Την έντονη αντίδραση επαγγελματιών της ακτής Ιμέρου, Προσκυνητών και Μαρώνειας προκαλεί ο τρόπος λειτουργίας των στρατιωτικών ΚΑΑΥ Προσκυνητών, αφού, όπως περιγράφουν σε επιστολή διαμαρτυρίας τους, λειτουργεί ως ταβέρνα εκτός συναγωνισμού και εκτός οποιοδήποτε ελέγχου.

Όπως υποστηρίζουν οι επαγγελματίες το ΚΑΑΥ Προσκυνητών ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό ανεξέλεγκτα, φιλοξενεί, σιτίζει και διασκεδάζει ανεξαιρέτως όλο τον κόσμο της περιοχής.

Η επιστολή τους κοινοποιείται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, στο Δ’ Σώμα Στρατού, στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, στο Δήμο Μαρώνειας – Σαπών και στο Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ροδόπης.

Στην επιστολή των επαγγελματιών αναφέρεται:

«Λίγο ετεροχρονισμένα φαίνεται ότι προσπαθεί να κάνει πράξη το σύνθημα της δεκαετίας του ’60 «λαός και στρατός ενωμένοι», ο διοικητής των ΚΑΑΥ Προσκυνητών (ή όποιος τέλος πάντων κάνει κουμάντο στην εν λόγω μονάδα) επιτρέποντας την είσοδο, σιτίζοντας και διασκεδάζοντας ανεξαιρέτως όλο τον κόσμο της περιοχής. Γιατί αυτό γίνεται φέτος στην εν λόγω μονάδα.

Μπορεί οποιοσδήποτε χωρίς να είναι ένοικος των ΚΑΑΥ να πάει για φαγητό, να διασκεδάσει (μετά μουσικής ενίοτε), να πιει το ποτό του, αυτός και η οικογένειά του, χωρίς να είναι ο ίδιος στρατιωτικός ή χωρίς να έχει σχέση με στρατιωτικό – ένοικο των ΚΑΑΥ.

Ακόμα, μαθαίνουμε, μπορεί να παραγγείλει τηλεφωνικά φαγητό και να το πάρει σπίτι του. Δεν εξακριβώθηκε αν το παίρνει ο ίδιος ή στέλνεται η παραγγελία με «καναδέζα» και διαταγή πορείας.

Ερωτήματα:

1. Όλα τα παραπάνω είναι σε γνώση της ιεραρχίας ή είναι πρωτοβουλία κάποιου που, δίκην μαχαλόμαγκα, κερνάει τα φιλαράκια του με ξένα χρήματα;

2. Πως μπορούν να ανταγωνιστούν οι επιχειρήσεις της ακτής ένα μαγαζί που δεν έχει έξοδα προσωπικού, ενοίκια, φώτα, νερά, φόρους, μουσικές (δωρεάν) και προμήθειες με το γνωστό σύστημα του στρατού;

3. Το Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Κομοτηνής (θεσμικός προστάτης των επαγγελματιών) πως προστατεύει στην περίπτωση αυτή τα μέλη του;

4. Ο Δήμος Μαρώνειας – Σαπών (διάδοχο σχήμα της τότε κοινότητας Προσκυνητών) μήπως πρέπει να επανεξετάσει την σύμβαση παραχώρησης του οικοπέδου, αφού, είναι φανερό, ότι καταστρατηγείται ο σκοπός για τον οποίο έγινε η παραχώρηση;

Υ.Γ.: Σε μια εποχή που περικόπτονται αποδοχές από όλες τις ομάδες των Ελλήνων πολιτών και γίνεται προσπάθεια συμμαζέματος στις σπατάλες του δημοσίου η ύπαρξη και λειτουργία τέτοιων μονάδων (ευφυές εύρημα ο τίτλος «κέντρα αποκατάστασης απωλειών υγείας», που θα κάνει να τρίζουν τα κόκαλα του μακαρίτη Αντώνη Τρίτση) κινείται στα όρια της ανοχής κι όταν ακόμα απευθύνεται αποκλειστικά σε στρατιωτικό προσωπικό. Πολύ περισσότερο, όταν λειτουργεί ως ταβέρνα εκτός συναγωνισμού και εκτός οποιοδήποτε ελέγχου.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η διοίκηση του στρατού αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και θα προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την αποκατάσταση της νομιμότητας. Σε αντίθετη περίπτωση, επιφυλασσόμαστε για κάθε ένδικο μέσο».