Απειλητική πραγματικότητα ή αποτέλεσμα εμπορικών «τερτιπιών»; Όπως και να έχει, μία παγκόσμια επιδημία βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και χρόνια. Αιτία ένα χημικό υποκατάστατο ζάχαρης, το οποίο πολλές επιστημονικές έρευνες χαρακτηρίζουν δηλητηριώδες, θεωρώντας το φαρμακευτική ουσία η οποία, σε αλληλεπίδραση με άλλες φαρμακευτικές ουσίες, αλλάζει τη βιοχημεία του εγκεφάλου. Επιπλέον, είναι από τα λίγα πρόσθετα που δεν έχουν υποβληθεί σε πλήρη τοξικολογικό έλεγχο.

Η χρήση της είναι πλέον τόσο διαδεδομένη που λίγα είναι τα προϊόντα τα οποία δεν την περιέχουν: θα τη βρει κανείς σε φάρμακα (κυρίως σιρόπια) για παιδιά, τσίχλες, αναψυκτικά διαίτης, γιαούρτια, δημητριακά, έτοιμες μαγειρικές σάλτσες, ακόμη και στο εμφιαλωμένο νερό.

Σε έρευνά τους με τίτλο «Επιδράσεις της Ασπαρτάμης στον εγκέφαλο: Νευρολογικές επιπτώσεις της ασπαρτάμης;» [Effects of Aspartame on the Brain: Neurologic Effects of Aspartame?], οι Ρίτσαρντ Βούρτμαν και Τίμοθι Μάχερ, αναφέρουν πως ο λόγος για τον οποίο η ασπαρτάμη θεωρείται τόσο επικίνδυνη είναι γιατί πρόκειται ουσιαστικά για ένα μόριο που αποτελείται από τρία χημικά συστατικά που έχουν στοιχειοθετηθεί ως απολύτως νευροτοξικά: ασπαρτικό οξύ (40%), μεθανόλη (10%) και φαινυλαλανίνη (50%).

Το ασπαρτικό οξύ και η φαινυλαλανίνη είναι νευροτοξικά υπερσυμπυκνώματα, τα οποία πλήττουν απευθείας τον εγκέφαλο, νεκρώνοντας τα κύτταρα. Η δε μεθανόλη (ή μεθυλική αλκοόλη ή ξυλόπνευμα) θεωρείται επικινδυνότατο μεταβολικό δηλητήριο, το οποίο κατηγοριοποιείται επίσης και ως ναρκωτική ουσία, ενώ όταν η ασπαρτάμη μεταβολίζεται παράγει δικετοπιπεραζίνη που θεωρείται ύποπτη για τη δημιουργία όγκων του εγκεφάλου.

Η Ασπαρτάμη αναφέρεται σαν υπεύθυνη για το 75% των παρενεργειών των οφειλόμενων σε πρόσθετα τροφίμων σύμφωνα με την F.D.A. («Διαχείριση Τροφίμων και Φαρμάκων»). Πολλές από αυτές τις παρενέργειες είναι πολύ σοβαρές συμπεριλαμβανομένων νοητικών βλαβών και θανάτων. Mερικά από τα 90 διαφορετικά τεκμηριωμένα συμπτώματα που αναφέρονται στην έκθεση είναι : Πονοκέφαλοι/ημικρανίες, ζαλάδες, διανοητική σύγχυση, ναυτία, μουδιάσματα, μυϊκοί σπασμοί, αύξηση βάρους, δερματικά προβλήματα, κατάθλιψη, εξασθένηση, ευερεθιστικότητα, ταχυκαρδία, αϋπνία, προβλήματα όρασης, απώλεια ακοής, ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό, αναπνευστικές δυσκολίες, κρίσεις ανησυχίας, γλωσσοδιάρροια, απώλεια γεύσης, σκοτοδίνη, απώλεια μνήμης και πόνοι συνδέσμων.

Σύμφωνα με ερευνητές και γιατρούς που έχουν μελετήσει τις παρενέργειες της Ασπαρτάμης οι παρακάτω χρόνιες ασθένειες μπορεί να προκληθούν ή να επιδεινωθούν από την κατανάλωση της : Όγκοι εγκεφάλου, σκλήρυνση κατά πλάκας, επιληψία, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ασθένεια Parkinson´s, ασθένεια Alzheimer´s, διανοητική καθυστέρηση, λύμφωμα, ελαττώματα κατά τη γέννηση, ινομυώματα και διαβήτης.

Ακολουθεί μία ενδεικτική ξενόγλωσση βιβλιογραφία σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης της ασπαρτάμης, καθώς και τους ελλιπείς τοξικολογικούς ελέγχους που την κατατάσσουν δικαιολογημένα στην υπ’ αριθμόν 1 επικινδυνότερη πρόσθετη ουσία:

Roberts, H.J., M.D. (1990) Aspartame (NutraSweet): Is it safe? Philadelphia, PA: The Charles Press

Wurtman, Richard J. & Timothy J. Maher. (1987). Effects of aspartame on the brain: Neurologic effects of aspartame. Presented at the symposium: “Sweeteners: Health Effects,” Naylor-Dana Foundation, New York; February 18-20, l987.

Sax’s Dangerous Properties of Industrial Materials (eighth edition). New York: Van Nostrand Reinhold: 2251-2252.

Gordon, Gregory. (1987). NutraSweet: Questions swirl. United Press International, 3-part series.

Bowen, James, M.D. (2000). Aspartame murders infants in violation of Title 18 of the Genocide Law. Dorway Web site, June 6.

Roberts, H.J., M.D. (1994). Statement of H.J. Roberts, M.D., concerning the use of products containing aspartame (NutraSweet) by persons with diabetes and hypoglycemia. Dorway Web site, August 9.

Olney, John, M.D. (l996). “Increasing brain tumor rates: Is there a link to aspartame?” Journal of Neuropathology and Experimental Neurology, Vol 55, No 12 (December).

Walton, Dr. Ralph (1993). “Adverse reactions to aspartame: Double-blind challenge in patients from a vulnerable population.” Society of Biological Psychiatry.

Monte, Dr. Woodrow. (1984). “Aspartame: Methanol and the public health.” Journal of Applied Nutrition, Vol 36, No 1.

Metcalfe, Ed. (2000). “Sweet talking.” The Ecologist, Vol 30, No 4 (June).

Trocho, C., R. Pardo, I. Rafecas, J. Virgili, X. Remesar, J.A. Fornandex-Lopez, M. Alemany. (1998). “Formaldehyde derived from dietary aspartame binds to tissue components in vivo.” Life Sciences 63 (5), June 26, pp 337-49.

Πηγή: iefimerida.gr