Η εικόνα του να είναι ο άνθρωπος θύμα επίθεσης από αγριεμένο ζώο ή, ακόμη χειρότερα, από μία αγέλη αγριεμένων ζώων, φαντάζει αναμφίβολα ως ιδιαίτερα φρικιαστική και αποκρουστική και δε συνάδει σίγουρα με την ιδέα που ο καθένας  μας έχει της αρμονικής συνύπαρξης του ανθρώπου με το ζώο, σε ένα φυσικό και κοινό, μεταξύ των δύο, περιβάλλον.

Δυστυχώς, όμως, δεκάδες ανυποψίαστοι και ανυπεράσπιστοι συμπολίτες μας βρέθηκαν τον τελευταίο καιρό να παίζουν, παρά τη θέλησή τους, το ρόλο του θύματος  σε παρόμοιες ειδεχθείς σκηνές επίθεσης, τις οποίες κανένας δεν θα ήθελε να βιώσει, όπως προέκυψε από ανοιχτή δημόσια συζήτηση συμπολιτών, η οποία άρχισε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αφορμή τις αναρτήσεις τρομοκρατημένων πολιτών οι οποίοι ανέφεραν επιθέσεις αδέσποτων σκύλων, στους ίδιους ή στα ανήλικά παιδιά τους. Η συζήτηση αυτή, λόγω του ενδιαφέροντος που εκδηλωνόταν από όλο και περισσότερους  πολίτες, έλαβε απρόσμενα, σε διάστημα ολίγων ημερών, τόσο μεγάλη έκταση που ήταν αδύνατον να μην αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του προβλήματος κι ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το ταχύτερο δυνατόν.

Στη συνάντηση της περασμένης Κυριακής, στο Πάρκο του Θερινού Δημοτικού Θεάτρου Κομοτηνής, προσήλθαν  πολίτες που υπήρξαν  είτε οι ίδιοι θύματα είτε μάρτυρες επιθέσεων αδέσποτων σκυλιών σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς, κλπ. Ενδεικτικά, παραθέτονται παρακάτω μερικές από τις πολύ δυσάρεστες εμπειρίες  τους, επίθεσης ή απόπειρας επίθεσης από αδέσποτα σκυλιά :

1. ” Περιστατικό της 26^ης-05-2015, το οποίο έλαβε δημοσιότητα και στον τοπικό τύπο :

 συγκεκριμένα, στις 26.05.2015 στο 11^ο Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής πεινασμένος σκύλος, ο οποίος είχε εισέλθει στην αυλή του σχολείου, δάγκωσε παιδί στο πόδι την ώρα του διαλείμματος. «Ο σκύλος που επιτέθηκε στο μαθητή κατάφερε να μπει μέσα στο σχολείο από μία μικρή τρύπα που υπάρχει στην περίφραξη. Είναι ένα από τα σκυλιά που φροντίζουν οι φιλόζωοι της συγκεκριμένης γειτονιάς. “Άφησε το παιδί το φαγητό του στην άκρη, μέχρι να γυρίσει πήγε το σκυλί από πίσω και το δάγκωσε”, αυτό είπε ο διευθυντής του 11^ου δημοτικού σχολείου Κομοτηνής, Γιώργος Σερμπέζης. “Πρόκειται για ένα συγκεκριμένο σκυλί το οποίο πολλές φορές έχει προκαλέσει προβλήματα, εντός και εκτός σχολείου, σε διερχόμενους ποδηλάτες. Είναι ένα σκυλί που το ταΐζουν στη γειτονιά και παραμένει στην περιοχή, νιώθει το χώρο δικό του και τον προστατεύει. Το σκυλί με το δικό του μυαλό δεν έχει κάποιο άδικο”, είπε ο διευθυντής. Μετά την επίθεση στο μαθητή, η διεύθυνση του σχολείου ενημέρωσε το δημοτικό κυνοκομείο προκειμένου να παραλάβει το ζώο και να το απομακρύνει από τη γειτονιά. Το ζώο επιτίθεται για πρώτη φορά σε κάποιο άνθρωπο, διευκρίνισε ο κ. Σερμπέζης, ωστόσο δεν γαυγίζει και είναι ήρεμο. Στην προκειμένη περίπτωση διεκδίκησε το φαγητό από το παιδί και είχε αυτό το αποτέλεσμα».

