Γράφει ο Ανχης ε.α. Χρήστος Χρηστίδης, Διευθ. Σύμβουλος ΕΑΑΣ

Μίας μικρής έκτασης σε χρόνο και όγκο κακοκαιρία διέλυσε την αξιοπιστία του Κράτους στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων και ανέδειξε τις μυριάδες αδυναμίες του.

Θα μου πείτε το ορθότερο είναι ότι επιβεβαίωσε την γενικότερη ανυπαρξία του Κράτους αφού καμία Κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν επέτυχε να προετοιμαστεί και να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα όποια δυσμενή καιρικά φαινόμενα και τις όποιες έκτακτες συνθήκες δημιουργούνται εξ αυτών όπως πλημμύρες, πυρκαγιές κ.ο.κ.

Νεκροί δεν υπήρξαν ευτυχώς και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο χιονιάς χτύπησε μέσα στον αστικό ιστό και έτσι οι άνθρωποι πήραν την τύχη στα χέρια τους και έτρεξαν να σωθούν εγκαταλείποντας αυτοκίνητα, περιουσίες και ότι άλλο τους εγκλώβιζε.

Ξαφνικά και ενώ οι ώρες πλέον άρχισαν να μοιάζουν ατελείωτες για τους εγκλωβισμένους ακούγεται η είδηση από τα πλέον ανεπίσημα χείλη …… τα κανάλια της τηλεόρασης και γενικά από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, ουπς συγγνώμη Επικοινωνίας ήθελα να γράψω, ότι ο Στρατός μπαίνει στη μάχη της παροχής βοηθείας στους εγκλωβισμένους και της διάνοιξης δρόμων διαφυγής και απεγκλωβισμού.

Παρακολουθώντας από την τηλεόραση βλέπω έκπληκτος Ευέλπιδες IVης Τάξεως, να μοιράζουν τρόφιμα και νερό στους εγκλωβισμένους και κάποιοι στρατιώτες να φτυαρίζουν για να απεγκλωβίσουν οχήματα.

Αμέσως μου γεννήθηκαν δεκάδες απορίες και σας παραθέτω κάποιες από αυτές.

Πρέπει ο Στρατός να είναι η ΤΣΑΜΠΑ προσφυγή και το στήριγμα απάντων όταν όλοι αποτυγχάνουν; Πρέπει διά πάσαν νόσο και πάσα ανοησία να προστρέχει το ανίκανο κράτος στον μοναδικό οργανωμένο και εύρυθμο σε λειτουργία οργανισμό που λέγεται Στρατός και να τον φορτώνει με πάρεργα εκτός αποστολής; Αφού τελικά αυτό συμβαίνει και όλοι το παραδέχονται γιατί όλες οι υπηρεσίες δεν οργανώνονται κατά τα Στρατιωτικά πρότυπα;

ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ του ΣΤΡΑΤΟΥ για την εξυπηρέτηση ενός ΙΔΙΩΤΗ; Πόσα εκατομμύρια θα μπουν στα ταμεία του ΥΠΕΘΑ για την παροχή αυτής της βοήθειας;

Ρητορικές ερωτήσεις που δεν θα λάβουν ποτέ απάντηση διότι όποια κι αν δοθεί θα είναι ασύμφορη.

Μετά τους Ευέλπιδες προσπάθησα εις μάτην να διακρίνω τη συμμετοχή φοιτητών και από άλλα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα με επικεφαλής τους καθηγητές τους ως παράδειγμα προς μίμηση αλλά το σκοτάδι ήταν βαθύ, η εικόνα πιο θολή και το μυαλό μου σκοτεινό πω, πω, πω, Θεέ μου τι παρόλες ξεστομώ.

Τι κρίμα, το πρώτο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της χώρας που ίδρυσε ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας ως τις καλές ελπίδες για το μέλλον του Έθνους, να γίνονται «υπηρέτες» κάθε ηγεσίας πολιτικής τε και στρατιωτικής στο βωμό της διάσωσης ενός ξεχαρβαλωμένου κράτους.

Και όλα αυτά συνέβησαν στην Αττική οδό, τον πλέον σύγχρονο δρόμο της Αθήνας, με πανάκριβα διόδια και παραχωρημένο σε ιδιωτική εταιρεία η οποία όλα αυτά τα χρόνια ενθυλάκωσε εκατοντάδες μύρια αλλά ουδείς σκέφθηκε τις ρήτρες………. και ο νοών νοείτο.

