Επιστήμονες ανέστρεψαν την παράλυση σε σκύλους, μετά από έγχυση κυττάρων που αναπτύχθηκαν από το τοίχωμα της μύτης τους.

Οι σκύλοι είχαν υποστεί τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη που τους εμπόδιζε να χρησιμοποιήσουν τα πίσω πόδια.

Η ομάδα του Cambridge University είναι συγκρατημένα αισιόδοξη ότι η τεχνική τελικά θα μπορέσει να παίξει ρόλο στην αγωγή ασθενών.

Η έρευνα είναι η πρώτη που εξετάζει τη μεταμόσχευση σε πραγματικούς τραυματισμούς αντί σε ζώα στο εργαστήριο.

Στην έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Brain’, αναφέρεται ότι αφαιρέθηκαν οσφρητικά κύτταρα από το τοίχωμα της μύτης σκύλων. Τα κύτταρα αναπτύχτηκαν στο εργαστήριο για αρκετές εβδομάδες.

Σε 23 από τους 34 σκύλους μεταμοσχεύθηκαν τα κύτταρα στην περιοχή του τραυματισμού. Στους υπόλοιπους σκύλους εγχύθηκε ουδέτερο υγρό.

Πολλοί από τους σκύλους που υποβλήθηκαν στη μεταμόσχευση έδειξαν αξιοσημείωτη βελτίωση και μπόρεσαν να περπατήσουν σε διάδρομο με στήριξη. Κανένας από τους σκύλους της ομάδας ελέγχου δεν ανέκτησε τη χρήση των πίσω ποδιών.

Η έρευνα αποτέλεσε συνεργασία μεταξύ του MRC και του Cambridge University.

Ο καθηγητής Robin Franklin, του Wellcome Trust-MRC Stem Cell Institute, που έλαβε μέρος στην έρευνα, σημειώνει ότι τα ευρήματα είναι πολύ συναρπαστικά επειδή δείχνουν για πρώτη φορά ότι η μεταμόσχευση αυτού του είδους των κυττάρων σε σοβαρά τραυματισμένη σπονδυλική στήλη μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση. Ελπίζει ότι η τεχνική θα μπορέσει ενδεχομένως να αποκαταστήσει τουλάχιστον μικρό μέρος της κίνησης σε ασθενείς με τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη αλλά ακόμα απέχει από το να πούμε ότι μπορεί να ανακτήσουν όλη τη χαμένη λειτουργικότητα. Δήλωσε ότι η τεχνική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με φαρμακευτική αγωγή για την προαγωγή αναγέννησης νευρικών ινών.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα μεταμοσχευμένα κύτταρα αναδημιούργησαν νευρικές ίνες στην τραυματισμένη περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Αυτό επέτρεψε στους σκύλους να ανακτήσουν τη χρήση των πίσω ποδιών και να συντονίσουν την κίνηση με τα μπροστινά άκρα.

Οι νέες νευρικές συνδέσεις δεν συνέβησαν στις μακρές αποστάσεις που απαιτούνται για τη σύνδεση του εγκεφάλου με τη σπονδυλική στήλη. Οι επιστήμονες του MRC δήλωσαν ότι αυτό θα ήταν ζωτικής σημασίας σε ασθενείς με τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη που είχαν χάσει τη σεξουαλική λειτουργία και τον έλεγχο του εντέρου και της κύστης.

Πηγή : iatronet.gr