και την υγεία των ιδίων και των οικείων τους;

Σε επίπεδο Ν. Ροδόπης θα θέλαμε ξεκάθαρες απαντήσεις από όλους εκείνους που έκαναν τα στραβά μάτια σε όσους συνέβαλαν δραστικά στην διασπορά του ιού στην κοινότητα:

• τους ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων,που με τα απερίσκεπτα event φόρτωσαν τις τοπικές κοινωνίες με ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ (η Ροδόπη, η Δράμα, οι Σέρρες κάτι ξέρουν)
• στους επαγγελματίες που διατηρούσαν παράνομα χώρους ενάσκησης του επιτηδεύματός τους,
• την εκκλησιαστική ηγεσία που επέτρεψε τον εκούσιο συνωστισμό αγνοώντας την τήρηση υγειονομικών μέτρων
• τις ελεγκτικές αρχές που ΔΕΝ ΣΥΝΕΔΡΑΜΑΝ όσό έπρεπε την ΕΛ.ΑΣ. για να περιορίσουν την παραβατικότητα συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων,
• την πολιτική ηγεσία που δεν παρέσχε ως ώφειλε όλα εκείνα τα μέσα ατομικής προστασίας στους ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ που νόσησαν πάνω στο καθήκον…

Διότι το πρόβλημα δεν είναι το σχολειο ως ένας αποστειρωμένος κι αποκομμένος απο την υπόλοιπη κοινωνία χωρος, αλλά ως ένα απο τα συγκοινωνουντα δοχεία του κοινωνικού γίγνεσθαι.