Στο παρελθόν μας διατάξανε να κουβαλήσουμε σκουπίδια όταν τα απορριμματοφόρα έκαναν απεργίες, μετά μας έκαναν απεργοσπάστες των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς για να κουβαλάμε τους ανθρώπους που δεν μπορούσαν να πάνε στη δουλεία τους και έμεναν στο δρόμο, αργότερα μας έβαλαν να φτιάξουμε καταυλισμούς διαμονής λαθρομεταναστών με πλήρη εξυπηρέτηση σίτισης και τα τοιάυτα, τελευταία δε αναλάβαμε ακόμη και το κύριο βάρος του εμβολιασμού λόγω πανδημίας και καταντήσαμε να ορίζεται Συνταγματάρχης επικεφαλής ψησίματος αρνιών το Πάσχα και Ταξίαρχος επικεφαλής ομάδας αλυσοπρίονων στις φωτιές.

Δεν θα αναφέρω καθόλου τη συμμετοχή σε πάμπολλες ξένες από το Στρατό αποστολές όπως η ρίψη σανού σε αποκλεισμένες περιοχές, η διάνοιξη δρόμων με στρατιωτικά μηχανήματα, η αποκατάσταση γεφυρών με στρατιωτικές γεφυροσκευές, οι αεροδιακομιδές ασθενών κι άλλα που δεν φτάνει όλη η εφημερίδα και όχι ένα άρθρο για να τα περιγράψω.

Και στο τέλος τι. Απαξίωση των ΕΔ εν τοις πράγμασι, μισθοί πείνας και συντάξεις λιμοκτονίας και ηθική αναγνώριση ………….. μετά την ΠΑΣΕΓΕΣ και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο στο πρωτόκολλο.

Μόνο αισθήματα ντροπής και οργής με κυριεύουν όταν σκέφτομαι πόσα συνεισφέρει ο Στρατός στην Κοινωνία και πόσο απαξιωμένο τον κρατούν κάποιοι, ή μάλλον όλοι οι κυβερνώντες, δέσμιοι των συνδρόμων που τους διακατέχουν.

Θα μου πείτε τώρα εσείς, δηλαδή να μη βοηθάει ο Στρατός όταν απαιτείται και θα σας απαντήσω ΝΑΙ αλλά υπό προϋποθέσεις οι οποίες για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου θα περιγράψω σε άλλο άρθρο ως προτάσεις.

Μέγα , επίσης αναπάντητο ερώτημα παραμένει το γιατί να μην υπαχθούν όλες οι υπάρχουσες εμπλεκόμενες δυνάμεις Πολιτικής Προστασίας στο ΥΠΕΘΑ με αντίστοιχο υπεύθυνο ΥΦΕΘΑ και δομή ανάλογη με αυτή του Στρατού. Θα στελεχωθεί από στελέχη των ΕΔ σε διοικητικό επίπεδο οι οποίοι αντί να αποστρατεύονται θα κουμαντάρουν τον Κρατικό μηχανισμό όταν οι ανάγκες το απαιτούν. Όλες όμως, ακόμη και τα μηχανήματα Δήμων και Περιφερειών για παράδειγμα ώστε να αποκτήσουν « βιβλία χρεώσεως του μηχανήματος και παρακολούθησης συντηρήσεως του» που σήμερα αγνοούνται.

Αχ με συγχωρείτε ξέχασα. Ο Στρατός είναι για τους στρατώνες και για την Εθνική Άμυνα και βγαίνει από αυτούς όταν διαταχθεί για να εκτελέσει όλες τις παραπάνω ΤΣΑΜΠΑ προσφερόμενες υπηρεσίες.

Αγαπητοί συνάδελφοι, ο σύγχρονος Αξιωματικός και Υπαξιωματικός των ΕΔ δεν είναι ούτε «υπηρέτης» , ούτε «βαστάζος», ούτε « δούλος» στην υπηρεσία ενός ανίκανου κράτους που τον χρησιμοποιεί για να κρύψει τις αδυναμίες του.

Του τσαλακώνουμε το φρόνημα όταν τον «χρησιμοποιούμε» άλογα και ασυλλόγιστα. Του δημιουργούμε την εντύπωση υπηρέτησης μιας αποστολής που ουδεμία σχέση έχει με τον όρκο του και τη Στρατιωτική μεγαλοπρέπεια που πρέπει να τον διακατέχει.

Ταγοί της πολιτείας αφήστε το Στρατό ήσυχο να πράξει τα δέοντα και αν θέλετε βοήθεια πρώτα αναγνωρίστε ότι χωρίς τη βοήθεια μας ΔΕΝ τα καταφέρνετε.

Είναι το ελάχιστο που μπορείτε.