2. Διηγήθηκε χαρακτηριστικά μία προβληματισμένη μητέρα :

Καιρό τώρα άκουγα για επιθέσεις αδέσποτων σκυλιών στην πόλη μας, όπως πολλοί από σας φαντάζομαι..Άκουγα, σχολίαζα και κουνούσα μοιρολατρικά το κεφάλι. Ναι, κάτι πρέπει να γίνει, ναι κάποιος πρέπει να κάνει κάτι, ναι δεν πάει άλλο. Αλλά ως εκεί. Σκέψεις, διαπιστώσεις και πράξη καμία. Γιατί ακόμα δεν ήταν, νόμιζα, δικό μου πρόβλημα.. Κι όμως.. Την Παρασκευή 22-4-2016 στις 10.30 το βράδυ ,όταν το παιδί μου γύρισε σπίτι γρατσουνισμένο, τρομαγμένο, λερωμένο, με σκισμένο παντελόνι τότε το πρόβλημα έγινε και δικό μου.. Αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να καταλάβεις τη σοβαρότητα ενός τέτοιου περιστατικού…πόση ταλαιπωρία (νοσοκομείο, αντιβίωση)…πόση ανησυχία..Πόσο ανίσχυρος μπορεί να νιώσει ένας γονιός να προστατεύσει το παιδί του, πόσο αμήχανος αισθάνεται μπροστά στο ερώτημα γιατί δεν κάνετε κάτι ? Πόσες τύψεις κουβαλάει που ήταν αυτός που προέτρεπε το παιδί του να ανεξαρτητοποιηθεί και να κυκλοφορεί επιτέλους μόνο? Πόσος φόβος από δω και πέρα? Βοήθησαν το παιδί μου άνθρωποι, γείτονες, που έβαλαν τον εαυτό τους σε κίνδυνο και τους ευχαριστώ..Αυτοί όμως που έπρεπε να έχουν μεριμνήσει για να μη βρεθεί το παιδί μου και κανένας σε αυτή τη θέση τι κάνανε? Λυπάμαι που χρειάστηκε να το ζήσω αυτό για να καταλάβω ότι οποιοδήποτε πρόβλημα της πόλης μας αφορούσε και αφορά πάντα όλους μας. Ντρέπομαι που με την παθητική μου στάση επέτρεψα να συνεχιστεί.. Θα σταματήσω πια να αναρωτιέμαι ποιοι είναι υπεύθυνοι για το ότι δεν μπορούμε πια να κυκλοφορήσουμε ασφαλείς στην πόλη μας γιατί όλοι ξέρουμε ποιοι είναι και οφείλουμε να τους θέσουμε προ των ευθυνών τους.”

3. Η μητέρα ενός μαθητή του 2^ου Λυκείου Κομοτηνής αναφέρει την ταλαιπωρία, την ανησυχία και τον πόνο που υπέστη η οικογένεια μετά το δάγκωμα του γιου της από αδέσποτο σκύλο, ενώ πήγαινε με το ποδήλατό του στο σχολείο :

«Το περιστατικό αφορά το γιο μου. Στις 17-05-16 έδινε το πρώτο του μάθημα και πήγε στο σχολείο (το 2^ο Λύκειο) με το ποδήλατο και, χωρίς να το καταλάβει, τον δάγκωσε ένας αδέσποτος σκύλος. Όταν γύρισε σπίτι, μου το είπε και μίλησα με την παιδίατρο και μου είπε να κάνουμε το αντιτετανικό εμβόλιο μου είπε να πάω και στο υγειονομικό να ρωτήσω για το αντιλυσσικό .Στο υγειονομικό κάναμε καταγγελία ώστε να πάνε από το κυνοκομείο να μαζέψουν το σκύλο και να το παρακολουθούν για 2 εβδομάδες, το αντιλυσσικό δεν το κάναμε γιατί μας είπαν ότι η λύσσα έχει να εμφανιστεί στην Ελλάδα πάνω από 15 χρόνια αλλά έχει και πολλές παρενέργειες και καλό είναι να το αποφύγουμε. Δυστυχώς όμως ούτε το σκύλο βρήκαμε. Πήγα και στο Δήμο αλλά μου είπαν ότι ο χώρος που έχουν είναι πολύ μικρός και δεν έχουν που να τα βάλουν.»

