Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Είχαμε επισημάνει σε παλαιότερη ανάλυσή μας ότι “Παράλληλα με την υβριδική διπλωματία που αναπτύσσεται στη περιοχή των Βαλκανίων και την λαϊκή διπλωματία των συλλαλητηρίων σε εξέλιξη βρίσκονται οι μηχανισμοί ανταγωνισμού και επιρροής που δέχονται τα βαλκανικά κράτη από ισχυρές χώρες, ειδικά τώρα που το αφήγημα της «Ενωμένης Ευρώπης» έχει ξεθωριάσει.”
Σήμερα ένα χρόνο μετά, βλέπουμε να έχουν ενταθεί οι γεωπολιτικοί και γεωοικονομικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή με πρωταγωνιστικό ρόλο αυτόν των ΗΠΑ, με τον Πρόεδρο Ντ. Τράμπ να προσπαθεί να “τετραγωνίσει τον βαλκανικό κύκλο” αναζητώντας τον νέο Δεινόστρατο, την χρονική στιγμή που η Ρωσία και η Κίνα επεκτείνουν την επιρροή τους στα Βαλκάνια και η επίλυση των μακρόχρονων διαφορών στην περιοχή θα βοηθούσε τις χώρες να προσεγγίσουν περισσότερο την ΕΕ και τα δυτικά θεσμικά όργανα.
Η απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να διορίσει στα τέλη Αυγούστου τον διπλωμάτη Μάθιου Πάλμερ στη θέση του ειδικού απεσταλμένου στα Δυτικά Βαλκάνια και τον πρέσβη στη Γερμανία, Ρίτσαρντ Γκρένελ, στη θέση του ειδικού απεσταλμένου για το διάλογο μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας είναι ισχυρή ένδειξη για το ζωηρό ενδιαφέρον των ΗΠΑ σε σχέση με την προώθηση των συμφερόντων τους στην περιοχή έναντι εταίρων και ανταγωνιστών.
Η αμερικανική διπλωματία αναζητά πολιτικές ηγεσίες στην περιοχή που θα συμφωνήσουν στην υλοποίηση του “νέου οράματος” των ΗΠΑ για τα Δυτικά Βαλκάνια. Άλλωστε η πρόσφατη εμπειρία με τους Τσίπρα-Ζάεφ και τη συμφωνία των Πρεσπών αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά, και σε αυτή τη λογική εντάσσεται και η συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδας όπως παρουσιάσθηκε μετά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Μάικ Πομπέο στην Αθήνα.
Η πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, να πραγματοποιήσει ολιγόωρες, αλλά πολλαπλώς συμβολικές, επισκέψεις σε Μαυροβούνιο και πρώην ΠΓΔΜ αντανακλά τη στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ να προωθήσουν στα Δυτικά Βαλκάνια τα ισχυρά γεωπολιτικά συμφέροντά τους προκειμένου να εξασφαλίσουν τον έλεγχο της περιοχής, στο φόντο του ανταγωνισμού με την ΕΕ, τη Ρωσία, την Κίνα.
Οι δύο χώρες δεν είναι τυχαίες: Το Μαυροβούνιο έγινε το 29ο μέλος του ΝΑΤΟ στις 5 Ιούνη του 2017 μετά από απόπειρα πραξικοπήματος που αποδόθηκε σε φιλορωσικές δυνάμεις. Η πρώην ΠΓΔΜ, ιδιαίτερα μετά την (αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής) Συμφωνία των Πρεσπών με την Ελλάδα, αναμένεται να γίνει και επίσημα μέλος μέσα στους επόμενους μήνες (τέλος Δεκέμβρη ή τους πρώτους μήνες του 2020), όταν ολοκληρωθεί η ψήφιση του Συμφώνου Προσχώρησης από τα Κοινοβούλια των 29 χωρών – μελών του ΝΑΤΟ.
Το νέο σχέδιο των ΗΠΑ περιλαμβάνει την ανταλλαγή εδαφών στο Κοσσυφοπέδιο, και την ουσιαστική διαγραφή των συνόρων στα Δυτικά Βαλκάνια, μια οικονομική ένωση, μεγαλύτερη αυτονομία για τους Αλβανούς στη πρώην ΠΓΔΜ αλλά και την επιβίωση ολόκληρης της Βοσνίας με σημαντικές παραχωρήσεις για τους Σέρβους της Ρεπούμπλικα Σέρσπκα.
Πιο συγκεκριμένα, και σύμφωνα με δημοσιογραφικές διαρροές, βρίσκεται σε εξέλιξη μία διαβούλευση μεταξύ ΗΠΑ και δυνητικών εταίρων από την διεθνή κοινότητα για την έγκριση ή μη το αμερικανικού σχεδίου για τα Δυτικά Βαλκάνια το οποίο συνοψίζεται στα εξής 5 σημεία:
Τι περιλαμβάνει
Αυτό που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο για την ελληνική κοινότητα των πληροφοριών είναι ο νέος αναβαθμισμένος ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή των Δυτ. Βαλκανίων και ειδικά στο σερβικό χώρο (Κοσσυφοπέδιο, Περιοχή Ράσκα/Νόβι Παζάρ/Σιένιτσα) κάτι που έγινε ιδιαιτέρως αντιληπτό μετά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Ρ. Τ. Ερντογάν και 100 τούρκων επιχειρηματιών στο Βελιγράδι.
Οι ομόκεντροι κύκλοι της τουρκικής παρεμβατικότητας στα Βαλκάνια διευρύνονται…
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, για την συλλογή στατιστικών στοιχείων και την διασφάλιση της καλύτερης εμπειρίας σας.
Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Tι είναι τα Cookies;