Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Τα είχε όλα σήμερα η Πλατεία Συντάγματος … Μια παράσταση πολλών επιπέδων και υπογείων: από το αθάνατο (νεο)ελληνικό φολκλόρ μέχρι την βαθιά οργισμένη λαϊκή αντίδραση..

Το σημερινό συλλαλητήριο λειτούργησε ως αντίδοτο στην μεταπολιτική παρένθεση της Κυβέρνησης Τσίπρα και της συναινετικής αντιπολίτευσης της οποίας οι ηγέτες φαίνεται ότι ανακουφίζονται από την παραγραφή των αμαρτιών του παρελθόντος.

Παρούσα και η Ελληνική Εκκλησία , της οποίας μία ισχυρή πλειοψηφία Ιεραρχών ανέλαβε να αποκαταστήσει την τρωθείσα εικόνα της από τις παλιννωδίες των προηγουμένων ημερών αφού:« Η Εκκλησία έχει μαρτυρήσει με τον λόγο και το αίμα κλήρου και λαού την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, γι΄ αυτό και δεν μπορεί να αποδεχθεί τον όρο Μακεδονία η όποιον άλλο παράγωγό του, ως συστατικό του ονόματος άλλο κράτους”.

Άλλωστε, “Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία” που πορεύεται ψάλλοντας το ΥΠΕΡΜΑΧΩ

Η επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά , του μόνου «δικαιωμένου» εν ζωή Πρωθυπουργού  που δεν σιωπά (σε αντίθεση με τον ιδιωτεύοντα Κ. Καραμανλή) πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Άλλωστε, ο  Αντώνης Σαμαράς κέρδισε επάξια τον τίτλο τιμής του “Μεσσήνιου Μακεδονομάχου” και είναι ο μόνος που τόλμησε να προχωρήσει στην αποκάλυψη του μυστικού που κρύβει η Αμφίπολη.…

Η κυβερνητική αμηχανία αλλά και  η φίλα προσκείμενη σε αυτή «αλλοπρόσαλη» στάση στελεχών της αξιωματικής και μείζονος αντιπολίτευσης πρέπει να συνεκτιμηθεί στα θετικά των ημερών καθώς λειτουργεί ως «σταθεροποιητής εντάσεως» στην παρούσα φάση.

Αυτό που θα πρέπει σταδιακά να ξεκαθαρίσουμε είναι το who is who των ομιλητών της εξέδρας και τινών εκ των μελών της οργανωτικής επιτροπής, οι οποίοι φαίνεται να περιφέρονται με άνεση και σε γραφεία ξένων διπλωματών και πρεσβειών στην Αθήνα.

Και αυτή η παρατήρηση πρέπει να συνεκτιμηθεί τόσο σε σχέση με τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή μας όσο και με τις “προβλέψεις” για εσωτερική πολιτική αστάθεια που ακούσαμε από τον κ. Μάθιου Νίμιτς προσφάτως...

Ας κρατήσουμε, όμως , για σήμερα την παρουσία του μέγα πλήθους των Συνελλήνων που βρέθηκαν εκεί , απέναντι από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, κι ας  ακούσουμε ένα προφητικό τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου από την προηγούμενη πράξη του νεώτερου «μακεδονικού αγώνα»…