4. Ακόμη, ένας αθλητής διηγείται τις περιπέτειες που είχε κατά τη διάρκεια αγώνα,  όταν τον κινήγησαν σκύλοι. Για το περιστατικό γράφει ο τοπικός τύπος :

« 24/05/2016. Τέλος, στον αντίποδα των θετικών εμπειριών που αποκόμισε ο 33χρονος δρομέας από τη συμμετοχή του στον ημιμαραθώνιο του KomoRun, βρίσκονται οι “περιπέτειες” που είχε σε δύο σημεία της διαδρομής, εξαιτίας του ότι βρέθηκε τετ-α-τετ με αγέλες αδέσποτων. “Απλά, λίγο με τα σκυλιά πρέπει να βρείτε… κάτι γίνεται”, σημείωσε διακριτικά, αντιπαραβάλλοντας το θέμα με τα παραπάνω θετικά χαρακτηριστικά της διαδρομής και της διοργάνωσης. “Λίγο με κυνήγησαν, αλλά εντάξει…”, προσέθεσε, αποφεύγοντας πάντως να δώσει περαιτέρω έκταση, αφού, όπως επισήμανε, το πρόβλημα με τον υπερπληθυσμό των αδέσποτων είναι γενικό.

5. Γιατρός εργασίας που επισκέπτεται καθημερινά τις επιχειρήσεις στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής αναφέρει :

«Πέρυσι είχαμε δύο περιστατικά δαγκώματος εργαζομένων στην ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής από σκυλιά μεγάλου μεγέθους, την ώρα που πήγαιναν στη δουλειά τους. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν πολυπληθείς αγέλες μεγαλόσωμων ζώων. Ιδίως το προσωπικό των επιχειρήσεων security που έχουν αναλάβει τη φύλαξη των εργοστασίων αντιμετωπίζει πολύ μεγάλο πρόβλημα καθημερινά, ιδίως τις νύχτες. Κυκλοφορούν με μαγκούρες γιατί φοβούνται τις επιθέσεις από τις αγέλες των αδέσποτων».

6. Νεαρός άντρας προ ολίγων ημερών δέχεται επίθεση από 12 αδέσποτα στην περιοχή Στρατώνων και καταλήγει στο νοσοκομείο:

και για οσους πιθανόν πιστεύουν πως το πρόβλημα δεν τους αφορά καθώς δεν ανήκουν στις “ευάλωτες” κοινωνικά ομάδες, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι, ενημερώνουμε πως συμπολίτης μας νεαρός και εύρωστος άντρας δεν μπόρεσε να τα βγάλει πέρα με 12 σκυλιά που του επιτέθηκαν στην οδό Μανωλτσίδη, περιοχή Στρατώνων και κατέληξε στο νοσοκομείο με όλα τα επακόλουθα. κλήθηκε η αστυνομία και τον προέτρεψαν να καλέσει και ….την πυροσβεστική..

7. Τέλος, στις 26/05/2016 το σοκαριστικό περιστατικό μιας εγκύου, η οποία διηγήθηκε τα εξής :

