Επτά διαφορετικοί τύποι χαρακτήρα. Επτά διαφορετικοί τύποι κατανάλωσης. Ταυτιστείτε με τον δικό σας μέσα από τα στοιχεία που καλύτερα σας χαρακτηρίζουν και, προσοχή, γιατί και τα ‘θανάσιμα αμαρτήματα’ ήταν επτά. Βρείτε λοιπόν τα λάθη ώστε το φαγητό να αφήνει μόνο την απόλαυση.

{loadposition likebox}   {loadposition tweet}

Ο μη οργανωτικός τύπος

Για εσάς μετράει πάρα πολύ να γνωρίζετε ακόμα και τις μικρές λεπτομέρειες που αφορούν στο διατροφικό σας πρόγραμμα. Όσο οργανωτικοί είστε όμως σε επίπεδο σκέψης, τόσο στην πράξη κάτι πάντα σας ξεφεύγει. Ενώ έχετε αποφασίσει ότι σήμερα είναι πραγματικά η μέρα που θα κάνετε το πρόγραμμά σας χωρίς προσθαφαιρέσεις, ο παράγοντας του απρόοπτου που σας κοιτάζει από τη γωνία γελάει. Φροντίστε λοιπόν να αντιμετωπίσετε ρεαλιστικά το πρόβλημά σας πριν βρεθείτε αντιμέτωποι με αυτό.

Ο παρορμητικός τύπος

Η παρόρμηση σάς οδηγεί στην κατανάλωση. Δεν μπορείτε να αντισταθείτε εύκολα σε ό,τι περνάει από μπροστά σας. Πρέπει σταδιακά να καταλάβετε πως, ό,τι περνάει από το στομάχι σας, πρέπει πρώτα να έχει περάσει από το μυαλό σας. Έτσι μόνο θα καταπολεμήσετε την περιττή ποσότητα και όχι τις επιθυμίες σας.

Ο ποσοτικός τύπος

Το μάτι σας χορταίνει πιο δύσκολα από το στομάχι σας. Για εσάς το φαγητό αποτελεί μια μορφή μικρού καθημερινού ανταγωνισμού. ‘Καλύτερα να περισσέψει παρά να μη φτάσει’ και το ‘δεν πετάμε τίποτα γιατί είναι κρίμα να πάει χαμένο’, αποτελούν για εσάς αγαπημένες κλισέ εκφράσεις. Προσοχή όμως γιατί το σώμα μας αντιδρά στο παραπάνω φαγητό και ακόμα περισσότερο στο περιττό.

Ο διχοτομικός τύπος

Αγαπημένο μότο το ‘όλα ή τίποτα’. Για εσάς η παραμικρή παρασπονδία γίνεται αιτία παραίτησης και βατήρας για παραπάνω και ακόμα μεγαλύτερες απαγορευμένες απολαύσεις. Θα έπρεπε να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας και να μάθετε να καλλιεργείτε την υπομονή σας. Δώστε λοιπόν στο χρόνο το χρόνο του να δράσει και αναρωτηθείτε μήπως και το γκρι, εκτός από το άσπρο και το μαύρο, θα ήταν ένα χρώμα που θα μπορούσε να σας ταιριάζει.

Ο βουλιμικός τύπος

Ωράριο στο φαγητό δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και αντίσταση από πλευράς σας. Οι γλυκές με τις αλμυρές τροφές εναλλάσσονται τακτικά και ο φαύλος κύκλος δεν σταματά να τροφοδοτείται. Αυτό που σας ενδιαφέρει κυρίως δεν είναι ούτε η γεύση ούτε οι θερμίδες του φαγητού αλλά το ότι πάντα πρέπει να μασουλάτε κάτι σαν μέσο εκτόνωσης. Αν σας ζητούσαμε λοιπόν να τοποθετήσετε σε ένα διαφανές δοχείο ό,τι έξτρα καταναλώνετε, πραγματικά θα σας εξέπληττε το τι μπορεί να χωρέσει το στομάχι μας. Στη δική μας περίπτωση χωράει όσα ακριβώς και το μυαλό μας.

Ο αυτοπεριοριστικός τύπος

Η ενοχή φτάνει σχεδόν ταυτόχρονα με το αίσθημα του κορεσμού στον εγκέφαλό σας. Ο τρόπος που τρεφόσαστε, σχολαστικός και αυστηρός. Ίσως έτσι, με αυστηρότητα, να αντιμετωπίζετε και τον ίδιο σας τον εαυτό και να μην του επιτρέπετε το παραμικρό ολίσθημα. Έχετε την αίσθηση πως, μειώνοντας σε επίπεδο σκέψης τις ανάγκες σας, τις μειώνετε και στην πραγματικότητα; Θα σας απογοητεύσω, αλλά κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν ισχύει αλλά τις περισσότερες φορές έχει και αντίθετο αποτέλεσμα.

Ο συναισθηματικός τύπος

Η πείνα για εσάς από φυσική ανάγκη κατάντησε να είναι ψυχική. ‘Αγχος, χαρά, λύπη, ανία και ανασφάλεια αποτελούν μερικά από τα αρνητικά συναισθήματα που σας οδηγούν στην υπερκατανάλωση. Το κακό στην περίπτωσή σας είναι ότι μάθατε τον εαυτό σας να λύνει τα προβλήματα και να ανακουφίζει προσωρινά τον πόνο της ψυχή του μόνο με το φαγητό. Δε λέω, αποτελεσματικό στην άμεση ανακούφιση του πόνου το παυσίπονο, αλλά δεν έχουμε ακούσει ποτέ κανέναν να θεραπεύεται με τη χρήση του.

Γράφει: Αργυρίου Στέλλα, Εκπαιδευτικός ψυχολόγος

Πηγές: www.nutrimed.gr & www.iatronet.gr