Πανελλαδική- Πανιατρική απεργία έχει κηρύξει για την Τετάρτη ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος αντιδρώντας στην ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου που περιλαμβάνει ρυθμίσεις για το ΕΣΥ,

για τη δραστική ουσία, για τα γενόσιμα φάρμακα και άλλες διατάξεις, για την επιχειρούμενη συγχώνευση των νοσοκομείων του ΕΣΥ, για την μείωση του ωρομισθίου κατά 17% των εφημεριών στους νοσοκομειακούς γιατρούς, αλλά και για τις αλλαγές «της τελευταίας στιγμής από τον υπουργό Υγείας».

Σε έκτακτη γενική απεργιακή συνέλευση καλεί τα μέλη του για την Τετάρτη στις δέκα το πρωί στο ξενοδοχείο «Ανατόλια» ο Ιατρικός Σύλλογος Ροδόπης, ο πρόεδρος του οποίου, Στέργιος Κυριαζίδης, μιλώντας για τους λόγους για τους οποίους κατέρχονται σε κινητοποιήσεις υποστηρίζει ότι οι γιατροί είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων και μάλιστα ότι η υγεία τις έχει ανάγκη αλλά οι μεταρρυθμίσεις αυτές να είναι ουσίας και όχι επιφανειακές. Σύμφωνα με το πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου νομού Ροδόπης το διάστημα των τελευταίων 35 χρόνων οι πολιτικές και συνδικαλιστικές πρακτικές οδήγησαν σε μια κατάσταση χρεοκοπίας τον χώρο της υγείας που ήταν πέρα από οικονομική και ηθική αλλά και επιστημονική πολλές φορές, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την ηγεσία του υπουργείου υγείας για «αναξιοπιστία, που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη σε κανέναν». «Είμαστε υπέρ της ηλεκτρονικής συντογογράφησης ώστε να υπάρχει έλεγχος και να μην υπάρχει κατάχρηση, είμαστε υπέρ του σωστού φαρμάκου, δεν αντιδρούμε στο γενόσιμο, αλλά αυτό πρέπει να χορηγείται και να χρησιμοποιείται όταν είναι ελεγμένο. Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν ο ΕΟΦ έχει τη δυνατότητα να ελέγχει το γενόσιμο φάρμακο όσον αφορά στη δράση του. Όλα αυτά απαιτούν σχεδιασμούς, απαιτούν προγραμματισμό, οργανωτικές υποδομές», τόνισε με έμφαση ο κ. Κυριαζίδης.

Υποστήριξε επίσης ότι η συνταγογράφηση για τους ασφαλισμένους από τους φορείς της κοινωνικής ασφάλισης θα πρέπει να υπάρχει με βάση την χημική ουσία, την δραστική ουσία, αλλά θα πρέπει παράλληλα η χορήγηση αυτού του φαρμάκου να μην αναιρεί τους ιατρικούς λειτουργούς και να εκχωρεί την ιατρική και επιστημονική ευθύνη σε τρίτους με αποτέλεσμα να υποβαθμίζουν την περίθαλψη, καθιστώντας τον ασφαλιζόμενο όμηρο της λήψης φαρμάκου αμφίβολης ποιότητας και προέλευσης».«Είμαστε υπέρ, αλλά μετά από έλεγχο, δηλαδή και το γενόσιμο φάρμακο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί γιατί κοστίζει λίγο αλλά θα πρέπει να ελέγχεται», κατέληξε.

Παραδέχθηκε μάλιστα ότι «η ιατρική κοινότητα για πολλά χρόνια ήταν παγιδευμένη σε μια αδιέξοδη λογική του τύπου ο καθένας για τον εαυτό του. Τώρα αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως μπορεί να υπάρξει φως στον ορίζοντα μόνο μέσα από ενωτικές και συλλογικές διαδικασίες οι οποίες θα διασφαλίσουν και την επιστημονική της ύπαρξη αλλά κυρίως την επαγγελματική επιβίωση των μελών της. Αρχίζει δηλαδή και δημιουργείται μια νέα συνείδηση και μια ριζοσπαστική αντίληψη αρχίζει να αποκτά έδαφος».