«.  Ήμουν επί της οδού Φιλικής Εταιρίας,  μπροστά από το 13^ο Δημοτικό και πήγα να περάσω στο απέναντι πεζοδρόμιο γύρω στις 18.30. Εκεί ήταν ξαπλωμένο ένα σκυλί, το οποίο μόλις με είδε σηκώθηκε όρθιο και άρχισε να μου δείχνει τα δόντια του …Από το πουθενά εμφανιστήκαν αλλά 4 σκυλιά που ήταν πίσω από άλλα αυτοκίνητα ..Ορμάει το ένα από την αριστερή πλευρά στο φόρεμα και αρχίζει να το σκίζει και ταυτόχρονα ένα δεύτερο από τα δεξιά ..εγώ ούρλιαζα και το τρίτο μου επιτέθηκε στο πόδι και με δάγκωσε κάτω από το γόνατο. Άκουσαν τις φωνές μου από τα μαγαζιά και έτρεξαν να με σώσουν πήραν και κομμάτια από τα ρούχα μου στο στόμα και έφυγαν προς την Ιώνων. Έντρομη εγώ τηλεφώνησα στο σύζυγο και με πήγε στο νοσοκομείο (είμαι έγκυος στον τρίτο μήνα ), μετά πήγα στην αστυνομία να το καταγγείλω και σήμερα θα πάω στη δημαρχία.»

Πέρα των περιστατικών αυτών, από τη συνάντηση της Κυριακής προέκυψε επίσης ότι βάσει στοιχείων έγκυρης πηγής, τα κρούσματα σωματικών βλαβών από επιθέσεις σκύλων, τα περισσότερα εκ των οποίων αδέσποτα, επισήμως καταγεγραμμένα στο Τμήμα Πρώτων Βοηθείων του Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής, έφτασαν πέρυσι τα 216, ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι παθόντες ήταν παιδιά, ενώ στον αριθμό των επιθέσεων θα πρέπει να προστεθούν και οι δεκάδες άλλες περιπτώσεις οι οποίες δεν έχουν καταγραφεί επισήμως καθώς οι παθόντες  απευθύνθηκαν, για τις πρώτες βοήθειες και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε ιδιωτικούς γιατρούς.  

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, δεδομένης της διαπίστωσης ότι η κατάσταση είναι πλέον έκρυθμη και  εγκυμονεί καθημερινούς κινδύνους για όλους τους κατοίκους της πόλης, γίνεται ευρέως αντιληπτό ότι όλοι πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειες μας και να απαιτήσουμε από τις αρμόδιες αρχές  να δώσουν, χωρίς καμία αναβολή, μία λύση.

Για το λόγο αυτό, λήφθηκε η απόφαση να γίνει προς όλους τους πολίτες η εξής πρόσκληση :

« Κάτοικοι της Κομοτηνής, είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που μας ένωσε η αίσθηση ότι το θέμα των αδέσποτων σκυλιών στην πόλη μας είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, που μας ταλαιπωρεί όλους. Ως κάτοικοι αυτής της πόλης, άλλοι ως γονείς, άλλοι ως περπατητές, άλλοι ως ποδηλάτες, άλλοι ως ηλικιωμένοι βιώνουμε καθημερινά ένα αίσθημα ανησυχίας, φόβου και ανασφάλειας για τον εαυτό μας και τα μέλη των οικογενειών μας. Κάποιοι από μας, όπως είναι ευρέως γνωστό, έχουν ήδη βιώσει και τον πόνο, την αναστάτωση και την ταλαιπωρία από επίθεση αδέσποτων σκύλων που κυκλοφορούν μόνα τους η  κατά αγέλες. Αν και σεις συμφωνείτε ότι πρέπει επιτέλους να βρεθεί μια λύση που να εξαλείψει ή έστω να μειώσει το πρόβλημα, παρακαλούμε προσυπογράψτε το παρόν με το οποίο ζητάμε από κάθε υπεύθυνο την ανάληψη δράσης για την απομάκρυνση των μεγαλόσωμων ζώων ως άμεση λύση και την στείρωση των υπολοίπων ως μακροπρόθεσμη. Δηλώνουμε δε ότι αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τα δικαιώματα των ζώων, διεκδικούμε όμως το αυτονόητο δικαίωμά μας να κυκλοφορούμε ελεύθερα και να χαιρόμαστε την πόλη μας.

ΟΝΟΜΑ     EΠΩΝΥΜΟ    ΥΠΟΓΡΑΦΗ»

                                                              Κομοτηνή, 31-05-2016

                                                                                    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

                                                                                 ΠΟΛΙΤΩΝ

                                                                                     ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