Πριν από λίγες ημέρες, το Σάββατο 28/2 πραγματοποιήθηκε πορεία στη Ξάνθη ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Στο πλαίσιο της δράσης αυτής η πορεία επισκέφθηκε και το κέντρο κράτησης που υπάρχει στη πόλη. Εκεί, αντιμετωπίσαμε από τη μία τους ανθρωποφύλακες οι οποίοι παρουσίασαν την κατάσταση στο στρατόπεδο ως ΄΄θείο δώρο΄΄ και από την άλλη τους ίδιους τους μετανάστες οι οποίοι επιβεβαίωσαν όσα ήδη γνωρίζαμε για τα κολαστήρια της αστικής δημορατίας (φυλακισμένοι ανήλικοι, εγκλεισμός μεταναστών για περισσότερο από 24 μήνες, περιστατικά βίας από τη πλευρά της αστυνομίας, άθλιες συνθήκες διαβίωσης). Άλλωστε, η εικόνα των μεταναστών να φωνάζουν «FREEDOM» μιλάει από μόνη της.

Τα κέντρα κράτησης είναι φυλακές-αποθήκες ψυχών, για μετανάστες οι οποίοι δεν βρίσκονται εκεί επειδή έχουν διαπράξει κάποιο αδίκημα, αλλά ως υπάρξεις απογυμνωμένες που ζουν έξω από την επικράτεια του νόμου και του δυτικού πολιτισμού, βιώνουν την πλήρη απο-προσωποποίηση τους, την αποκόλληση τους από τον κόσμο. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούν εργαλείο που μαζί με την παρανομοποίηση της ύπαρξης τους, τους φράχτες, τις εκτελέσεις στα σύνορα, τις βυθίσεις σκαφών και τα βασανιστήρια στα τμήματα συμβάλουν στη ¨ρύθμιση¨ των μεταναστευτικών ροών, σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες κράτους και κεφαλαίου. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι αποτελούν κομμάτι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Υπόδειγμα διαχείρισης κομματιών της κοινωνίας που βρίσκονται σε καθεστώς ανυπαρξίας, καθώς οι μετανάστες δεν θεωρούνται ούτε πολίτες, ούτε πρόσφυγες, ούτε φυλακισμένοι , ζώντας σε ένα πλήρες νομικό κενό. Συνεπώς τα κέντρα κράτησης λειτουργούν ως μέθοδος ελέγχου-πειθάρχησης-καταστολής των απόκληρων του εξουσιαστικού κόσμου.

Η αριστερό-δεξιά κυβέρνηση, ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ φορώντας το ανθρωπιστικό της προσωπείο έρχεται να μιλήσει για ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας, με τον μετανάστη να παραμένει σε καθεστώς επιτήρησης. Πέρα από αυτό , έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι μετανάστες βρίσκονται αντιμέτωποι με μία συνθήκη συνεχούς μετακίνησης και εκμετάλευσης μέσω της παρανομοποιημένης εργασίας. Κατά συνέπεια οι συνθήκες διαβίωσης τους ακόμη και έξω από τα συρματοπλέγματα των κέντρων κράτησης να είναι δυσμενείς, αναγκασμένοι να στιβάζονται πολλοί μαζί σε μικρούς χώρους στη προσπάθεια τους για επιβίωση. Ενώ παράλληλα, υπάρχουν εγκαταλελειμένα κτίρια τα οποία θα μπορούσαν να καταληφθούν με σκοπό τη στέγαση τους.

Οι μετανάστες θα παραμένουν ¨παράνομοι¨ όσο η κοινωνία αποδέχεται την παρανομία αυτή ως φυσική. Οι μετανάστες θα γίνουν νόμιμοι όταν η νομιμότητα τους επιβληθεί στη πράξη, στους δρόμους, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στη καθημερίνη κοινωνική ζωή. Για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