Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, όπως εκφράστηκε σε δημοσκοπήσεις, σε συλλαλητήρια και δια στόματος εμβληματικών προσωπικοτήτων όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει την υπογραφή της στη συμφωνία για τη «Βόρεια Μακεδονία».

Το μακεδονικό αναδεικνύεται σε σημαντικότατο πολιτικό θέμα με σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις που ασκούν ιδιαίτερη πίεση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καθώς και σε κόμματα της αντιπολίτευσης γιατί τη στάση που θα πρέπει να κρατήσουν με βάση τα πιστεύω της ελληνικής διαδικτυακής κοινής γνώμης.

Τα συλλαλητήρια για το μακεδονικό αμφισβητούν την υβριδική διπλωματία της κυβέρνησης και φέρνουν στο προσκήνιο τη «διπλωματία των συλλαλητηρίων», δηλαδή τη γνώμη του λαού.

Πριν αρχίσουν τα Βαλκάνια να γίνονται της μόδας, είχαμε επισημάνει – ξανά σε ανύποπτο χρόνο- ότι η Ελλάδα (της κρίσης)  βρέθηκε απότομα εκτός του βάθρου της ηγέτιδας δύναμης και προσπαθεί να ανακάμψει και για αυτό προωθεί το «όραμα» της αναβάθμισής της  σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο, ο οποίος και επεκτείνεται αναπόφευκτα στα Βαλκάνια, όπου χαράσσεται ένα βασικό τμήμα του ενεργειακού και μεταφορικού δικτύου, με πύλη εισόδου την Ελλάδα από και προς τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Το Βερολίνο  θέλει να ελέγχει την περιοχή για να μπορέσει να διαμορφώσει και να επηρεάσει τις ευρύτερες γεωπολιτικές και ενεργειακές εξελίξεις της νοτιοανατολικής Ευρώπης

Για τον υπεύθυνο πολίτη , βασικό προαπαιτούμενο γι α την διεκδίκηση των δικαιωμάτων του αλλά και την υπεράσπιση των εθνικών κεκτημένων, αποτελεί η γνώση της «νέας γεωγραφίας» και των ανταγωνισμών που αναπτύσσονται και θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα, στο προσεχές διάστημα, τη δυναμική που διαμορφώνει τις εσωτερικές κι εξωτερικές ισορροπίες πολιτικών οντοτήτων , κρατών και κρατικών σχηματισμών καθώς και το ρόλο των νέων πρωταγωνιστών του διεθνούς συστήματος.

Περισσότερα στο  Via Diplomacy