Παραμονές των κρισιμότερων εκλογών της Μεταπολίτευσης, ο ελληνικός λαός είναι σε αδιέξοδο. Από τη μια οι γνωστές φιλιππινέζες της διαπλοκής, που εξαπάτησαν την κοινωνία και διέλυσαν το κράτος των Ελλήνων. Από την άλλη ένας ασυνάρτητος χώρος με διάχυτο εθνομηδενισμό και χωρίς καμία εμπειρία διοίκησης. Πρακτικά ο ελληνικός λαός καλείται να διαλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη, με τάση ήδη υπέρ της δεύτερης, αφού η πρώτη τον δάγκωσε την τελευταία πενταετία πολύ άσχημα. Είναι όμως αυτή λύση;

Για όσους ανήκουμε στη μικρή μερίδα των Ελλήνων που σκέφτονται και έχουμε γνώμονα το κοινό καλό δεν βλέπω καμμία άλλη επιλογή, πέρα από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες». Χάρη στις πρωτοβουλίες του Πάνου Καμμένου έχει δημιουργηθεί ένας πολιτικός χώρος ελεύθερος από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα Αριστεράς – Δεξιάς, με σημαία τη δημοκρατία, την εντιμότητα και την φιλοπατρία. Καθώς πρόσωπα γνωστά από άλλες πολιτικές προελεύσεις μπήκαν στα ψηφοδέλτια των ΑΝΕΛ ήδη από τις περσινές ευρωεκλογές, το αρχικό – καθαρά νεοδημοκρατικό – χρώμα έχει εξαφανιστεί. Οι διεργασίες προχωράνε και δεν πρέπει να πετάξουμε την ευκαιρία που μας προσφέρεται, τόσο για την αυριανή παρουσία στη Βουλή, όσο και για τη μεθαυριανή πολιτική μας συγκρότηση.

Τα θρακικά ψηφοδέλτια των ΑΝΕΛ δείχνουν ότι τα παραπάνω δεν είναι λόγια του αέρα. Στην Ξάνθη είναι (πάλι) υποψήφιος ο Ιρφάν Μεμεταλή, από τον Σύλλογο Πομάκων Ξάνθης, εκπροσωπώντας την πιο τολμηρή, φιλελληνική στάση των Ελλήνων μουσουλμάνων. Στον Έβρο κατεβαίνει ο Βάκης Τσομπανίδης, ιδρυτής του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ), που είναι μια ξεχωριστή πολιτική πρωτοβουλία πανελληνίου ενδιαφέροντος, η οποία ξεκίνησε από την Ορεστιάδα. Και στη Ροδόπη η υπογράφουσα μπήκε στο ψηφοδέλτιο των ΑΝ.ΕΛ., προερχόμενη από την αδέσποτη Παράταξη Πολιτών «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» που έχει ταράξει τα αυτοδιοικητικά νερά στην Κομοτηνή. Στη Θράκη λοιπόν οι ΑΝ.ΕΛ. ήδη λειτουργούν ως πόλος έλξης για αυτόνομες, υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας. Αν αυτό γενικευτεί, ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να λειτουργήσει πολιτικά έξω από τα όρια της κομματοκρατίας και να διαθέτει έναν ρυθμιστή για τις εξελίξεις στο άμεσο (και επικίνδυνο) μέλλον.

Ούτε Σκύλλα ούτε Χάρυβδη. Γραμμή για την Ιθάκη.