Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Με τον τεθνεώτα μακαριστό Αχμέτ Μετε είχαμε αρκετές φορές “συγκρουσθεί” στα πλαίσια της κριτικής που ασκούσαμε στο μοντέλο του ανατρεπτικού πολιτικού ισλάμ που προωθούσε, κατόπιν εντολών του τουρκικού παρακράτους, στην Θράκη.

Ακόμη, κι όταν ως ασθενής και παρά τις επώδυνες χημειοθεραπείες στην Αδριανούπολη, εκπλήρωνε τα καθήκοντα που αυτός θεωρούσε ότι έχει, δεν διστάζαμε να διατυπώνουμε τις ενστάσεις και τις απορίες των συμπατριωτών του.

Ο αποβιώσας Αχμέτ Μετέ κηδεύθηκε σύμφωνα με τα ισλαμικά έθιμα και στην νεκρώσιμο ακολουθία τηρήθηκε ένα πρωτόκολλο τουρκισμού, την προσευχή για την τελετή την έκανε ο υπουργός Θρησκευτικών Υποθέσων της Τουρκίας Αλή Ερμπάς. καθώς παρέστησαν ο πρόεδρος της τουρκικής βουλής Μουσταφά Σεντόπ, στελέχη του κυβερνώντος κόμματος AKP, ο βουλευτής κι αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Φαίκ Οζτρακ, ο πρόεδρος του κόμματος Μεγάλης Ένωσης (BBP) Μουσταφά Ντεστίτσι , ο βουλευτής του κόμματος ΑΚΡ Χακάν Τσαβούσογλου και ο δήμαρχος Αδριανούπολης Ρετζέπ Γκιουρκάν.

Στο Komotinipress είχαμε διαφωνήσει διακριτικά,κι έντονα, με την απρέπεια των εν Αθήναις  διαπιστευμένων διπλωματικών συντακτών που ήθελαν να τον πεθάνουν μια ώρα νωρίτερα, και ήδη επτά μήνες πριν τον θάνατό του, άρχισαν ν’ασχολούνται με την διάδοχη κατάσταση φθάνοντας στο σημείο να “προβλέψουν” ακόμη “και την εικόνα ενός ταραγμένου τοπικού σκηνικού που θα δυναμιτισθεί -σύμφωνα με τον αρθρογράφο- από την κλονισμένη υγεία ενός εκ των πρωτεργατών του μειονοτικού παραϊερατείου ενώ ο ίδιος , επικαλούμενος πηγές, μιλάει για “Χομεϊνί στην καρδιά της Ευρώπης” με έδρα την Θράκη!”

Τον τεθνεώτα μακαριστό Αχμέτ Μετέ δεν τον σεβάσθηκε,όμως , ούτε το χαρακτηριζόμενο ως μειονοτικό παραΐερατείο ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέgονται γιατροί και φαρμακοποιοί, (ναι αυτοί που είναι και διώκτες της ελευθεροτυπίας και της ελεύθερης έκφρασης στην Θράκη) διαφορετικά ας μας εξηγήσουν με ποιά λογική ο Μουράτ Ομέρογλου “μεριμνούσε” να είναι παρών ο μακαριστός σε διάφορες εκδηλώσεις υπό την κηδεμονία του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος ΚΙΕΦ ακόμη και τρείς ημέρες στο Προξενείο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ας μας εξηγήσουν , επίσης, πώς ανέχθηκαν να διαπραχθεί η τεράστια ασέβεια της συμμετοχής σε  αθλητική και λαογραφική εκδήλωση με την παρουσία και ….. εκπροσώπων του ανατρεπτικού πολιτικού ισλάμ όπως αυτή στα Χίλια, χωρίς να έχει περάσει το τριήμερο πένθους που προβλέπεται και στα ταφικά έθιμα του Ισλάμ.

Οι ομόκεντροι κύκλοι της τουρκικής παρεμβατικότητας στα Βαλκάνια

Να θυμήσουμε ότι το τριήμερο πένθους 15-17 Ιουλίου συνέπεσε με την διεξαγωγή στο γήπεδο ποδοσφαίρου του Κέχρου του αγώνα πάλης στα Χίλια, στα Πομαχώρια της ορεινής Ροδόπης, με την συμμετοχή και καλλιτεχνικών σχημάτων μόνον από την Τουρκία.

Να επισημανθεί ότι οι Πομάκοι των γύρω χωριών γύρισαν εδώ και χρόνια την πλάτη τους στο πανηγύρι που άρπαξε με τη βία ο τουρκικός εθνικισμός γιατί: α) χάθηκε ο παραδοσιακός πομακικός χαρακτήρας του, β) χάθηκε ο αλεβιτικός χαρακτήρας του, γ) χάθηκε το τοπικό στοιχείο και δ) οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι κάποιοι βγάζουν πολλά λεφτά από το πανηγύρι.

Παρόντες στην εκδήλωση, οι εκπρόσωποι του τοπικού παραϊερατείου , ακόμη και ο τεθλιμμένος ,κατά τ’άλλα, παράτυπος (σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάννης) μουφτής Ιμπραήμ Σερήφ.

Θα μπορούσε τουλάχιστον ν’ακυρωθεί σε ένδειξη πένθους, αλλά ο Μουράτ Ομέρογλου δεν θα έχανε την ευκαιρία να στείλει στην Άγκυρα φωτογραφίες με εικόνες εκτουρκισμού και τουρκοφολκλόρ.

Μεγάλη ήταν και η ασέβεια που επέδειξε το τοπικό μειονοτικό παραϊερατείο και κατά την τέλεση της επιτάφιας διαδικασίας και προσευχής με την εφαρμογή ενός ιδιότυπου face control με το οποίο ήταν επιφορτισμένα άτομα που δεν ανήκαν στην τοπική κοινωνία αλλά προέρχονταν προφανώς από “εξωκείμενες” δομές.

Είμαστε, απόλυτα , σίγουροι ότι ο μακαριστός Αχμέτ Μετέ δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να δεχθεί τα ειλικρινή συλλυπητήρια οποιουδήποτε προς το πρόσωπό του, αφού κι εν ζωή ήταν δεκτικός και κοινωνικός. Αυτή την εικόνα , έχω κρατήσει μέσα μου από την τελευταία συνάντησή μας την περίοδο προ πανδημίας σε δημόσιο χώρο… Shahada…

Σε ένα post mortem κείμενο, επισημαίνουμε την αφορμή που αποτέλεσε ο θάνατός του για την παράσταση ισχύος του πολιτικού ανατρεπτικού ισλάμ στην περιοχή που μάλλον φόβισε τους ιθύνοντες κυβερνητικούς αρμοδίους που διαχρονικά διαπράττουν λάθη σε ό,τι αφορά στα της Θράκης… Λόγω άγνοιας, λόγω εντολών,λόγω αδιαφορίας; Θα δείξει….

Πάντως οι ίδιοι κυβερνητικοί και τοπικοί μηχανισμοί που εκτρέφουν με αυταπάτες το κεντρικό πολιτικό σύστημα, μερίμνησαν για την προστασία της ταφικής τελετής του Αχμέτ Μετέ, ενώ είχαν ασέβησαν, μην τηρώντας το πρωτόκολλο εκδημίας του αειμνήστου Μουφτή Κομοτηνή Μετσό Τζεμαλή.

Ποιό είναι το πρωτόκολλο εκδημίας ενός Μουφτή στην Ελλάδα;

Ο Αχμέτ Μετέ, εκλεγείς με το 10% των ψήφων της Μειονότητας,εχρίσθη ως θρησκευτικός ηγέτης, επέλεξε να υπηρετήσει τον τουρκισμό του, δημιούργησε μία αναπόδραστη πραγματικότητα για την περιοχή κι έδωσε πλούσιο υλικό για τον ιστορικό του παρόντος και του μέλλοντος.Υπηρέτησε του δόλιους σκοπούς μίας ξένης χώρας, απαρνήθηκε την Πατρίδα του και καλλιέργησε κλίμα διχασμού και μισσαλοδοξίας.

Όσο για τον υπογράφοντα ισχύει η φράση που αποδίδεται στον Βολταίρο “Στους ζωντανούς χρωστάμε σεβασμό, αλλά στους νεκρούς χρωστάμε μόνο την αλήθεια.”

Ας μην ξεχνάμε ότι “με την βούληση του Θεού γεννιόμαστε και με την βούληση του Θεού΄πεθαίνουμε” κι αν θυμάμαι καλά από την βαλκανική παιδεία μου „Inna lillahi wa inna ilayhi raji’un“ ….

“Bašum sagosum”- “Dostum sagosum”.